The Development on participatory prevention of older adults emergency illness model for older adults

การพัฒนารูปแบบการป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินของผู้สูงอายุ แบบมีส่วนร่วมสำหรับผู้ดูแลผู้สูงอายุ

Name: Rossarin Kaewta

LCSH: Older people -- Care

LCSH: Older caregivers -- Training of Thailand

LCSH: Emergency medical services

LCSH: Community health services -- Citizen participation

Abstract: This study aimed to (1) develop a participatory prevention model for emergency illnesses among older adults to assist their caregivers, and (2) examine the model's effectiveness in improving caregivers' knowledge, perceived self-efficacy, and outcome expectations. A Participatory Action Research (PAR) approach was used to ensure active involvement of all stakeholders, including community-based organizations, government agencies, local health services, administrative personnel from government sectors and sub-district administrative organizations, older adults, and caregivers throughout all phases of the research- from situational analysis and activity design to implementation, monitoring, and evaluation. The study consisted of three phases: (1) the situational analysis and model development phase, where data were collected via structured interviews, in depth interviews, and focus group discussions to identify the initial components of the model ; (2) the implementation phase, where the model was tested through participatory activities such as emergency simulation drills and brainstorming workshops ; and (3) the evaluation phase, during which data were gathered using demographic questionnaires, knowledge assessments on emergency illnesses, a self- efficacy scale, and an outcome expectations scale. The findings revealed five key themes: (1) unclear understanding of emergency illnesses in older adults, (2) factors influencing perceptions of emergency illnesses, (3) facilitators of emergency illness prevention, (4) barriers to prevention of emergency illnesses, and (5) needs related to prevention of emergency illnesses. These insights guided the development of a participatory prevention model that integrated Participatory Action Research (PAR) with Self-Efficacy Theory, enhancing both community-wide empowerment and individual psychological preparedness. Results showed that, following the intervention, caregivers' scores significantly increased in knowledge, perceived self-efficacy, and outcome expectations compared to pre-intervention levels (p < 0.05) Additionally, post-test scores of the experimental group were significantly higher than those of the control group (p < 0.05) The findings of this study provided empirical evidence that participatory approaches to emergency illness prevention could strengthen caregivers competencies, empower communities, and inform sustainable policies and practices for improving eldercare in local contexts.

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนารูปแบบการป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินของผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วมสำหรับผู้ดูแลผู้สูงอายุ และ (2) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการป้องกัน ภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินของผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วมสำหรับผู้ดูแลผู้สูงอายุ ในการเพิ่มพูนความรู้ การรับรู้ ความสามารถตนเอง และความคาดหวังต่อผลลัพธ์ของผู้ดูแลผู้สูงอายุ โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิง ปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เปิดโอกาสให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกภาคส่วน ได้แก่ กลุ่มองค์กรภาค ประชาชนในพื้นที่ กลุ่มหน่วยงานภาครัฐที่ให้บริการสุขภาพในพื้นที่ กลุ่มบุคลากรฝ่ายบริหารใน หน่วยงานภาครัฐและองค์กรส่วนปกครองท้องถิ่น ผู้สูงอายุ และผู้ดูแลผู้สูงอายุ เข้ามามีบทบาทร่วมในทุกขั้นตอน ตั้งแต่การวิเคราะห์สถานการณ์ การออกแบบกิจกรรม การปฏิบัติ ตลอดจนการติดตามและ ประเมินผลการวิจัยประกอบด้วย 3 ระยะ ได้แก่ (1) ระยะวิเคราะห์สถานการณ์และพัฒนารูปแบบ เก็บ ข้อมูลผ่านการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่ม เพื่อสังเคราะห์ เป็นองค์ประกอบเบื้องต้นของรูปแบบการป้องกันภาวะฉุกเฉินของผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วมสำหรับ ผู้ดูแลผู้สูงอายุ (2) ระยะการดำเนินงาน การใช้รูปแบบที่พัฒนาขึ้นผ่านกิจกรรมเชิงมีส่วนร่วม เช่น การ ฝึกซ้อมจำลองเหตุฉุกเฉิน และการประชุมระดมสมอง และ (3) ระยะการประเมินผล เครื่องมือที่ใช้ เก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลประชากร แบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉิน แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเอง และแบบสอบถามความคาดหวังต่อผลลัพธ์ ผลการวิจัยพบประเด็นสำคัญ 5 ด้าน ได้แก่ (1) ความเข้าใจที่ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับภาวะเจ็บป่วย ฉุกเฉินในผู้สูงอายุ (2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉิน (3) ปัจจัยส่งเสริมการป้องกัน ภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉิน (4) อุปสรรคของการป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉิน และ (5) ความต้องการที่ เกี่ยวข้องกับการป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินในผู้สูงอายุ ผลการสังเคราะห์ได้นำไปสู่การพัฒนา รูปแบบที่บูรณาการแนวคิดการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กับแนวคิดทฤษฎีสมรรถนะแห่งตน เพื่อเสริมสร้างทั้งพลังอำนาจในระดับชุมชน และความพร้อมทางด้านจิตใจในระดับบุคคล หลังการ เข้าร่วมโปรแกรมป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินของผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วม ผู้ดูแลผู้สูงอายุมีคะแนน ความรู้ การรับรู้ความสามารถตนเอง และความคาดหวังต่อผลลัพธ์สูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) อีกทั้งกลุ่มทดลองยังมีคะแนนสูงกว่ากลุ่มควบคุมหลังการเข้าร่วม โปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ผลการวิจัยนี้เป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ที่แสดงให้เห็น แนวทางการป้องกันภาวะเจ็บป่วยฉุกเฉินแบบมีส่วนร่วม สามารถเสริมสร้างสมรรถนะของผู้ดูแลผู้สูงอายุในบริบทท้องถิ่นผู้สูงอายุ เพิ่มพลังชุมชนและสนับสนุนการกำหนดนโยบาย และการปฏิบัติที่ยั่งยืนในการพัฒนาการ ดูแลผู้สูงอายุในบริบทท้องถิ่น

Chiang Mai University. Library

Address: CHIANG MAI

Email: cmulibref@cmu.ac.th

Name: Waraporn Boonchieng

Role: Advisor

Name: Kannikar Intawong

Role: Advisor

Name: Noppcha Singweratham

Role: Advisor

Created: 2025

Modified: 2025-10-05

Issued: 2025-10-05

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

eng

DegreeName: Doctor of Public Health

Level: Doctoral Degree

Grantor: Chiang Mai University

©copyrights Chiang Mai University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	622251004.pdf	3.15 MB

ใช้เวลา

0.035986 วินาที