Association between death contemplation and mental health outcomes among older adult meditation practitioners: a study in northern Thailand

ความสัมพันธ์ระหว่างมรณานุสติและผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตในผู้สูงอายุที่ทำสมาธิ: การศึกษาในภาคเหนือของประเทศไทย

Name: Glushich, Alla

LCSH: Mental health

LCSH: Family -- Mental health

LCSH: Mental health -- In old age

Abstract: Background: Promotion of positive mental health among the elderly is particularly important as the world is rapidly ageing. In Thailand, an aged society, Buddhist teachings provide a unique framework for understanding death, characterised by acceptance and preparedness. This understanding is cultivated by engaging in death contemplation practice. The practice has received little attention in mental health research and more exploration is needed to understand its effects on mental health. Additionally, research on death attitudes usually focuses on negative attitudes, such as fear of death. More research is needed to understand effects of positive death attitudes among the elderly. Objectives: The current study aimed to assess the levels of death contemplation practice and the corresponding positive beliefs and attitudes about death and their effects on mental health outcomes, including well-being, life satisfaction, self-esteem, depression, anxiety, interpersonal difficulties, and somatization. Mediating roles of positive mental health factors, namely the ten inner strengths, four immeasurable minds, gratitude, and perceived social support were examined. Methods: A cross-sectional study was conducted with 332 Buddhist Thai elderly meditation practitioners (mean age 68.12±6.86) from five provinces in Northern Thailand. Data were collected online and onsite in Buddhist temples and meditation centres. Death contemplation was measured using the Morana Questionnaire (MoQ) and the Modified Meditation Evaluation Questionnaire (MMEQ). Mental health outcomes were assessed using the WHO Well-Being Index (WHO-5-T), Multidimensional Life Satisfaction Assessment (MLSA), Rosenberg’s Self-Esteem Scale Thai Revised (RSESTR), and Outcome Inventory (OI-21). Positive mental health factors were assessed using the inner Strengths Based Inventory (iSBI), Four Immeasurables Scale (FI-12), Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), and Gratitude Inventory (GI-6). Additional information was collected about sociodemographic characteristics and personality using the Zuckerman-Kuhlman-Aluja Personality Questionnaire (shortened, ZKA-20). Results: The mean score of positive beliefs and attitudes about death was 29.66±4.4 (out of 36) and mean frequency of death contemplation practice was rated 4.93±2.12 (out of 8). Negative mental health scores were low, and the levels of positive mental health factors and outcomes were moderate and high across measures. Death contemplation practice and positive beliefs about death could only significantly predict positive mental health outcomes, whilst variance in negative was best explained by mediators, to a limited extent. Personality, employment status, and education level showed to be important covariates. Conclusions: The analysis revealed that death contemplation practice and positive beliefs and attitudes about death had a positive effect on mental health factors, e.g., ten inner strengths, which mediated the relationship between death contemplation and mental health outcomes. The results suggest that the practice was effective in cultivating positive attitudes about death and can be utilised by Thai elderly to promote positive mental health. Further research employing longitudinal designs is recommended.

Abstract: ความเป็นมา: การสร้างเสริมสุขภาพจิตเชิงบวกในผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญเพราะโลกกำลังเข้าสู่สังคม ผู้สูงอายุอย่างรวดเร็ว ในประเทศไทยซึ่งจัดเป็นสังคมผู้สูงอายุนั้น คำสอนทางพระพุทธศาสนาได้ให้กรอบ แนวคิดที่มีเอกลักษณ์สาหรับการทา ความเข้าใจเรื่องเกี่ยวกับความตาย ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือการยอมรับ และการเตรียมพร้อมเกี่ยวกับความตาย ความเข้าใจเรื่องความตายนี้ถูกพัฒนาขึ้นผ่านการฝึกปฏิบัติมรณานุ สติ การฝึกสมาธิลักษณะนี้ได้รับความสนใจในงานวิจัยด้านสุขภาพจิตเพียงน้อยนิด และมีความจา เป็นต้อง มีการค้นคว้าอีกมากเพื่อให้เกิดความเข้าใจถึงผลกระทบต่อสุขภาพจิต นอกจากนี้ งานวิจัยเกี่ยวกับทัศนคติ ต่อความตายมักมุ่งเน้นไปที่ทัศนคติด้านลบ เช่น ความกลัวตาย เป็นตน้ จึงต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทา ความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบด้านบวกของทัศนคติต่อความตายในผู้สูงอายุ วัตถุประสงค์: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินระดับของการฝึกมรณานุสติ และความเชื่อและ ทัศนคติด้านบวกเกี่ยวกับความตาย และผลกระทบของสิ่งเหล่านี้ต่อผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตซึ่งมีความผาสุก ความพึงพอใจในชีวิต ความภาคภูมิใจในตนเอง ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล ปัญหาสัมพันธภาพระหว่าง บุคคล และอาการทางกาย และมีการศึกษาบทบาทตัวแปรคั่นกลางของปัจจัยสุขภาพจิตด้านบวก ได้แก่ พลังใจ พรหมวิหารสี่ ความซาบซึ้งในบุญคุณ และความรู้สึกเกี่ยวกับการได้รับการสนับสนุนทางสังคมอีก ด้วย วิธีการ: เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวางในผู้สูงอายุชาวไทยที่ฝึกสมาธิในศาสนาพุทธจา นวน 332 คน (อายุเฉลี่ย 68.12 ± 6.86 ปี ) ในจังหวัดทางภาคเหนือของประเทศไทย ข้อมูลได้มีการเก็บรวบรวมทั้งทาง ออนไลน์และภาคสนามจากวัดและศูนย์ปฏิบัติธรรม ประเมินมรณานุสติโดยแบบวัดมรณา (Morana Questionnaire (MoQ)) และ Modified Meditation Evaluation Questionnaire (MMEQ) ผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตประเมินโดยใช้ WHO Well-Being Index (WHO-5-T), แบบวัดความพึงพอใจในชีวิต Multidimensional Life Satisfaction Assessment (MLSA) แบบวัดความรู้สึกต่อตนเอง Rosenberg’s Self- Esteem Scale Thai Revised (RSES-TR) และ Outcome Inventory (OI-21) ปัจจัยด้านบวกด้านสุขภาพจิต ประเมินโดยใช้แบบวัดพลังใจ (Inner Strengths Based Inventory (iSBI)) แบบวัดพรหมวิหารสี่ (Four Immeasurables Scale (FI-12)) แบบสอบถามความรู้สึกหลากหลายมิติเกี่ยวกับความช่วยเหลือทางสังคม (ฉบับปรับปรุงภาษาไทย) (Multidimensional Scale of Perceived Social Support ( r-Thai MSPSS)) และ แบบวัดความรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณ (Gratitude Inventory (GI-6)) นอกจากนี้ยังมีการเก็บข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะทางประชากรและ Zuckerman-Kuhlman-Aluja Personality Questionnaire (ฉบบั ย่อ, ZKA-20) เพื่อประเมินบุคลิกภาพ ผลการศึกษา: ความเชื่อและทัศนคติด้านบวกเกี่ยวกับความตายมีคะแนนเฉลี่ย 29.66 ± 4.4 (จากคะแนน เต็ม 36) ความถี่โดยเฉลี่ยของการฝึกมรณานุสติอยู่ที่ 4.93 ± 2.12 (จากคะแนนเต็ม 8) คะแนนสุขภาพจิต ด้านลบอยู่ในระดับต่ำ ขณะที่ปัจจัยสุขภาพจิตด้านบวกและผลลัพธ์สุขภาพจิตด้านบวกอยู่ในระดับปาน กลางถึงสูงในทุกมาตรวัด การฝึกมรณานุสติและความเชื่อด้านบวกเกี่ยวกับความตายสามารถทานาย ผลลัพธ์สุขภาพจิตด้านบวกได้อย่างมีนัยสำคัญ ในขณะที่ภาวะสุขภาพจิตด้านลบอธิบายได้จากัดโดยตัว แปรคั่นกลาง บุคลิกภาพ การมีอาชีพ และระดับการศึกษาก็เป็นตัวแปรร่วมที่มีความสำคัญ สรุป: การวิเคราะห์ครั้งนี้พบว่าการมีมรณานุสติและความเชื่อและทัศนคติด้านบวกเกี่ยวกับความตายมีผล เชิงบวกต่อปัจจัยสุขภาพจิต เช่น พลังใจ ซึ่งสามารถทำหน้าที่เป็นตัวแปรคั่นกลางระหว่างมรณานุสติและ ผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิต ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการมีมรณานุสติมีประสิทธิภาพในการเสริมสร้างทัศนคติ ด้านบวกเกี่ยวกับความตาย และสามารถนาไปใช้ในกลุ่มผู้สูงอายุชาวไทยเพื่อส่งเสริมสุขภาพจิตด้านบวก ได้ ควรมีการทาวิจัยที่เก็บข้อมูลระยะยาวเพิ่มเติม

Chiang Mai University. Library

Address: CHIANG MAI

Email: cmulibref@cmu.ac.th

Name: Nahathai Wongpakaran

Role: Advisor

Name: Tinakon Wongpakaran

Role: Advisor

Name: Danny Wedding

Role: Advisor

Created: 2025

Modified: 2025-08-26

Issued: 2025-08-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's degree

Descipline: Mental Health

Grantor: Chiang Mai University

©copyrights Chiang Mai University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	662835801.pdf	1.99 MB

ใช้เวลา

0.020053 วินาที