การประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม

Name: พระธีรวัฒน์ จณฺทโสภโณ (ฤทธิ์ดี)

keyword: สมชีวิธรรม

; การครองเรือน

; สังคมภาคอุตสาหกรรม

; หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือน

Abstract: วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในโรงงานสังคมภาคอุตสาหกรรม และเพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative research) ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) เครื่องมือที่ใช้ไดแก่ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรมในชุมชนวัดไผ่เงิน เขตบางคอแหลม กรุงเทพมหานคร จำนวน 196 คน ประชากร โดยการเปิดตารางกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของเครจซี่และมอร์แกน (R.C. Krejcie and D.W. Morgan) ผลการวิจัยพบว่า การประยุกต์หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม โดยรวมอยู่ในระดับมาก แสดงให้เห็นว่าการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม มีการนำหลักสมชีวิธรรม 4 มาใช้ในชุมชนเป็นอย่างดี เมื่อพิจารณาในแต่ละด้าน พบว่า ด้านสมสัทธา ด้านสมสีลา ด้านสมจาคา และด้านสมปัญญา อยู่ในระดับมาก ที่เป็นเช่นนี้เพราะสมาชิกในครอบครัวมีการแสดงออกที่สื่อถึงความรักและความเอาใจใส่ในชีวิตประจำวัน ทานอาหารร่วมกัน ช่วยเหลือแบ่งเบาภาระงานบ้านร่วมกัน อีกทั้งสมาชิกในครอบครัวมีการพูดจาต่อกันด้วยดีและใช้เหตุผลในการพูดคุย รับฟังกัน เคารพกฎกติการ่วมกัน ผลการเปรียบเทียบการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในโรงงานสังคมภาคอุตสาหกรรม พบว่า พนักงานที่มี เพศ อายุ และรายได้ต่างกันมีการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรมไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานที่ตั้งไว้ พนักงานที่มีการศึกษาที่แตกต่างกันมีการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.5 จึงเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า พนักงานที่มีระดับการศึกษามัธยมต้นมีการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรมแตกต่างจากมัธยมปลาย/ปวช. ปริญญาตรี และสูงกว่าปริญญาตรี พนักงานที่มีระดับการศึกษามัธยมปลาย/ปวช. มีการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม แตกต่างจากพนักงานที่มีระดับการศึกษาอนุปริญญา/ปวส. ระดับปริญญาตรีและสูงกว่าปริญญาตรี พนักงานที่เรียนอยู่ในระดับอนุปริญญา/ปวส.มีการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม แตกต่างจากพนักงานที่เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีและสูงกว่าปริญญาตรี ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการประยุกต์ใช้หลักสมชีวิธรรมในการครองเรือนของประชาชนในสังคมภาคอุตสาหกรรม พบว่า ในการที่จะทำให้คู่รักอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ทั้งชาตินี้และชาติต่อไปที่ต้องการพบกัน ย่อมต้องมีความเสมอกันทั้ง ความศรัทธา ความเชื่อ ที่ควรมีทัศนคติที่ตรงกัน ความคิดไปในทิศทางเดียวกัน ก็จะทำให้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกันอย่างเรียบง่าย การมีศีล และรักษาศีลทำให้การดำเนินชีวิตที่เป็นปกติ เรียบง่ายอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข รู้จักแบ่งปัน มีน้ำใจ ไม่เห็นแก่ตัว เอาแต่ใจตนเอง การมีความรู้ การศึกษา ใกล้เคียงกัน ทำให้สามารถคิดวิเคราะห์แก้ไข ในการแก้ปัญหา ให้ผ่านไปได้ เป็นบุพเพสันนิวาสที่ได้พบกัน

Abstract: The objectives of the thesis are; 1) to study the application of the Samajīvidhamma principle for the people in the industrial society, 2) to study and compare the application of the principles of civil life in the households of the people in the industrial society. and to study problems, obstacles, and suggestions for applying the principles of righteousness in living in the households of the people in industrial societies. It was quantitative research, which is survey research, the tool used was a questionnaire. The sample group used were people in the industrial sector in Wat Phai Ngern community, Bang Kho Laem, Bangkok, amounting to 196 people, the sample size was exercised by Krejcie and Morgan. The results showed that application of Samajīvidhamma principle for the householders of the people in industrial societies, in overall was at a high level. It indicated that the householders in the industrial sector had applied the four Samajīvidhamma teachings, when considering each aspect, it was found that in aspect of Samasaddhā, Samasīla, Samacāga and Samapaññā were at a high level. This is because family members show expressions of love and care in everyday life, having a meal together, helps and sharing housework together. In addition, family members communicate well with each other and use reason for talks, listening to each other, and respect the rules together. The comparative results of the application of Samajīvidhamma principle of people in the industrial sector showed that employees with different gender, age and income had applied Samajīvidhamma for householders in the industrial sector, was no different, it rejects the hypothesis. Employees with different educations level who applied Samajīvidhamma for the householders in industrial sector found that its difference was with statistically significant at 0.5, so it was in line with the hypothesis. Considering each aspect, it was found that employees with lower secondary education had applied the teaching for householders in industrial sector differently from high school/vocational certificate, bachelor’s and postgraduate degree. Employees with high school education/vocational certificate who had applied the teachings differently from employees with diploma/high vocational education, undergraduate and postgraduate employees studying in Diploma/High Vocational certificate had applied the teachings for households of the people in the industrial sector was different from employees who are undergraduate and postgraduate employee. Problems, and suggestions for applying Samajīvidhamma teachings of the householders of people in the industrial sector were found that in order to make couples to live together happily, both this life and the next life or future, they must be equal in both faith and belief which have the same attitude, thoughts the same direction that will make life together as a happy couple. Precepts observing makes life normal, simple, happily coexisting, knowing how to share, being kind, not selfish, self-willed, having similar level of knowledge and education, enabling the ability to think, analyze, and solve any problems as long living together in previous lives.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ส่วนหอสมุดกลาง

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: พระธรรมวชิราจารย์ (สุชาติ กิตฺติปญฺโญ)

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: สุพิชฌาย์ พรพิชณรงค์

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2565

Modified: 2568-08-21

Issued: 2568-08-21

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาพระพุทธศาสนา

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	82-พระธีรวัฒน์ จณฺทโสภโณ (ฤทธิ์ดี).pdf	7.63 MB

ใช้เวลา

0.03536 วินาที