การรักษาสีเขียวและฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรียของใบไผ่บางชนิด

Green color retention and antibacterial activity of some bamboo leaves

Name: พิชญ์สิชฌ์ เล็กโสภี

ThaSH: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ -- วิทยานิพนธ์. วท.ม. (วิทยาศาสตร์ชีวภาพป่าไม้) 2563

Classification :.LCCS: QK495.G74

ThaSH: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สาขาวิทยาศาสตร์ชีวภาพป่าไม้ -- วิทยานิพนธ์

ThaSH: ไผ่ -- ใบ -- การใช้ประโยชน์

ThaSH: ไผ่ -- การใช้ประโยชน์

ThaSH: สารสกัดจากพืช -- การใช้ประโยชน์

ThaSH: สารต้านแบคทีเรีย

Abstract: การศึกษาเรื่องการรักษาสีเขียวและฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรียของใบไผ่บางชนิดมีวัตถุประสงค์เพื่อทราบ ชนิดไผ่ที่มีศักยภาพ วิธีการระยะเวลาที่เหมาะสมในการรักษาสีเขียว และฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรียของใบไผ่เหล่านั้น เพื่อธุรกิจที่เกี่ยวกับการประดับตกแต่งจานอาหารและการถนอมอาหาร การศึกษาเรื่องการรักษาสีเขียวของใบไผ่ทำ โดยดัดแปลงวิธีการรักษาสีเขียวของหน่อไม้ฝรั่งกระป๋องเพื่อการบริโภค ในใบไผ่ 3 ชนิด โดยมุ่งเน้นไปที่ชนิดที่มีใบขนาดใหญ่และมีการใช้ประโยชน์กันทั่วไปในปัจจุบัน ได้แก่ ไผ่ตง (Dendrocalamus asper) ไผ่ด้ามพร้า (Gigantochloa ligulata) และไผ่แนะ (G. latifolia) ทำการศึกษาใน 5 ชุดการทดลอง คือ 1) ใบไผ่ไม่ใส่สารละลาย (ชุดการทดลองควบคุม), 2) ใบไผ่แช่ในสารละลาย 0.3 %w/v แมกนีเซียมไฮดรอกไซด์ (Mg(OH)2 ) 4 นาที, 3) ใบไผ่ ต้มในสารละลาย 0.5 %w/v แมกนีเซียมคาร์บอเนต (MgCO3 ) 4 นาที, 4) ใบไผ่ต้มในสารละลาย 1 %w/v โซเดียมไบคาร์อเนต (NaHCO3 ) 4 นาทีและ5) ใบไผ่ต้มในสารละลาย 0.2 %w/v แอมโมเนียมไบคาร์อเนต (NH4HCO3 ) 4 นาที จากนั้นเก็บรักษาตัวอย่างในถุงสุญญากาศ ที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 30, 60 และ 90 วัน ส่วนการศึกษาเรื่องฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรียของใบไผ่ใช้วิธี agar diffusion ใน 3 รูปแบบคือ 1) แผ่นใบไผ่ ตัดวงกลม 2) ใบไผ่บด และ3) สารสกัดจากใบไผ่ ทดสอบในเชื่อแบคทีเรียกลุ่มก่อโรคต่อระบบทางเดินอาหาร ได้แก่ Bacillus cereus, Escherichia coli และ Salmonella abony ของชุดการทดลองเดียวกันกับเรื่องการรักษาสีเขียวของใบไผ่ ยกเว้นรูปแบบการใช้สารสกัด จะศึกษาเฉพาะในใบไผ่ชนิดที่มีศักยภาพมากที่สุดในเรื่องการรักษาสีเขียว ผลการศึกษาเรื่องการรักษาสีเขียวของใบไผ่พบว่าปัจจัยทั้ง 3 ประการคือ ชนิดของไผ่ วิธีการทดสอบ และ เวลาในการเก็บรักษา ส่งผลร่วมกันต่อการเปลี่ยนแปลงค่าความเขียวของใบไผ่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (α ≤ 0.05) โดยใบไผ่ด้ามพร้าที่ต้มในสารละลายแอมโมเนียมไฮโดรเจนคาร์บอเนต (NH4HCO3 ) ของวันที่ 60 เป็นระยะเวลาที่นานที่สุดที่ค่าความเขียวของใบไผ่สามารถคงอยู่ได้โดยใช้ระบบสี CIELAB ในการวัดค่าสีของใบไผ่ ส่วนผลการศึกษาเรื่องฤทธิ์ในการต้านแบคทีเรียของใบไผ่พบว่าใบไผ่ในทุกชนิดและทุกชุดการทดลอง ไม่มีฤทธิ์ในการต้านเชื้อแบคทีเรียที่ใช้ในการศึกษา This study aimed: firstly, to find the species, method and storage time that show the significant potential in green retention for selected bamboo leaves and secondly, to study the antibacterial activity of these bamboo leaves. This study will particularly lead to promote the utilization of bamboo leaves for dish decoration and increase potential for food preservation. Green color retention techniques for asparagus were applied for the three large-leaved and commonly used bamboo species; Dendrocalamus asper, Gigantochloa ligulata and G. latifolia. Five treatments were adopted; 1) bare leaves (control), 2) leaves soaked with 0.3%w/v Mg (OH)2 for 4 mins., 3) leaves boiled with 0.5%w/v MgCO3 for 4 mins, 4) leaves boiled with 1%w/v NaHCO3 for 4 mins. and 5) leaves boiled with 0.2%w/v NH4HCO3 for 4 mins. The leaf samples were then subjected to be kept in a vacuum bag at 4๐ C for 30, 60 and 90 days. The agar diffusion method was applied to study antibacterial activity of the bamboo leaves in three techniques; 1) bamboo leaf-disc 2) grinded bamboo leaf and 3) bamboo leaf extract. The bamboo leaves from the five treatments of the green color retention were used in technique 1 and 2. However, for the technique 3, bamboo leaf extracts had only done for the bamboo species that showed the potential in green color retention study. Results from the green color retention showed that correlation among species, method, and storage time are with statistically significant (α≤0.05). The leaves of G. ligulata boiled with NH4HCO3 can retain the green color the most and also can maintain the green color up to 60 days according to CIELAB systems. The results from antibacterial activity of the bamboo leaves showed that bamboo leaves of all species and treatments have no antibacterial activity.

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สำนักหอสมุด

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: tdckulib@ku.ac.th

Name: สราวุธ สังข์แก้ว

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หลัก

Name: สริน ทัดทอง

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วม

Created: 2563

Modified: 2567-06-10

Issued: 2567-06-10

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

URL: https://kasetsart.idm.oclc.org/login?url=https://www.lib.ku.ac.th/KUthesis/2563/pishsitch-lek-all.pdf

CallNumber: QK495.G74.พ32

tha

DegreeName: วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: วิทยาศาสตร์ชีวภาพป่าไม้

Grantor: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

©copyrights มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	pishsitch-lek-all.pdf	3.26 MB	1	2024-10-05 18:10:04

ใช้เวลา

0.032178 วินาที