การทิ้งสุนัขในสังคมที่เปลี่ยนผ่าน

Dog abandonment in the transitional society

Name: วรพิชชา คำทา

ThaSH: สุนัข -- การจัดการ

Abstract: การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เพื่อศึกษาอัตราการทิ้งสุนัข ลักษณะของเจ้าของที่ทอดทิ้งสุนัข กระบวนการเลี้ยง การเผชิญปัญหา จนถึงการทอดทิ้งสุนัข เพื่อศึกษาลักษณะการเปลี่ยนแปลงทางสังคมไทยตามแนวคิดของ Toffler โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้ที่เป็นสมาชิกในครอบครัวหรือครัวเรือนที่มีที่อยู่อาศัยในคลื่นทางผล การศึกษาพบว่า (1) สังคมไทยเป็นสังคมของการเลี้ยงสุนัขแต่ก็ทิ้งสุนัขมากเช่นกันเพราะมีอัตราผู้ที่เคยเลี้ยงสุนัขถึงร้อยละ 58.8 การทิ้งสุนัขเกิดขึ้นในสังคมคลื่นลูกที่สองมากที่สุดคือร้อยละ26.7 (2) อัตราการทอดทิ้งสุนัขของผู้ที่กำลังเลี้ยงอยู่ในปัจจุบันและผู้ที่เคยเลี้ยงในระยะเวลาไม่เกิน 3 ปีที่ผ่านมาจำนวน 446 คน พบว่ามีสัดส่วนการเคยทิ้งสุนัขมากถึง 1ใน 5 ส่วนหรือร้อยละ 20.6 และมีค่าเฉลี่ยของการทอดทิ้งสุนัขอยู่ที่จำนวน 1.7 ตัว (3) การทอดทิ้งสุนัขที่สูงของสังคมคลื่นลูกที่สองหรือพื้นที่สังคมอุตสาหกรรมชานเมืองเกี่ยวกับปัญหาด้านต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการเลี้ยงสุนัขมากกว่าในพื้นที่คลื่นลูกที่หนึ่งสังคมเกษตรกรรมและคลื่นลูกที่สาม สังคมกลางเมือง เช่น ปัญหาสถานที่เลี้ยงไม่เหมาะสม ปัญหาการดูแลจัดการสวัสดิภาพสุนัข ปัญหาค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น รวมไปถึงด้านที่กระทบกับความสัมพันธ์ของบุคคลในครอบครัว อย่างไรก็ตามพบว่า ความหมายของสุนัขก็เปลี่ยนไปตามคลื่นของสังคมด้วย โดยคลื่นลูกที่หนึ่งให้ความหมายของสุนัขในเชิงบวกค่อนข้างต่ำ เมื่อเทียบกับสังคมอื่นๆ ผู้ชายมีอัตราการทิ้งสุนัขมากกว่าผู้หญิงและผู้ที่อาศัยในพื้นที่ที่คับแคบเช่นห้องเช่าหรือทาวน์เฮ้าส์ ซึ่งเป็นลักษณะที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่ของคลื่นลูกที่สองนั้นมีอัตราการทิ้งสุนัขมากกว่าผู้ที่อยู่บ้านเดี่ยวที่มีพื้นที่บริเวณบ้านยิ่งไปกว่านั้นการทิ้งสุนัขยังสัมพันธ์กับความสัมพันธ์ระหว่างผู้เลี้ยงกับสุนัขด้วยโดยที่ครอบครัวที่เมินเฉยไม่ดูแลสุนัขจะทิ้งสุนัขมากกว่าครอบครัวที่เอาใจใส่สุนัขเช่นการให้อาหาร อาบน้ำ กำจัดเห็บให้ (4) การทอดทิ้งสุนัขจำแนกตามโลกาภิวัตน์เชิงการใช้ชีวิต ผู้ที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศตามกระแสระดับปานกลางมีอัตราการทอดทิ้งสุนัขมากที่สุด รองลงมาคือ ผู้ที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศตามกระแสระดับน้อย และสุดท้ายคือผู้ที่ตามกระแสระดับมากจะทอดทิ้งสุนัขน้อยที่สุด ซึ่ง สอดคล้องกับโลกาภิวัตน์เชิงพื้นที่ ในพื้นที่คลื่นลูกที่สองมีการทอดทิ้งสุนัขมากที่สุด ซึ่งก็มีผู้ที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศตามกระแสระดับปานกลางอยู่มากที่สุดเช่นกัน และการทอดทิ้งสุนัขน้อยที่สุดพบในผู้ที่ใช้เทคโนโลยีระดับมาก เพราะสุนัขมีคุณค่ามีบทบาทมากขึ้นในโลกของการตามกระแสโลกาภิวัตน์ระดับมาก ส่งผลให้เจ้าของกับสุนัขมีทิศทางของความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งผูกพันมากขึ้น

Abstract: This study is a quantitative research that was aimed to explore the rate of dog abandonment, a characteristics of owners that abandoned their dogs, and to study the transition of Thai society based on Toffler's theory. by using a questionnaire as the tool for data collection. The studied population consisted of members of a household in each of the areas of the 3 social waves. 310 people selected from The First Wave area, 408 people from The Second Wave area, and 308 people from The Third Wave area. The results revealed that; (1) Thai society is a society of dog owners, yet it is also a society of dog abandoners. The 58.8% of people have owned a dog, yet dog abandonment was highest, 26.7%, in the Second Wave society. (2) The rate of dog abandonment among 446 people who were current dog owners and those who used to own a dog in the previous three years was 20.6% with the average of 1.7 dogs abandoned. (3) The high rate of dog abandonment of the Second Wave society or industrial suburban area was associated with having more problems with dog ownership than those in the First Wave or agricultural area and the Third Wave society or urban area. For example, there were problems with inappropriate raising locations, dogs' wellbeing management, increased expenses, and affected domestic relationships. However, the meaning of dogs also changed with the transitional waves of the society. The members of the First Wave gave positive definitions towards dogs, which was relatively low compared to the other societies. Men also had higher rate in dog abandonment than women. The residents of a crowded area such as rental rooms or townhouses also tended to abandon dogs more than those who lived in a single house with more outdoor space. Moreover, dog abandonment was also associated with the relationship between the owners and their dogs. Families that neglected their dogs tended to abandon them more than those who treated their dogs with care such as feeding, bathing, and ridding of tick and flea. (4) As for dog abandonment as categorized based on the lifestyle of globalization, it was found that those who moderately use information technology had the highest rate in dog abandonment followed by those who least used information technology, whereas, those who followed the technology trend closely were least likely to abandon their dogs. These findings were consistent with the area of globalization that is in the Second Wave society, where dog abandonment was found most, it also mostly consisted of moderate technology users. On the contrary, dog abandonment was found least among the high technology users as dogs possessed more value or role according to the trend of globalization, thus the owners tended to have deeper relationship with their dogs

มหาวิทยาลัยมหิดล. หอสมุดและคลังความรู้มหาวิทยาลัยมหิดล

Address: นครปฐม

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: สุพจน์ เด่นดวง

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Name: นาถฤดี เด่นดวง

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Name: ศิริพร แย้มนิล

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Created: 2561

Modified: 2567-01-31

Issued: 2567-01-31

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สังคมศาสตร์สิ่งแวดล้อม

Grantor: มหาวิทยาลัยมหิดล

©copyrights มหาวิทยาลัยมหิดล

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	5637878.pdf	2.57 MB	1	2025-08-11 22:30:47

ใช้เวลา

-0.752242 วินาที