การบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติแนวพุทธ ของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง

Name: สมจันทร์ ศรีปรัชยานนท์

Organization : ผู้วิจัย

Name: นพดล อินทรเสนา

Organization : ผู้วิจัย

keyword: สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ

; การบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์

; พระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง

Abstract: การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎีในการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวตล้อมตามธรรมชาติของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง 2) เพื่อศึกษากระบวนการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ ปัญหา อุปสรรค และความสำเร็จของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการบริหารจัตการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติแนวพุทธของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง เป็นการวิจัยผสมเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ พระสังฆาธิ การที่เป็นกลุ่มแกนนำที่ทำงานต้านอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมและประชาชนผู้มีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมและการสัมภาษณ์ ผลการศึกษาวิจัยพบว่า การบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวตล้อมตามธรรมชาติแนวพุทธของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปางได้อาศัยแนวคิดและทฤษฎีในการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามหลักอริยสัจ 4 คือ การพิจารณาถึงเหตุปัจจัย อาศัยศรัทธาผสมผสานกับวัฒนธรรมท้องถิ่นในการกระตุ้นให้ชุมชนไต้ตระหนักรู้ในการบริหารจัดการทรัพยากรและสิ่งแวตล้อมได้อย่างถูกต้อง อีกทั้งยังมีการสอดแทรกพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนา เช่น การสืบชะตาป่า บวชป ฯลฯ เพื่อให้ชุมชนได้รู้จักความกตัญญูตกเวทีต่อธรรมชาติและสิ่งแวตล้อม เข้าใจหลักปฏิจจสมุปบาทความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติกับมนุษย์ ไม่เบียดเบียนธรรมชาติ เพื่อเป็นการดูแล รักษาและป้องกันภัยที่จะเกิดแก่การบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งในการบริหารจัดการได้ใช้หลักอปริหานิยธรรมในการปรึกษาหารือสร้างความสามัศคีในหมู่คณะหรือชุมชนในการจัดกิจกรรมร่วมกันหน่วยงานองศ์กรต่างๆส่วนพระสงฆ์ได้ใช้ หลักพรหมวิหาร 4 และภาวะผู้นำทางใจแก่ชุมชนในการจัดศาสนพิธีกรรมที่สอดคล้องกับชุมชน เป็นการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น ให้ชุมชนได้เข้าใจถึงคุณค่าของธรรมชาติหรือคุณค่าทางด้านจิตใจมากกว่าคุณค่าทางด้านวัตถุ ส่วนปัจจัยที่ส่งผลต่อยุทธศาสตร์ในการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติแนวพุทธของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง เพื่อพัฒนาชุมชนและสร้างจิตสำนึกในความรักและหวงแหนทรัพยากรธรรมชาติ การสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ชุมชน และสิ่งแวดล้อมกลับคืนสู่ท้องถิ่นที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวตล้อม พบว่มีปัจจัยอยู่ 2 อย่าง คือ 1. ปัจจัยภายใน คือปัจจัยที่มีผลโดยตรงต่อการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรมชาติ 2. ปัจจัยภายนอก คือ ปัจจัยทางโครงสร้างทงสังคม ทำให้วิถีชีวิตชุมชนผันแปรไปตามสภาพเศรษฐกิจที่มุ่งพัฒนาทางวัตถุ การแสวงหาผลประโยชน์จากการทำลายทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมเพื่อนำไปสู่การแลกเปลี่ยนเป็นเงินตราหรือการบุกรุกทำลายทรัพยากรธรรมชาติเพื่อนำมาใช้เป็นสิ่งปลูกสร้าง ซึ่งโครงสร้งระบบเศรษฐกิจได้สร้างความขัดแย้งและสิ่งผลต่อต่อบุคคล ชุมชน และสิ่งแวดล้อม แม้บทบาทภิกษุสงฆ์ในการเป็นภาวะผู้นำและปฏิบัติศาสนกิจ ในการกำหนดทิศทางการดำเนินชีวิตของชุมชน ให้รู้จักใส่ใจต่อตนเอง ชุมชน และธรรมชาติ แต่ยังมีปัจจัยที่อาจจะผลต่อความสำเร็จและล้มเหลวต่อการบริหารจัดกรเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ จากการวิจัยพบว่า เงื่อนไขที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงาน คือ ความเข้าใจในคุณค่าของธรรมชาติและสิ่งแวตล้อม การสร้างภาวะผู้นำชุมชนเพื่อเกิดความสามัคคี การมีส่วนร่วมระหว่างพระสงฆ์ ชุมชนและสิ่งแวดล้อม การสร้างอุตมการณ์ในการบริหารจัดการทรัพยากรในท้องถิ่นเกิดการบูรณาการทั้งความรู้สมัยใหม่และภูมิปัญญา ความต่อเนื่องในการปฏิบัติหน้าที่ ขาดการติดต่อประสานงานกับหน่วยงานหรือองศ์กรที่เกี่ยวข้องและขาตงบประมาณในการบริหารจัดการทรัพยากร เงื่อนไขตังกล่าวได้ส่งผลต่อการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวตล้อมตามธรรมชาติแนวพุทธของพระสงฆ์ในจังหวัดลำปาง เพราะฉะนั้นการพัฒนาชุมชนต้องชจัดจุดที่เป็นอุปสรรคขัดต่อการปฏิบัติงาน และเร่งส่งเสริมจุดเด่นให้มีศักยภาพเพิ่มมากยิ่งขึ้น เพื่อเป็นการพัฒนาการบริหารจัดการเชิงพุทธศาสตร์สิ่งแวตล้อมตามธรรมชาติให้ยั่งยืนแก่ชุมชน และเป็นต้นแบบแก่ชุมชนอื่นในการนำไปประยุกต์ใช้เพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ

Abstract: The purposes of this research are: 1) To study the concepts and theories of Buddhist Perspective on Management and Environment of Sangha in Lampang Province 2) To study the process of Buddhist Perspective on Management and Environment as problems, obstacles and successes of Sangha in Lampang Province and 3) To suggest the Buddhist Perspective on Management and Environment of Sangha in Lampang Province. This Research is used the quantitative and qualitative Method. The sampling research is the Buddhist Monks who are leader and work on the conservation of natural resources, the people who are involved in the conservation of resources and the environment, and interview. The result of study is found that: Buddhist Perspective on Management and Environment of Sangha in Lampang Province refers to the concepts and theories basing on the Four Noble Truths and the faith in local culture on awareness of resource management and the environment correctly. There are also depictions of Buddhist rituals as the ceremony traditionally destined and ordained forest, etc. Those also depictions of Buddhist rituals as the ceremony traditionally destined and ordained forest, ete. for community to known, gratitude on nature and the environment. To understand the Dependent Origination has related between nature and humans by non-violence, treatment and prevention the management of natural resources and the environment. The management also uses the conditions of welfare to discuss and make a unity on group or the joint activities of various organizations. The Sangha also applies the sublime states of mind to be the spiritual leadership for organizing the Buddhist rituals that emphasizes the natural and mental value than an object. As the factors on strategic management of Buddhist Perspective on Managemnent and Environmnent for development, the public awareness, love and cherish natural resources, the interaction between people, communities and the environment restored to be abundant natural resources and the environment is found that there are two factors namely; 1) the internal factor are directly impact on the management of thenatural environment and 2) external factors is the social structure that makes local lifestyle to be changed to the economic condition by emphasizing an object. The exploitation of natural resources and environmental degradation lead to exchange or the encroachment of natural resources to be used as a building. However, the structure of the economy has created conflict and affect to individuals, communities and the environment. Even the Buddhist monks are the leadership to direct the community's life for recognizing the self-consciousness, communities and nature, but there are two factors that will make the work successful or fail to Buddhist Perspective on Management and Environment is found that; the impacting condition are an appreciation of nature and the environment, the leadership to make harmony, participation between monk, community and environment, the creating an ideology on managing local resources to integration of modern knowledge and wisdom, the duties continuity, the lack of involving coordination with other agencies or organizations and the lack of budget to management. Thus, the development community should eliminate the obstacles and to be enhanced promote and accelerate the potential that is the substantial development of Buddhist Perspective on Management and Environment in community and to be a model for other communities in applying for a balance between man and nature.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ส่วนหอสมุดกลาง

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: ได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจาก มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย MCU RS 610758149

Role: ผู้ให้ทุน

Created: 2558

Modified: 2566-05-09

Issued: 2566-05-09

งานวิจัย/Research report

application/pdf

tha

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	2558-149 นายสมจันทร์ ศรีปรัชยานนท์.pdf	3.36 MB	3	2024-09-15 14:24:01

ใช้เวลา

0.022949 วินาที