รูปแบบการจัดการความเสี่ยงขององค์การที่มีภารกิจการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งในประเทศไทย

Risk management model for the protection of the helpless persons of an organization in thailand

Name: โยษิตา หลวงสุรินทร์

ThaSH: มหาวิทยาลัยบูรพา.สาขาวิชาการจัดการสาธารณะ

ThaSH: คนไร้ที่อยู่อาศัย

Abstract: การศึกษาวิจัยนี้เพื่อศึกษารูปแบบการจัดการความเสี่ยงขององค์การที่มีภารกิจการคุ้มครองคนไร้ที่ในประเทศไทยโดยมีวัตถุประสงค์ 1) แยกประเด็นความเสี่ยง การประเมินความเสี่ยงและการควบคุมความเสี่ยงขององค์การที่มีภาระกิจการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งและ 2) ค้นหา รูปแบบการจัดการความเสี่ยงโดยวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) และสัมภาษณ์เชิงลึกกับ ผู้บริหารองค์การและผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 13 ท่าน กับคนไร้ที่พึ่ง 4 ท่าน และยืนยันผลโดยเทคนิคเดลฟาย (Delphi technique)กับผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 18 ท่าน และประชุมกลุ่ม (Focus group) จำนวน 12 ท่านและคนไร้ที่พึ่ง 5 ท่าน เพื่อใหมีการทดลองใช้เครื่องมือการประเมินความเสี่ยงจึงได้ประเมินความเสี่ยงสถานการณ์จริงในโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้ที่พึ่งเพื่อให้มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลโดยมี Out put และ Out come ผลสรุปการวิจัย พบว่า ความเสี่ยงภายนอกองค์การ ประกอบด้วยความเสี่ยงด้านสังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจการเมืองและกฎหมาย มีความเสี่ยงระดับมากถึงมากอย่างยิ่ง และมีข้อเสนอแนะให้ปรับปรุงกระบวนการสร้างกิจกรรมกับสังคม โดยเชิญองค์การภายนอกมามีส่วนร่วม (Social enterprise) และมีความเสี่ยงจากภายในองค์การประกอบไปด้วยความเสี่ยงด้านทรัพยากรมนุษยร์ะดับเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการที่ต้องเสี่ยงต่อการพฤติกรรมคนไร้ที่พึ่งหรือผู้ใช้บริการความเสี่ยงด้านผู้บริหารองค์การที่มีการเปลี่ยนแปลงบ่อยทำให้ไม่ต่อเนื่องเรื่องนโยบายและการปฏิบัติความเสี่ยงด้านกระบวนการที่ไม่ชัดเจนปฏิบัติตามกฎหมายไม่ได้ ความเสี่ยงด้านการเงินที่มีความเสี่ยงที่ใช้ไม่ตรงวัตถุประสงค์และมีคนไร้ที่พึ่งเพิ่มขึ้นต่อเนื่องเกิดเป็นภาระต่องบประมาณรัฐบาลและความเสี่ยงจากผู้ใช้บริการที่มาพักอาศัยด้วยกันในสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งและมีโรคติดต่อ มีพฤติกรรมที่แตกต่างและมาจากคนขอทาน คนเร่ร่อน ซึ่งต้องการที่อยู่อาศัยและต้องการอาชีพมากกว่าที่จะมาอยู่ในสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งข้อเสนอแนะ โดยรวมจากผลการวิจัยควรให้มีการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้ที่พึ่งตามความถนัดให้มีการประกาศ นโยบายที่ชัดเจนแยกปฏิบัติได้ตามกฎหมายให้องค์การบริหารส่วนตำ บลหรือองค์การภายนอก เข้ามามีส่วนร่วมและมีนโยบายรองรับ

Abstract: This research was to study the risk management model and to separate the risk issues of organizations that were responsible for the protection of homeless people in Thailand and it would be used as a guideline for creating risk assessment criteria and for managing risks from outside and inside the organization. The quality research model was used and the study consisted of many stages. In step 1, there was the study of the management practices of helpless people and the control of beggars and homeless people by Participatory Action Research: PAR, and In-Depth Interviews were conducted with 10 organizational executives, 3 experts, 4 service users. In step 2, the assessment criteria were tested by18 experts with the Delphi Method. In step 3, the important issues were brought to the focus group and the relevant departments consisting of 12 people and 5 representatives of helpless people to confirm the assessment results. In step 4, there was the test of risk assessment forms in the process of improving the quality of service users’ lives. The research findings revealed that 94.44 percent of the target group believed that three topics risks including the risks from the outside of the social organizations, community risks, and legal risks had the highest risk, and they were followed by the economic risk which was 83.33 percent. It was suggested that the concept of risk prevention and risk reduction could be done by improving the quality of life to society, and 100 percent of participants agreed with the suggestion. In addition, risk from technology affected risk management by 62.50 percent. It was discovered that 100 percent of the target group thought that the risks within the organization concerning service users were different communicable disease and behavior. 100 percent of the participants agreed that there were also risks in the process of screening users before being imported to the shelter for all helpless people, and few of them were developed into the society due to the limitations of the trainers and the method of teaching. For the human resources, 94.44 percent thought there would be the provision of multidisciplinary care for those with psychiatric disorders, and occupational therapy should be focused for service users at risk of communicable diseases. 83.33 percent thought that financial risk was insufficient budget. For the concept of risk prevention, 88.89 percent proposed that personnel should be developed to become multidisciplinary, and proportion should be provided sufficiently. It was suggested that nurses and doctors regularly come to check those who were psychiatric. It was also proposed that service users’ professional skills should be developed according to their aptitude before going out to the society by determining a clear process such as career development through the Department of Skill Development which cooperated with private enterprise establishments.

มหาวิทยาลัยบูรพา. สำนักหอสมุด

Address: ชลบุรี

Email: buulibrary@buu.ac.th

Name: สุชนนี เมธิโยธิน

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2562

Modified: 2564-02-16

Issued: 2564-02-16

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: ว 362.5 ย851ร

tha

DegreeName: ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต

Level: ปริญญาเอก

Descipline: การจัดการสาธารณะ

Grantor: มหาวิทยาลัยบูรพา

©copyrights มหาวิทยาลัยบูรพา

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	56870053.PDF	8.19 MB	23	2025-07-25 09:50:13

ใช้เวลา

0.017198 วินาที