การเตรียม การหาลักษณะเฉพาะและการปรับปรุงสมบัติของสเตอริโอคอมเพล็กซ์พอลิแลคไทด์ที่ย่อยสลายทางชีวภาพ

Preparation, characterization and property improvement of biodegradable stereocomplexed polylactide

Name: อภินันท์ แสงศรีจันทร์

Classification :.DDC: 668.4

ThaSH: พลาสติกที่ย่อยสลายทางชีวภาพ

ThaSH: พลาสติกชีวภาพ

ThaSH: พลาสติก

Abstract: พอลิแลคไทด์จัดว่าเป็นตัวแทนของพลาสติกทางชีวภาพที่ได้รับความนิยมอย่างมากในปัจจุบัน เพราะมีสมบัติเชิงกลที่ดี สามารถนำมาขึ้นรูปใช้เป็นอุปกรณ์ในชีวิตประจำวันได้และมีความเข้ากันได้กับเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิต อย่างไรก็ตามพอลิแลคไทด์ยังมีสมบัติที่ต้องปรับปรุงเพื่อให้เกิดการประยุกต์ใช้งานได้อย่างหลากหลาย เช่น มีสมบัติแข็งเปราะ และมีอุณหภูมิการคงรูปทางความร้อนต่ำ ส่งผลให้การใช้งานพอลิแลคไทด์มีข้อจำกัด ดังนั้นการปรับปรุงสมบัติสมบัติทางความร้อน สมบัติการขึ้นรูป และความเหนียวจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ในงานวิจัยนี้ได้ศึกษาศึกษาและปรับปรุงสมบัติเชิงกลและสมบัติทางความร้อนของพอลิ(แอล-แลคไทด์) โดยการทำให้เกิดเป็นสเตอริโอคอมเพล็กซ์พอลิแลคไทด์และขึ้นรูปโดยเทคนิคการหล่อแบบสารละลาย ซึ่งทำการผสมระหว่างพอลิ(แอล-แลคไทด์) (พีแอลแอล) กับพอลิ(ดี-แลคไทด์) (พีดีแอล) และไตรบล็อกโคพอลิเมอร์ที่มีความยาวของสายโซ่พีดีแอลแตกต่างกัน (คือ พีดีแอล357-พีอีจี182-พีดีแอล357 พีดีแอล188-พีอีจี182-พีดีแอล188 และพีดีแอล87-พีอีจี182-พีดีแอล87 )ในอัตราส่วนร้อยละโดยน้ำหนัก และได้ศึกษาอิทธิพลของความยาวสายโซ่ของพีดีแอลต่อสมบัติเชิงกลและสมบัติทางความร้อนของแผ่นฟิล์มสเตอริโอคอมเพล็กซ์ที่เตรียมได้ จากผลการวิเคราะห์สมบัติเชิงกลและสมบัติทางความร้อนของแผ่นฟิล์มพบว่าการผสมระหว่าง พีแอลแอลกับพีดีแอล และพีแอลแอลกับไตรบล็อกโคพอลิเมอร์พีดีแอล87-พีอีจี182-พีดีแอล87 ที่อัตราส่วนผสมโดยน้ำหนัก 60:40 เกิดผลึกสเตอริโอคอมเพล็กซ์อย่างสมบูรณ์ และแผ่นฟิล์มสเตอริโอคอมเพล็กซ์แสดงค่าอุณหภูมิการหลอมผลึกสูงถึง 200-220 องศาเซลเซียส ซึ่งมากกว่าพีแอลแอลประมาณ 40-50 องศาเซลเซียส นอกจากนี้การเพิ่มไตรบล็อกโคพอลิเมอร์ลงไปผสมกับพีแอลแอลที่ร้อยละโดยน้ำหนักดังกล่าวส่งผลให้สเตอริโอคอมเพล็กซ์มีค่าร้อยละการดึงยืด ณ จุดขาดเพิ่มขึ้น เนื่องจากผลึกสเตอริโอคอมเพล็กซ์ที่เกิดการจากพีแอลแอลและพีดีแอลและสมบัติพลาสติไซเซอร์จากพีอีจีภายในโลเลกุล นอกจากนี้ยังได้ศึกษาการย่อยสลายแผ่นฟิล์มสเตอริโอคอมเพล็กซ์ผ่านการไฮโดไลซีสในสารละลายฟอสเฟตบัฟเฟอร์ที่อุณหภูมิห้องและอุณหภูมิ 90 องศาสเซลเซียส พบว่าแผ่นฟิล์มสเตอริโอคอมเพล็กซ์มีค่าร้อยละการสูญเสียน้ำหนักที่น้อยกว่าแผ่นฟิล์มพีแอลแอลและพีดีแอล เนื่องจากปริมาณผลึกที่มากขึ้นและอันตรกิริยาระหว่างสายโซ่พีแอลแอลและพีดีแอล และที่อุณหภูมิสูงกว่าอัตราการเกิดไฮโดรไลซีสจะเกิดได้ดีกว่าและใช้เวลาน้อยกว่า ประการสุดท้ายได้ศึกษาการย่อยสลายทางชีวภาพผ่านการทำคอมโพสท์ของพีแอลแอล พีดีแอล และสเตอริโอคอมเพล็กซ์พอลิแลคไทด์ในรูปผงที่มีขนาดน้อยกว่า 1 มิลลิเมตรภายใต้สภาวะออกซิเจนที่อุณหภูมิ 37±2 และ 58±2 องศาเซลเซียส พบว่าการย่อยสลายทางชีวภาพของตัวอย่างทั้งสามมีค่าใกล้เคียงกันและที่อุณหภูมิสูงกว่ามีค่าร้อยละการย่อยสลายทางชีวภาพสูงกว่า โดยค่าที่ได้คือ 97.5 100.0 และ 100.0 ตามลำดับ ด้วยค่าร้อยละการย่อยสลายทางชีวภาพที่ได้ของสเตอริโอคอมเพล็กซ์พอลแลคไทด์จะช่วยให้สามารถประยุกต์ใช้พีแอลแอลเป็นบรรจุภัณฑ์สมรรถนะสูงได้ 

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สำนักหอสมุด

Address: เชียงใหม่

Email: cmulibref@cmu.ac.th

Name: สุกัญญา รอส

Role: ประธานกรรมการ

Name: วินิตา บุณโยดม

Role: กรรมการ

Name: ภัทร์นฤน วรจิตติพล

Role: กรรมการ

Name: พุฒินันท์ มีเผ่า

Role: กรรมการ

Created: 2560

Modified: 2563-01-04

Issued: 2563-01-04

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: ว 668.4 อ143ก

tha

DegreeName: วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: เคมี

Grantor: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

©copyrights มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	chem80960apssj_full.pdf	7.08 MB	1	2025-07-31 11:25:45

ใช้เวลา

0.032359 วินาที