ผลลัพธ์ของการพัฒนาการบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยเด็กโรคธาลัสซีเมียที่ใช้ยาดีเฟอริโพรนในโรงพยาบาลแพร่

Outcomes of pharmaceutical care development in pediatric thalassemia patients using deferiprone in Phrae Hospital

Name: สุมาลี สงวนศักดิ์

Classification :.DDC: 616.152

ThaSH: โรงพยาบาลแพร่

ThaSH: ธาลัสซีเมียในเด็ก

ThaSH: การบริบาลทางเภสัชกรรม

Abstract: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของการพัฒนางานบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียที่ใช้ยาขับเหล็กดีเฟอริโพรน ในโรงพยาบาลแพร่ ช่วงวันที่ 1 ตุลาคม 2553 ถึง 31 พฤษภาคม 2558 ผู้ป่วยจำนวน 39 ราย ทำการศึกษาแบบกึ่งทดลองโดยมีการวัดผลก่อนและหลัง แบ่งเก็บข้อมูลผู้ป่วยเป็น 3 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 ก่อนการให้บริบาลทางเภสัชกรรม ผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียที่ใช้ยาดีเฟอริโพรนได้รับการดูแลรักษาแบบเดิม โดยเภสัชกรมีการติดตามเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จากยา แต่ยังไม่ได้มีการให้ข้อเสนอแนะแก่แพทย์ ช่วงที่ 2 การบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 เภสัชกรมีการให้คำปรึกษาแนะนำด้านการใช้ยาเพื่อช่วยค้นหา แก้ไขและป้องกันปัญหาจากการใช้ยาแก่ผู้ป่วยและผู้ดูแลก่อนเข้าพบแพทย์ และมีการให้ข้อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาจากการใช้ยาที่พบแก่แพทย์ และช่วงที่ 3 การบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 2 เภสัชกรมีการให้คำปรึกษาแนะนำด้านการใช้ยาเพื่อช่วยค้นหา แก้ไขและป้องกันปัญหาจากการใช้ยาแก่ผู้ป่วยและผู้ดูแลก่อนเข้าพบแพทย์ มีการให้ข้อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาจากการใช้ยาที่พบแก่แพทย์ และการร่วมกำหนดแนวทางดูแลรักษาผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียที่ได้รับยาขับเหล็ก โดยวัดผลลัพธ์หลัก คือ การลดระดับซีรั่มเฟอริติน และผลลัพธ์รอง คือ ปัญหาจากการรักษาด้วยยาดีเฟอริโพรน ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยมีระดับซีรั่มเฟอริตินลดลงในเดือนที่ 6 และ 12 ของทั้ง 3 ช่วงของการศึกษา ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.006 และ 0.001) ตามลำดับ โดยในช่วงที่ 1กับช่วงที่ 3 มีการลดระดับซีรั่มเฟอริตินที่แตกต่างกันทั้งในเดือนที่ 6 และ 12 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.042 และ 0.046) ตามลำดับ สำหรับปัญหาจากการรักษาด้วยยาพบว่า ช่วงให้การบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 พบปัญหาจากการรักษาด้วยยาทั้งสิ้น 107 ครั้ง ลดลงเหลือ 73 ครั้งในช่วงให้การบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 2 ซึ่งปัญหาจากการรักษาด้วยยาที่พบมากที่สุด คือ การขาดความร่วมมือในการใช้ยาร้อยละ 49.5 โดยการให้การบริบาลทางเภสัชกรรมช่วยลดปัญหาการขาดความร่วมมือในการใช้ยาได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.019) แต่จำนวนผู้ป่วยที่พบปัญหาจากการรักษาด้วยยาในช่วงให้การบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 และระยะที่ 2 ไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p = 0.302) ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการให้การบริบาลทางเภสัชกรรมช่วยลดระดับซีรั่มเฟอริตินและลดปัญหาการขาดความร่วมมือในการใช้ยาดีเฟอริโพรนของผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียได้ แม้ว่าจำนวนผู้ป่วยที่พบปัญหาจากการรักษาด้วยยาจะไม่แตกต่างกัน

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สำนักหอสมุด

Address: เชียงใหม่

Email: cmulibref@cmu.ac.th

Name: สุภารัชต์ กาญจนวานิชย์

Role: ประธานกรรมการ

Name: กนกพร นิวัฒนนันท์

Role: กรรมการ

Name: วิรัตน์ นิวัฒนนันท์

Role: กรรมการ

Created: 2558

Modified: 2562-12-25

Issued: 2562-12-25

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: ว/ภน 616.152 ส462ผ

tha

Spatial: ไทย -- ภาคเหนือ

DegreeName: เภสัชศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: เภสัชกรรมคลินิก

Grantor: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

©copyrights มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	phcn80858sssak_full.pdf	3.85 MB	9	2025-07-25 16:36:40

ใช้เวลา

0.022681 วินาที