ปัญหาการยกเว้นภาษีสรรพสามิตที่จัดเก็บจากเครื่องดื่มประเภทชา : ศึกษากรณีผลกระทบต่อหลักความเป็นธรรมและ หลักความมีประสิทธิภาพในการจัดเก็บภาษี

Problems of Exempting Excise Taxes on Tea Beverages: Case Study of Impacts on Equity and Efficiency of Taxation

Name: ธนพงษ์ จวบฤกษ์เย็น

ThaSH: ชา -- ภาษี -- วิจัย

ThaSH: อากรสรรพสามิต -- กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ -- วิจัย

ThaSH: เครื่องดื่ม -- ภาษี -- วิจัย

Abstract: ภาษีสรรพสามิต (Excise Tax) หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ภาษีการขายเฉพาะ (Selective Sale Taxes) เป็นภาษีฐานการบริโภคที่เก็บจากการซื้อขายสินค้าและบริการบางชนิดที่ต้องการให้ผู้บริโภครับภาระภาษีเพิ่มขึ้นกว่าปกติ โดยอาศัยเหตุผลทางเศรษฐกิจหรือทางสังคมอย่างใด อย่างหนึ่ง สินค้าประเภทเครื่องดื่มเป็นสินค้าอย่างหนึ่งที่ถูกกำหนดให้จัดเก็บภาษีสรรพสามิต แต่เพื่อส่งเสริมเกษตรกรในการจำหน่ายผลผลิตทางการเกษตร กฎหมายได้กำหนดข้อยกเว้นในการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผักที่มีส่วนผสมตามที่กฎหมายกำหนดให้ได้รับการยกเว้นการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตโดยเครื่องดื่มประเภทชาพร้อมดื่มจัดอยู่ในประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผักที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องถูกจัดเก็บภาษีสรรพสามิต ซึ่งตามบัญชีอัตราส่วนผสมของเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผัก น้ำชา อยู่ในลำดับที่ 54 โดยคุณสมบัติของวัตถุดิบที่ใช้พิจารณา ต้องเป็นชาแห้งที่มีคาเฟอีน (Caffeine) ไม่น้อยกว่าร้อยละ 1 ของน้ำหนัก และมีอัตราส่วนผสมต่อปริมาตรสุทธิต้องไม่น้อยกว่าร้อยละ 0.5 จากการศึกษาพบว่าชาพร้อมดื่มที่วางขายในท้องตลาดส่วนใหญ่เป็นชาพร้อมดื่ม ที่เติมสารให้ความหวานในปริมาณที่มาก ใกล้เคียงกับเครื่องดื่มประเภทน้ำอัดลมที่เติมสารให้ความหวานเช่นกันแต่ถูกจัดเก็บภาษีสรรพสามิตขัดต่อหลักความเป็นธรรมในการจัดเก็บภาษี (Equality) โดยหากจัดเก็บภาษีเครื่องดื่มประเภทชาพร้อมดื่มที่เติมสารให้ความหวาน กรมสรรพสามิตคาดว่าจะจัดเก็บได้ประมาณ 10,000,000,000 บาท ต่อปีและกฎหมายได้กำหนดไว้ชัดเจนในการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตเครื่องดื่มน้ำผลไม้และน้ำพืชผัก ซึ่งเป็นอัตราที่เหมาะสมในการจัดเก็บ เพราะการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผักที่เติมสารให้ความหวานนั้น เป็นการจัดเก็บภาษีจากสินค้าที่เข้าข่ายเป็นสินค้าที่มีลักษณะฟุ่มเฟือยไม่จำเป็นต่อการครองชีพ ตรงกับหลักเกณฑ์ที่ต้องจัดเก็บภาษีสรรพสามิต กล่าวคือ น้ำผลไม้และน้ำพืชผักที่จำเป็นต่อการบริโภคควรต้องเป็นน้ำผลไม้และน้ำพืชผักที่มีสัดส่วนของน้ำที่สกัดจากผลไม้หรือสกัดจากพืชผักร้อยละ 100 แต่เนื่องจากมีประกาศเรื่องการยกเว้นการจัดเก็บภาษีในเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผัก ทำให้ไม่สามารถจัดเก็บภาษีสรรพสามิตในสินค้าเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผักได้ซึ่งปัจจุบันได้รับการยกเว้นทั้งสิ้น 109 ชนิด ทำให้รัฐขาดรายได้ไม่สามารถจัดเก็บภาษีได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยขัดต่อหลักความมีประสิทธิภาพในการจัดเก็บภาษี ในขณะที่ต่างประเทศใช้กฎหมายภาษีสรรพสามิตเป็นตัวช่วยในการจำกัดการบริโภคเครื่องดื่มที่เติมสารให้ความหวาน เนื่องจากประชากรในประเทศนั้น ๆ ประสบปัญหาเรื่องสุขภาพ เช่น โรคอ้วน โรคเบาหวาน เป็นต้น ดังนั้น ผู้วิจัยจึงขอเสนอแนะให้ปรับปรุงแก้ไขข้อยกเว้นในการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากเครื่องดื่มประเภทน้ำผลไม้และน้ำพืชผัก โดยผู้วิจัยเห็นควรให้ยกเลิกประกาศกรมสรรพสามิตโดยอธิบดีกรมสรรพสามิตได้กำหนดหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการยกเว้นภาษีเครื่องดื่มน้ำผลไม้ และน้ำพืชผักที่ผู้ประกอบอุตสาหกรรม หรือผู้นำเข้ามีสิทธิได้รับการยกเว้นภาษีสรรพสามิตตามบัญชีท้ายประกาศกระทรวงการคลัง ในพิกัดอัตราภาษีสรรพสามิต ประเภทที่ 02.03 ทั้งหมด ในกรณีที่เครื่องดื่มเหล่านั้นเติมสารให้ความหวานเพื่อให้สอดคล้องกับหลักความเป็นธรรมและหลักความมีประสิทธิภาพในการจัดเก็บภาษี ซึ่งมาตรการทางภาษีเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งของรัฐ ที่ช่วยแก้ปัญหาการบริโภคเครื่องดื่มที่เติมสารให้ความหวาน โดยผู้วิจัยเห็นควรให้ดำเนินการรณรงค์ลดการบริโภคหวานและให้ข้อมูลแก่ประชาชนควบคู่กันไปด้วย

มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์เรียนรู้และหอสมุด.

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: library@dpu.ac.th

Name: จิรศักดิ์ รอดจันทร์

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Modified: 2563-01-28

Created: 2558

Issued: 2562-12-17

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: 343.0553 ธ149ป

tha

DegreeName: นิติศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: นิติศาสตร์

Grantor: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

©copyrights มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Thanapong.Jeo.pdf	3.06 MB	10	2024-11-02 18:27:07

ใช้เวลา

-0.77496 วินาที