ศึกษาการละวิปลาสด้วยการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา

Name: พระสมควร พุทฺธรกฺขิโต (ก้อนชัยภูมิ)

keyword: วิปลาส

; วิปัสสนาภาวนา

Abstract: วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ เพื่อศึกษาวิปลาสในคัมภีร์พุทธศาสนา เถรวาท เพื่อศึกษาหลักการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา และเพื่อศึกษาการละวิปลาสด้วยการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา โดยศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท และเอกสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง รวบรวม สรุป วิเคราะห์ เรียบเรียงบรรยายเชิงพรรณนา ตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ จากการศึกษาพบว่า วิปลาส ความคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ด้วยอำนาจของความสำคัญผิด คิดผิด เห็นผิด อันเป็นไปในความเข้าใจผิดในของไม่เที่ยงว่าเที่ยง ในทุกข์ว่าเป็นสุข ในสภาพไม่ใช่ตัวตนว่าเป็นตัวตน อันเป็นเหตุก่อให้เกิดอกุศลกรรม ทำให้ข้องอยู่ในวัฏฏะ จิตเกี่ยวพันกับนิวรณ์ ทำให้ทิฏฐิวิบัติ ทำให้เกิดความหลง อันมีสาเหตุมาจากนิวรณ์ ๕ ความพอใจกาม ไม่กำหนดรู้ทุกข์ เข้าไปยึดถือ ไม่ตริตรองพิจารณาโดยแยบคาย วิปลาสจะไม่ครอบงำเฉพาะพระอรหันต์เท่านั้น หลักการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา เป็นการปฏิบัติเพื่อให้เห็นสรรพสิ่งด้วยปัญญา กล่าวคือเห็นสภาพของไตรลักษณ์ ตามความเป็นจริง เพื่อทำลายอาสวะกิเลสให้หมดไป ซึ่งผู้ปฏิบัติต้องมีศีลบริสุทธิ์ตามอัตภาพของตนยังจิตให้บริสุทธิ์ จึงจะก้าวเข้าสู่วิปัสสนาภาวนา อันมี ๓ ประเภท คือ ปฏิบัติวิปัสสนาภาวนามีสมถะเป็นเบื้องต้น ปฏิบัติวิปัสสนาภาวนามีสมถะเป็นเบื้องปลาย และปฏิบัติวิปัสสนาภาวนากับสมถะไปพร้อม ๆ กัน การปฏิบัติวิปัสสนานี้ต้องอาศัยภูมิของวิปัสสนาเป็นอารมณ์ คือการที่จิตเข้าไปยึดเพื่อการพิจารณาให้เห็นนามรูป ด้วยสภาพของไตรลักษณ์ มี ๖ ประการใหญ่ ๆ คือ ขันธ์ ๕ อายตนะ ๑๒ ธาตุ ๑๘ อินทรีย์ ๒๒ อริยสัจ ๔ ปฏิจจสมุปบาท มีผลทำให้ผู้ปฏิบัติมีความรู้เป็นอย่างน้อย ทำให้มีการดำรงอยู่ของศาสนาพุทธเป็นท่ามกลาง มีการสิ้นอาสวะเป็นที่สุด การละวิปลาสด้วยการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา มีวิธีการคือการปฏิบัติสติปัฏฐาน ๔ กล่าวคือ การละสุภวิปลาสต้องปฏิบัติด้วยกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน ที่เด่นชัดคือ มนสิการสิ่งที่เป็นปฏิกูลและป่าช้า ๙ การละสุขวิปลาสต้องปฏิบัติด้วยเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน การละนิจจวิปลาสต้องปฏิบัติด้วยจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน และการละอัตตวิปลาสต้องปฏิบัติด้วยธัมมานุปัสสนาสติ- ปัฏฐาน ในการปฏิบัติสติปัฏฐาน ๔ นี้ ไม่ได้กำหนดพิจารณาพร้อมกัน เมื่อส่วนใดปรากฏเห็นเด่นชัด ก็กำหนดพิจารณาภาวนาในส่วนนั้นจนจิตรู้แจ้งตามสภาพของความเป็นจริง

Abstract: This Thesis has three objectives; to study the distortion in Theravada Buddhist scriptures, to study of insight meditation practice and to study abandonment of distortion (Vipalāsa) by Vipassanābhāvanā practice. Clarified data are taken from the Theravada Buddhist scriptures and other related documents. The texts are collected, summarized, analyzed composed, explained in details then verified by Buddhist scholars. From the study it found that; The distortion or Vipalāsa was perversion from the truth which happened by powers of wrong understanding, wrong thought, wrong views regarding what is impermanent as permanent, what is painful as pleasant, what is non-self as a self. These powers of wrong views caused of all unwholesomeness, cycling in birth and death, shuck in hindrance, falling away from right view, delusion due to five hindrances, sensual pleasure, no contemplation of suffering, attachment, without analytical reflection. This distortion was able to overpower Arahanta (Perfected One) but never for the other one. Insight meditation practice was the way of practice for realizing the truth by wisdom. It helped to see the state of three common characteristics as they really are for the purpose of abandon all defilements and cankers. Insight meditators must observe morality and purification as the base before entering to insight. This insight practice was divided into three types; 1) insight practice with tranquility as its base, 2) insight practice with tranquility as its end and 3) insight practice with tranquility together. Insight meditator, however, must follow Successive Stages of Knowledge (Vipassanābhūmi) or objects of insight investigation called as Mind and Metter (Nāma-rūpa) which fall into three common characteristics in order to gain insight knowledge. There were six insight bases; 1) five aggregates, 2) twelve sensual bases, 3) eighteen elements, 4) twenty-two faculties, 5) four noble truth and 6) dependent origination. The benefit of insight practice was gaining true knowledge as beginning, continuity of true teaching of Buddha as middle and abandoning all defilements and cankers as the end. Abandoning all distortion by insight development found that by following the principle of four foundations of mindfulness, insight practitioners will abandon beauty distortion by contemplation of body such as perception of foulness and nine corpses, the distortion of happiness by contemplation of feeling, the distortion of permanence by contemplation of mind and distortion of self by contemplation of mental objects. In practical aspect of these four foundations of mindfulness, insight meditators must choose the only one dominant foundation for contemplation because it was impossible to contemplate all at once, and they must continue to contemplate on that foundations until the mind realizes the true nature of all formations as they really are.

Abstract: This Thesis has three objectives; to study the distortion in Theravada Buddhist scriptures, to study of insight meditation practice and to study abandonment of distortion (Vipalāsa) by Vipassanābhāvanā practice. Clarified data are taken from the Theravada Buddhist scriptures and other related documents. The texts are collected, summarized, analyzed composed, explained in details then verified by Buddhist scholars. From the study it found that; The distortion or Vipalāsa was perversion from the truth which happened by powers of wrong understanding, wrong thought, wrong views regarding what is impermanent as permanent, what is painful as pleasant, what is non-self as a self. These powers of wrong views caused of all unwholesomeness, cycling in birth and death, shuck in hindrance, falling away from right view, delusion due to five hindrances, sensual pleasure, no contemplation of suffering, attachment, without analytical reflection. This distortion was able to overpower Arahanta (Perfected One) but never for the other one. Insight meditation practice was the way of practice for realizing the truth by wisdom. It helped to see the state of three common characteristics as they really are for the purpose of abandon all defilements and cankers. Insight meditators must observe morality and purification as the base before entering to insight. This insight practice was divided into three types; 1) insight practice with tranquility as its base, 2) insight practice with tranquility as its end and 3) insight practice with tranquility together. Insight meditator, however, must follow Successive Stages of Knowledge (Vipassanābhūmi) or objects of insight investigation called as Mind and Metter (Nāma-rūpa) which fall into three common characteristics in order to gain insight knowledge. There were six insight bases; 1) five aggregates, 2) twelve sensual bases, 3) eighteen elements, 4) twenty-two faculties, 5) four noble truth and 6) dependent origination. The benefit of insight practice was gaining true knowledge as beginning, continuity of true teaching of Buddha as middle and abandoning all defilements and cankers as the end. Abandoning all distortion by insight development found that by following the principle of four foundations of mindfulness, insight practitioners will abandon beauty distortion by contemplation of body such as perception of foulness and nine corpses, the distortion of happiness by contemplation of feeling, the distortion of permanence by contemplation of mind and distortion of self by contemplation of mental objects. In practical aspect of these four foundations of mindfulness, insight meditators must choose the only one dominant foundation for contemplation because it was impossible to contemplate all at once, and they must continue to contemplate on that foundations until the mind realizes the true nature of all formations as they really are.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. สำนักหอสมุดและเทคโนโลยีสารสนเทศ

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: พระมหาสันติ นาควโร (สันติธรางกูร)

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Name: สุเทพ พรมเลิศ

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Modified: 2560-08-17

Issued: 2560-08-17

application/pdf

tha

DegreeName: Master of Arts Degrees

Level: Master's Degree

Descipline: Vipassana Meditation

Grantor: Mahachulalongkornrajavidyalaya University

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	35.pdf	3.24 MB	22	2023-01-06 12:12:23

ใช้เวลา

0.025259 วินาที