Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณภาพชีวิตในการทำงาน 2) เปรียบเทียบคุณภาพชีวิตในการทำงาน จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) ศึกษาประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน 4) เปรียบเทียบประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและ 5) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานกับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรวิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลบุคลากรวิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 245 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากสูตรของทาโร่ ยามาเน่ ได้จำนวน 126 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน คือ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีแอลเอสดี และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95
ผลการวิจัยพบว่า
1) คุณภาพชีวิตในการทำงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย คือ ด้านการพัฒนาความสามารถของบุคลากร ด้านความภาคภูมิใจในองค์กรในองค์กร ด้านการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีภายในองค์กร ด้านความยุติธรรมภายในองค์กร ด้านสภาพแวดล้อมการทำงานที่ปลอดภัย ด้านความสมดุลในการทำงาน ด้านความก้าวหน้าอาชีพ และด้านการให้ผลตอบแทนที่ยุติธรรม ตามลำดับ
2) ผลการวิเคราะห์เพื่อทดสอบสมมติฐานเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับคุณภาพชีวิตในการทำงาน พบว่าปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกัน ไม่มีผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงาน
3) ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย คือ ด้านบุคลากร ด้านกระบวนการบริหาร และด้านผลลัพธ์ ตามลำดับ
4) ผลการวิเคราะห์เพื่อทดสอบสมมติฐานเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานพบว่าปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกัน ไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน
5) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตในการทำงานกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน พบว่า คุณภาพชีวิตในการทำงานในด้านสภาพแวดล้อมการทำงานที่ปลอดภัย ด้านการพัฒนาความสามารถของบุคลากร ด้านความก้าวหน้าอาชีพ ด้านความสัมพันธ์ที่ดีภายในองค์กร ด้านความยุติธรรมภายในองค์กร ด้านความสมดุลในการทำงาน และด้านความภาคภูมิใจภายในองค์กร มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในทิศทางเดียวกัน แต่คุณภาพชีวิตในการทำงานในด้านค่าตอบแทนที่ยุติธรรม ไม่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน
The research aimed 1) to study the work life quality of the personnel of Sirindhorn Northeastern Public Health College, 2) to compare the work life quality of the personnel in the study as classified by the personal factors, 3) to investigate the performance efficiency of the personnel, 4) to compare their performance efficiency and to explore the relation between the work life quality and 5) the performance efficiency of the personnel of the college in question.
The research instrument was a questionnaire. The subjects were 245 personnel of Sirindhorn Public Health College. The defined to simple from Taro Yamane were 126 personal. Statistics used were percentage, mean, standard deviation, t-test, one way variance analysis, and Pearson co-relation coefficient.
The research findings were as follows.
1) The work life quality was found at the high level. Based on single aspect, it was found from the higher to the lower mean scores were ability development, organization fair, safe environment, balance of work life, job development and fair compensation.
2) Regarding a comparative analysis of the employees of work life had difference and no effect to work life quality.
3) The performance efficiency was found at high level. Based on single aspect, it was found from the higher to the lower mean scores were employees, process administration and result.
4) Regarding a comparative analysis of the employees of performance efficiency had difference and no effect to performance efficiency.
5) The test of the relations between the work life quality and the performance efficiency showed that safe working environment, personal ability development, occupational progress, good relation in an organization, justice, working balance and pride in an organization were related to the performance efficiency. However, the aspect of reasonable payment was not related to the performance efficiency.