Pedagogical grammar of the aspect

ไวยากรณ์เพื่อการสอนคำบอกกาล

Name: Wakul Theerawongsakorn

ThaSH: Chinese language -- Grammar

ThaSH: Chinese language -- Study and teaching -- Thailand

Abstract: To study the grammatical structure and semantic grammar of the aspect marker “ZHE” in Mandarin Chinese and to compare this with the aspect marker /jù:/ in Thai. Also, it focuses on Thai university students’ errors, analyses them, and takes the results as input to design grammar lessons on “ZHE” in order to encourage Thai university students in their understanding and precise usage of “ZHE”. The research finds that the grammatical structures of Mandarin and Thai have some differences and some similarities. For example in both Mandarin and Thai “ZHE” (in Mandarin) /jù:/ (in Thai) are collocated after the verb if no object is present in the sentence. However, if an object is in a sentence, “ZHE” remains after verb, while /jù:/ is moved to after the object. Semantically, “ZHE” and /jù:/ are the same and indicate the imperfective, stative progressive and the progressive. The grammar teaching lesson of the aspect marker “ZHE” is structured in the following order 1) meaning, 2) grammatical structure, and 3) the usage of “ZHE” with different types of verb. As the aspect marker “ZHE” has to be incorporated with a verb, the lesson concentrates on explaining the on-going action or state of both teacher and students in the classroom to encourage students’ memory and accurate usage of “ZHE” in everyday life.

Abstract: ศึกษาโครงสร้างและความหมายทางไวยากรณ์ของคำบอกกาล “ZHE” ในภาษาจีนกลาง และเปรียบเทียบกับคำบอกการณ์ลักษณะ “อยู่” ในภาษาไทย และเพื่อให้ผู้สอนเห็นข้อผิดพลาดของการใช้ “ZHE” ของนักศึกษาไทย อีกทั้งยังออกแบบการสอนคำบอกกาล “ZHE” ให้แก่นักศึกษาไทย เพื่อให้นักศึกษาไทยเข้าใจและสามารถใช้คำบอกกาล “ZHE” ได้อย่างถูกต้อง ผลการวิจัยพบว่า ในด้านโครงสร้างทางไวยากรณ์ ภาษาจีนกลางและภาษาไทยมีโครงสร้างทางไวยากรณ์ที่คล้ายและแตกต่างกัน เช่น ภาษาจีนกลางและภาษาไทยจะวางไว้หลังคำกริยา เมื่อไม่มีรูปกรรมในประโยค แต่ถ้ารูปประโยคมีกรรม ตำแหน่งของคำบอกกาล “ZHE” ในภาษาจีนกลางยังคงอยู่หลังคำกริยา แต่คำบอกการณ์ลักษณะ “อยู่” ในภาษาไทย จะย้ายตำแหน่งไปอยู่หลังกรรม ส่วนในด้านความหมาย คำบอกกาล “ZHE” ในภาษาจีนกลางและคำบอกการณ์ลักษณะ “อยู่” ในภาษาไทย จะมีความหมายเหมือนกัน คือ แสดงถึงการกระทำที่ยังไม่สิ้นสุด แสดงถึงความต่อเนื่องของสภาพและแสดงถึงการดำเนินอยู่ ด้านการออกแบบการสอนคำบอกกาล “ZHE” นั้น มีการจัดลำดับการสอน ดังนี้ 1) ความหมาย 2) โครงสร้างทางไวยากรณ์ 3) การปรากฏร่วมของคำบอกกาล “ZHE” กับกริยาประเภทต่างๆ เนื่องจากคำบอกกาล “ZHE” ต้องปรากฏร่วมกับคำกริยาเท่านั้น ดังนั้นการออกแบบการสอน จึงเน้นอธิบายการกระทำหรือสภาพที่กำลังดำเนินอยู่ ทั้งของผู้สอนและผู้เรียนในห้องเรียน เพื่อให้ผู้เรียนสามารถจดจำและสามารถนำไปใช้ในสถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างถูกต้อง

Chulalongkorn University. Office of Academic Resources

Address: BANGKOK

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: Jintana Thunwaniwat

Role: advisor

Created: 2006

Modified: 2017-07-06

Issued: 2017-07-06

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

URL: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/14044

eng

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: Chinese as a Foreign Language

Grantor: Chulalongkorn University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Wakul_Th.pdf	2.26 MB	33	2023-01-20 21:20:45

ใช้เวลา

0.019292 วินาที