แจ้งเอกสารไม่ครบถ้วน, ไม่ตรงกับชื่อเรื่อง หรือมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อที่นี่ ==>
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
วันเพ็ญ อัศวศิลปกุล. ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มแบบพิจารณาเหตุผล และอารมณ์ต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนของบุคคลที่สูญเสียแขนขา. ปริญญาโท(จิตวิทยาการปรึกษา). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สำนักงานวิทยทรัพยากร. : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539.
ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มแบบพิจารณาเหตุผล และอารมณ์ต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนของบุคคลที่สูญเสียแขนขา
The effect of group rational-emotive therapy on increasing self-efficacy of the amputee
Name: วันเพ็ญ อัศวศิลปกุล
keyword:
คนพิการ
;
Amputees
Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มแบบพิจารณาเหตุผลและอารมณ์ต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนของบุคคลที่สูญเสียแขนขา โดยมีสมมติฐานการวิจัย คือ (1) หลังการทดลอง บุคคลที่สูญเสียแขนขาที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มจะมีคะแนนการรับรู้ความสามรถโดยทั่วไปของตน และคะแนนการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตนสูงกว่าคะแนนของกลุ่มควบคุม (2) หลังการทดลองบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิยาแบบกลุ่มจะมีคะแนนการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตนและคะแนนการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตนสูงกว่าก่อนเข้าร่วมกลุ่ม การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบมีกลุ่มควบคุมทดสอบก่อนและหลังการทดลอง (Pretest Posttest Control Group Design) กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่อยู่ในช่วงได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพและฝึกอาชีพที่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพคนงาน จำนวน 16 คน ซึ่งสุ่มจากบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่ได้คะนนจากแบบวัดการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตน และแบบวัดการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตนต่ำกว่าค่าเฉลี่ย 0.5 ของค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สุ่มเป็นกลุ่มทดลอง 8 คน และกลุ่มควบคุม 8 คน กลุ่มทดลองได้เข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มแบบพิจารณาเหตุผลและอารมณ์เป็นเวลา 5 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ครั้งละ 2 ชั่วโมง รวม 20 ชั่วโมง โดยผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่มเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตน (The General Self efficacy) ซึ่งพัฒนามาจากแบบวัดการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตนของเชอเรอร์และคณะ และแบบวัดการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตน (The Specific Self efficacy) ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยของคะแนนการรับรู้ความสามารถของตนด้วยวิธีการทดสอบค่าที (t test) ผลการวิจัยพบว่า (1) หลังการทดลองบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่เข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มมีคะแนนการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตนและคะแนนการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตนสูงกว่าบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่ไม่ได้เข้ากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. หลังการทดลองบุคคลที่สูญเสียแขนขาที่เข้ารับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มมีคะแนนการรับรู้ความสามารถโดยทั่วไปของตนและคะแนนการรับรู้ความสามารถเฉพาะของตนสูงกว่าก่อนเข้ากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Abstract:
The purpose of this research was to study the effect of group rational emotive therapy on increasing self-efficacy of the amputee. The hypotheses were that were that (1) the posttest scores on the general self efficacy and the specific self efficacy of the experimental group would be higher than the posttest scores of the control group. (2) the posttest scores on the general self-efficacy and the specific self-efficacy of the experimental group would be higher than its pretest scores. The research design was the pretest-posttest control group design. The sample was 16 amputees who were n the rehabilitation and vocational training stage at the Industrial Rehabilitation Center randomly selected from the amputees who scored 0.5 standard deviation below the mean on the general self-efficacy and the specific self-efficacy. They were randomly assigned to an experimental group, and a control group, each group comprising 8 amputees. The experimental group participated in a group rational-emotive therapy program conducted by the researcher, for two hours twice a week over a period of 5 weeks altogether for approximately 20 hours. The instrument used in this study were the General Self-efficacy developed from the Sherer et al.'s General Self-efficacy and the Specific Self-efficacy developed by the researcher. The t-test was ultilized for data analysis. The results indicated that : (1) The posttest scores on the general self-efficacy and the specific self-efficacy of the experimental group are higher than the posttest scores of the control group at .01 level of significance. (2) The posttest scores on the general self-efficacy and the specific self-efficacy of the experimental group are higher than its pretest scores at .01 level of significance.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สำนักงานวิทยทรัพยากร
Address:
กรุงเทพมหานคร
Email:
cuir@car.chula.ac.th
Name: สุภาพรรณ โคตรจรัส
Role:
ที่ปรึกษา
Modified:
2560-06-29
Created:
2539
Issued:
2560-04-14
วิทยานิพนธ์/Thesis
application/pdf
ISBN:
9746357263
tha
DegreeName: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
Level: ปริญญาโท
Descipline: จิตวิทยาการปรึกษา
Grantor: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
©copyrights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
RightsAccess:
ใช้เวลา
0.029765 วินาที
วันเพ็ญ อัศวศิลปกุล
| Title | Contributor | Type |
|---|---|---|
| ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มแบบพิจารณาเหตุผล และอารมณ์ต่อการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนของบุคคลที่สูญเสียแขนขา
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันเพ็ญ อัศวศิลปกุล | สุภาพรรณ โคตรจรัส | วิทยานิพนธ์/Thesis |
สุภาพรรณ โคตรจรัส