แจ้งเอกสารไม่ครบถ้วน, ไม่ตรงกับชื่อเรื่อง หรือมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อที่นี่ ==>
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
รวีวรรณ วังพฤกษ์. นโยบายการจัดการของเสียจากชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดเชียงใหม่. ปริญญาโท(การบริหารกฎหมายการแพทย์และสาธารณสุข). มหาวิทยาลัยมหิดล. หอสมุดและคลังความรู้มหาวิทยาลัยมหิดล. : มหาวิทยาลัยมหิดล, 2556.
นโยบายการจัดการของเสียจากชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดเชียงใหม่
Solid waste management policy of Subdistrict Administrative Organization, Chiang Mai province.
Name: รวีวรรณ วังพฤกษ์
Abstract:
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ เพื่อศึกษานโยบายการจัดการของเสียจากชุมชนขององค์การบริหารส่วน ตำบลจังหวัดเชียงใหม่ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษานโยบาย สถานการณ์ ศักยภาพ ระดับการให้ความสำคัญและระดับการ ดำเนินงานในการจัดการของเสียจากชุมชน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากประชากร ผ่านผู้รับผิดชอบ การดำเนินงานด้านสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมขององค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 113 แห่ง ได้รับ แบบสอบถามกลับคืนจำนวน 109 ชุด หรือร้อยละ 96.46 จากองค์การบริหารส่วนตำบลขนาดเล็ก 30 แห่ง ขนาดกลาง 75 แห่ง และขนาดใหญ่ 4 แห่ง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ โดยใช้ค่าไคสแควร์ ผลการวิจัย พบว่า ขนาดขององค์การบริหารส่วนตำบลมีผลต่อการกำหนดนโยบายและการออกข้อบัญญัติ ท้องถิ่นในการจัดการของเสียจากชุมชน แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับระดับการให้ความสำคัญและระดับการดำเนินงานในการ จัดการของเสียจากชุมชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ต่างจากจำนวนประชากรที่มีความสัมพันธ์กับการให้ความสำคัญ ในการจัดการของเสียจากชุมชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 องค์การบริหารส่วนตำบล ร้อยละ 59.63 มีการกำหนด นโยบายด้านการจัดการของเสียจากชุมชน แต่มีการออกข้อบัญญัติท้องถิ่นเรื่องการจัดการมูลฝอยตามกระบวนการทางกฎหมาย เพียงร้อยละ 30.28 สัดส่วนในการบังคับใช้กฎหมายขององค์การบริหารส่วนตำบลขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดเล็ก เท่ากับ ร้อยละ 100 ร้อยละ 56.52 และร้อยละ 25 ตามลำดับ นโยบายการจัดการของเสียจากชุมชนส่วนใหญ่กำหนดเรื่องการคัดแยกขยะ ในครัวเรือน และการห้ามเผาขยะในที่โล่ง ที่สาธารณะ การดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลในการเก็บ ขน และกำจัดของเสียจากชุมชน พบว่า องค์การบริหารส่วนตำบลทั้ง 3 ขนาดไม่มีการดำเนินการใด ๆ ในกระบวนการเก็บ ร้อยละ 47.71 และกระบวนการขน ร้อยละ 49.54 แต่ให้ความสำคัญและมีการดำเนินการกำจัดโดยองค์กรเอง มอบให้บุคคลใดดำเนินการ ภายใต้การควบคุมของราชการส่วนท้องถิ่น และอนุญาตให้บุคคลที่ได้รับอนุญาตดำเนินกิจการโดยทำเป็นธุรกิจหรือโดยได้รับ ประโยชน์ตอบแทนด้วยการคิดค่าบริการ มากถึงร้อยละ 74.31 ทั้งจากการฝังกลบ การหมักทำปุ๋ย และการเผา เพื่อลดปัญหาขยะ ตกค้างสะสม ปัญหามลภาวะและการร้องเรียนอันเนื่องมาจากข้อจำกัดเรื่องพื้นที่ เทคโนโลยีและงบประมาณในการกำจัด มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องยังขาดการบังคับใช้อย่างจริงจังจากผู้มีอำนาจ ปัญหาขยะยังไม่ได้รับการแก้ไขที่ต้นเหตุ จากผลการวิจัยนี้ ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดเชียงใหม่ ควรดำเนินการเรื่องการจัดทำยุทธศาสตร์ การจัดการของเสียจากชุมชนที่เป็นรูปธรรมชัดเจน โดยกำหนดเป็นนโยบายแถลงต่อสภาองค์การบริหารส่วนตำบล ควรส่งเสริม กำหนดบทบาท ควบคุมกำกับให้เอกชนขอรับใบอนุญาตประกอบกิจการเก็บ ขน และกำจัดเพิ่มขึ้น ควรพัฒนาระบบสารสนเทศ ด้านการจัดการฐานข้อมูลขยะมูลฝอยที่มีมาตรฐาน สามารถเชื่อมต่อฐานข้อมูลภาพรวมของจังหวัดได้ นอกจากนี้ควรมีการ กำหนดรูปแบบบริการในการให้คำปรึกษาและช่วยเหลือทางกฎหมายของหน่วยงานสนับสนุนด้านกฎหมายสาธารณสุขที่ เกี่ยวข้อง เพื่อให้เกิดประสิทธิผลในการแก้ไขปัญหาขยะอย่างแท้จริง
Abstract:
This research is a survey study about solid waste management policy of subdistrict administrative organizations (SAOs) in Chiang Mai province. It is aimed to investigate the policy, situation, potential, levels of importance, and levels of waste management implementation. Questionnaires were used to collect data from local citizens. They were distributed to authorities in charge of public health in 113 SAOs. The number of questionnaires filled out and returned were 109 copies or 96.46 percent by 30 small, 75 medium, and 4 large SAOs. Percentage, average, standard deviation, and chi-square test were used. The research results indicated that the size of SAOs had some influence on how the policy and local regulations about community waste management were stipulated, but it did not have any relationship with the levels of importance and levels of waste management implementation with a significance level of 0.05, while the amount of population had a relationship with level of importance in waste management with a significance level of 0.05. Of all SAOs, 59.63 percent had stipulated the policy on waste management but only 30.28 percent had local regulations on waste management. The ratio of law enforcement by large, medium, and small SAOs were 100, 56.52, and 25 percent respectively. Most policy on waste management requires household waste sorting and prohibits the burning of waste in public spaces. Regarding implementation of SAO authorities to collect, transfer, and dispose of waste, of all sizes of SAO, 47.71 percent did not collect and 49.54 did not transfer the waste, while 74.31 percent thought that it was important and implemented either by themselves, by persons supervised by local government agent, or authorized person in the manner of service business, either by means of landfill, making compost, or incineration, in order to minimize accumulated waste, pollution, and claims about area limitation. Management technology and budget were still insufficient, relevant statutory policies were not seriously enforced by authorities, and waste problems had not been dealt with from the root cause. According to the research findings, executives of SAOs in Chiang Mai are advised to launch a strategy to handle with waste management in a more concrete manner. They should define it as a policy and declare to the council of the SAO, promote, assign duties, and require service providers to file an application for certification to collect, transfer, and dispose of. In addition, they should develop a standard information system for waste management that can link to the database of the province. Furthermore, it is advisable to design the channel to provide legal consultation and support to relevant public health agents in order to achieve the effectiveness in waste management
มหาวิทยาลัยมหิดล. หอสมุดและคลังความรู้มหาวิทยาลัยมหิดล
Address:
นครปฐม
Email:
liwww@mahidol.ac.th
Name: ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ
Role:
ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์
Name: เชษฐ รัชดาพรรณาธิกุล
Role:
ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์
Name: สุธี อยู่สถาพร
Role:
ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์
Created:
2556
Modified:
2559-08-06
Issued:
2559-08-06
วิทยานิพนธ์/Thesis
application/pdf
CallNumber:
วพ ร169น 2556
tha
Spatial:
ไทย
Spatial:
เชียงใหม่
DegreeName: วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต
Level: ปริญญาโท
Descipline: การบริหารกฎหมายการแพทย์และสาธารณสุข
Grantor: มหาวิทยาลัยมหิดล
©copyrights มหาวิทยาลัยมหิดล
RightsAccess:
ใช้เวลา
0.316391 วินาที
รวีวรรณ วังพฤกษ์
| Title | Contributor | Type |
|---|---|---|
| นโยบายการจัดการของเสียจากชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดเชียงใหม่
มหาวิทยาลัยมหิดล รวีวรรณ วังพฤกษ์ | ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ เชษฐ รัชดาพรรณาธิกุล สุธี อยู่สถาพร | วิทยานิพนธ์/Thesis |
ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ
เชษฐ รัชดาพรรณาธิกุล
สุธี อยู่สถาพร