ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร

The Efficiency on Sangha Affairs Administration of Sangha Administrators in Samutsakhon Province

Name: พระมหาพิเชษฐ์ อคฺคธมฺโม (น้อยเพิ่มพูล)

keyword: ประสิทธิภาพ

; การบริหารกิจการคณะสงฆ์

; พระสังฆาธิการ

Abstract: การวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร 2) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร ตามความคิดเห็นของพระภิกษุ โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสม (Mixed Research) โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ซึ่งใช้วิธีการศึกษาวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) และการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ที่เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In depth Interview) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ พระภิกษุสงฆ์ในจังหวัดสมุทรสาคร 265 รูป โดยผู้วิจัยใช้วิธีการสุ่มแบบบังเอิญ (Convenience Sampling) เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม มีลักษณะเป็นแบบตรวจสอบรายการและมาตราส่วนประเมินค่า 5 ระดับ และแบบสอบถามปลายเปิด ซึ่งผู้ศึกษาสร้างขึ้นเอง โดยมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.920 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยความคิดเห็นโดยใช้ค่าเอฟ (F-test) เพื่อทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยสองกลุ่ม และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยตั้งแต่สามกลุ่มขึ้นไปและเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุด (Least Significant Difference: LSD) โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ และวิเคราะห์ผลจากการสัมภาษณ์ตามสาระสำคัญของประเด็น จากนั้นจึงทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาประกอบบริบท (Context Content analysis Technique) ผลการศึกษาพบว่า พระภิกษุผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดต่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ (x = 3.96) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า พระภิกษุผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดต่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยด้านที่มากที่สุด คือ ด้านการปกครอง (x = 4.04), รองลงมา คือ ด้านการสาธารณูปการ (x = 4.03),และสุดท้ายด้านการศึกษาสงเคราะห์ (x = 3.81) การเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร ตามความคิดเห็นของพระภิกษุ จำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล พบว่า พระภิกษุผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร แตกต่างกันตาม อายุ จำนวนพรรษา และตำแหน่ง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ และมีความคิดเห็นไม่แตกต่างกันตาม วุฒิการศึกษาสามัญ วุฒิการศึกษาทางธรรม และ วุฒิการศึกษาทางเปรียญธรรม จึงปฏิเสธสมมติฐานที่ตั้งไว้ ผลการศึกษาปัญหา ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสมุทรสาคร พบว่า ด้านการปกครอง ได้แก่ การไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของผู้บังคับบัญชาหรือเจ้าอาวาส ด้านการศาสนศึกษา ได้แก่ ขาดงบประมาณในการดำเนินการ ด้านการศึกษาสงเคราะห์ ได้แก่ ขาดบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถในการสั่งสอน ด้านการเผยแผ่ ได้แก่ ขาดบุคลากรในการเผยแผ่ธรรม ด้านการสาธารณูปการ ได้แก่ ขาดปัจจัยในการทำนุบำรุงซ่อมแซมอาคารสถานที่ ด้านการสาธารณสงเคราะห์ ได้แก่ ปัญหาเรื่องยาเสพติดที่เข้ามาในคณะสงฆ์ และเยาวชนในจังหวัด สรุปจากการสัมภาษณ์ ทำให้เห็นภาพรวมของการบริหารกิจการคณะสงฆ์ว่าอาจจะมีปัญหาบ้างแต่สามารถพูดคุยกันได้เพราะเป็นที่รู้จักคุ้นเคยกันดี เพราะได้มีการแบ่งหน้าที่ในการรับผิดชอบดูและทำตามนโยบายของเจ้าคณะจังหวัดจึงทำให้การบริหารงานของคณะสงฆ์จังหวัดสมุทรสาครค่อนข้างมีประสิทธิภาพมาก ข้อเสนอแนะ ด้านการปกครอง ได้แก่ ผู้นำต้องมีความเด็ดขาด ชัดเจน ด้านการศาสนศึกษาของบประมาณจากหน่วยงานภาครัฐดูบ้างด้านการศึกษาสงเคราะห์ ส่งเข้าฝึกอบรมความรู้เพื่อที่จะนำความรู้นั้นมาใช้ในการสั่งสอนเยาวชนในเขตการดูแล ด้านการเผยแผ่ จัดหาและจัดส่งไปอบรมผู้ที่มีจิตใจรักในการเผยแผ่ธรรม ด้านการสาธารณูปการ สร้างศรัทธาจากในหลายๆพื้นที่เพื่อการหางบประมาณปัจจัยมาทำการทำนุบำรุงด้านการสาธารณสงเคราะห์ จัดหาสถานที่ให้การอบรมเรื่องโทษของยาเสพติด"

Abstract: The objectives of this research are 1). to study the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province . 2. to compare the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province, as monks’ opinion, being separated as individual factors, and 3) to study the problems obstacles and suggestions concerned with the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province. It is the Mixed Research consisting of Methodology of Quantitative Research in which the way of survey Research was used and Qualitative Research of which the data were collected by using the In-depth Interview. The sampling group used in the research are 265 Buddhist monks living in Samutsakhon province and the researcher used the way of convenience sampling. The instrument used was the questionnaire in the character of checking details and evaluated scale of 5 levels and the open-ended questionnaire produced by the researcher with confidential value in all equaled 0.920. Data were analyzed by using the packaged program for social science research. The statistics used was frequency, percentage, mean, standard deviation, and the mean comparison of the opinion made by using F- test in order to test the difference between the mean of two groups and the analysis of one way ANOVA made in order to compare the difference between the mean of three groups onwards and to compare the difference between each pair by the way of Least significant difference: ( LSD ) with setting statistical significant at the level 0.05 and analyzing the result from interview in accordance with significance of the point was made. After that the analysis of the data would be made by using context content analysis technique. From the study result, it has been found that The opinion of Buddhist monks who answered the questionnaire of the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province, in a whole, was at the high level of which the mean equaled X = 3.96. Considering as the aspects, it had been found that the opinion of the Buddhist monks who answered the questionnaire paid to the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province was at the high level in all aspects. The highest level was in the aspect of administration, its mean was X = 4.04. The second one would be the public utility X = 4.03 and the last one would be in the aspect of educational welfare at the X = 3.81 Buddhist monk activity management of Ecclesiastical official monks in Samutsakhon Province, Physically being at very low level, be having at average equals X =4.04, second level is public assistance the X = 4.03 and finally on assistant education X =3.81 In the comparison of the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province, as the Buddhist monks’ opinion, being separated as individual status, it has been found that The opinion of the monks who answered the questionnaire of the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province was different based on the difference of their age, year of rains-retreat and position with statistical significance at the level 0.05, hereby, the set hypothesis was accepted and their opinion was not different on the base of the difference of their general educational qualification, Dhamma study qualification and pali study qualification, hereby, the set hypothesis was rejected. From the study result of the problems of the efficiency in Sangha affair administration of Ecc. administrative monks in Samutsakhon Province, it has been found that in the aspect of administration, it was not to obey the superiors’ or abbots’ orders Buddhist, in the educational aspect, it was to lack the capital for the process, in the aspect of educational welfare, it was to lack the personnel of knowledge and ability in teaching, in the aspect of propagation, it was to lack the personnel for propagating the Dhamma, in the aspect of public utility, it was to lack money for supporting and restoring the premises, in the aspect of public welfare, it was the problems of habit-forming drug coming in Sangha and the youths in the province. In comclusion from interview, we found the whole image of Sangha affair administration that it may have some problems, but it can be negotiable because they were familiar, dividing the duties for responsibility and following the Ecc. Provincial governor’s policy. Hereby, Sangha administration of SamutsakhonProvince was rather very much efficient. For the suggestions in administration, the leaders must be absolute and clear, in religious education, requesting for the Budget from the state work unit possibly, in educational welfare, sending the personnel to training in knowledge to take such a knowledge to use in teaching the youths in the responsible zone, in propagation,. Providing and sending the persons who have loved Dhamma propagation to get training, in the public utility, producing the faith in many places to seek for the budget and materials to maintain and in the public welfare, providing the places for training about the danger of habit-forming drugs.

Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Center Library

Address: AYUTTHAYA

Email: library@mcu.ac.th

Name: สุรพล สุยะพรหม

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: พระมหาบุญเลิศ อินฺทปญฺโญ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: ธัชชนันท์ อิศรเดช

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2554

Modified: 2568-10-16

Issued: 2558-09-24

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	644-พระมหาพิเชษฐ์ อคฺคธมฺโม (น้อยเพิ่มพูล).pdf	6.09 MB

ใช้เวลา

0.021086 วินาที