Le tragique Dans Mort d’un personnage de Jean Giono

โศกนาฏลักษณ์ในนวนิยายเรื่อง มอร์ เดิง แปร์ซอนนาฌ ของ ฌ็อง ฌิโอโน

Name: Natthaporn Kanjanapinyowong

LCSH: Giono, Jean, 1895-1970

LCSH: French fiction

LCSH: Narration (Rhetoric)

LCSH: Mort d’un personnage -- Fictitious characters

Abstract: Ce présent travail a pour objectif d’analyser le tragique dans Mort d’un personnage de Jean Giono. L’étude se compose de trois parties : le choix des techniques narratives pour le tragique, le thème de la quête existentielle et l’interprétation symbolique du titre de roman lié au théâtre de la mort. Tout d’abord, la focalisation interne et le style indirect libre sont choisis pour que le protagoniste, Angelo III, raconte son souvenir de sa grand-mère, Pauline. La narration rétrospective permet au narrateur-témoin de remonter dans le passé à la fois pour relater les événements et pour en porter ses jugements. Le ton tragique du roman est ainsi orienté et renforcé par le point de vue du narrateur vis-à-vis des mystères indéchiffrables de l’héroïne. Ensuite, le tragique est mis en évidence avec la quête existentielle de Pauline et ses descendants. Poussés par le vide de l’existence, chacun de cette famille apaise ce mal de vivre à sa façon. Pauline et son petit-fils tentent d’évoquer la figure illusoire pour substituer l’être cher. M. Pardi, son fils, s’efforce de faire preuve de son existence avec le dévouement pour les aveugles et l’amour pour sa mère. Malgré toutes ses tentatives, son être semble transparent, ce qui vient en effet de son état d’enfant naturel, rejeté d’un point de vue social. Enfin, le titre Mort d’un personnage incite à étudier l’aspect théâtral dans le roman. Le lecteur semble assister à un spectacle tragique sur scène avec les conflits existentiels, entre la vie et la mort, qui s’emparent de l’héroïne. Son caractère mort-vivant amène ses descendants à vivre le tragique dans le quotidien. Ce n'est que son décès qui les libère et leur permet de reprendre le rythme de la vie.

Abstract: วิทยานิพนธ์เล่มนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาโศกนาฏลักษณ์ในนวนิยายเรื่อง มอร์ เดิง แปร์ซอนนาฌ ของ ฌ็อง ฌิโอโน ประเด็นสำคัญในการศึกษาประกอบด้วยสามหัวข้อใหญ่ ได้แก่ การเลือกกลวิธีการเล่าเรื่องเพื่อนำเสนอโศกนาฏลักษณ์ แก่นเรื่องการค้นหาความหมายของการมีชีวิตอยู่ และการตีความชื่อนวนิยายเชิงสัญลักษณ์ ด้านกลวิธีการเล่าเรื่อง ผู้ประพันธ์เลือกใช้มุมมองแบบจำกัดขอบเขตและรูปแบบประโยคถอดความแบบอิสระเพื่อให้ตัวละครอ็องเจโลที่สามเล่าความทรงจำที่มีต่อโปลีน ผู้เป็นย่า การเล่าเรื่องแบบย้อนหลังเปิดโอกาสให้ผู้เล่าเรื่อง-ผู้เห็นเหตุการณ์มองย้อนกลับไปในอดีตเพื่อถ่ายทอดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเพื่อแสดงความคิดเห็น ลักษณะโศกของนวนิยายถูกชี้นำและเน้นย้ำผ่านมุมมองของตัวละครผู้เล่าที่มีต่อความลึกลับของตัวละครเอกหญิง นอกจากนี้ยังปรากฏในแก่นเรื่องการค้นหาความหมายของการมีชีวิตอยู่จากตัวละครโปลีนและลูกหลาน สมาชิกทั้งสามคนของครอบครัวนี้ถูกผลักดันจากความว่างเปล่าในการดำเนินชีวิตให้ตามหาสิ่งบรรเทาความทุกข์ตามวิธีของแต่ละคน โปลีนและหลานชายของเธอพยายามสร้างภาพลวงตาขึ้นแทนบุคคลอันเป็นที่รัก เมอสิเยอร์ปาร์ดีผู้เป็นบุตรชายดำรงชีวิตด้วยการทำงานอุทิศให้คน ตาบอดและความรักที่มีต่อแม่ ทว่าความพยายามทั้งหลายของเขากลับเผยให้เห็นตัวตนที่ว่างเปล่าซึ่งสืบเนื่องมาจากสถานภาพบุตรนอกสมรสอันไม่เป็นที่ยอมรับจากสังคม นอกจากนี้ ชื่อเรื่องยังนำไปสู่การศึกษาความเป็นละครของนวนิยายเรื่องนี้ ผู้อ่านรู้สึกราวกับได้ชมละครโศกนาฏกรรมที่สะท้อนความขัดแย้งในการดำรงชีวิต ระหว่างชีวิตและความตาย ที่ครอบงำตัวละครเอกหญิง สภาพกึ่งตายกึ่งมีชีวิตของเธอดึงดูดให้ลูกหลานจมอยู่ในความโศกของชีวิต ความตายของเธอทำให้พวกเขาหลุดพ้นจากความโศกและดำเนินชีวิตต่อไปได้

Chulalongkorn University. Office of Academic Resources

Address: BANGKOK

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: Nitiwadee Srihong

Role: advisor

Created: 2011

Modified: 2015-02-14

Issued: 2015-02-14

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

fre

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: French Language and Literature

Grantor: Chulalongkorn University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	natthaporn_ka.pdf	1.69 MB	21	2022-03-13 18:02:31

ใช้เวลา

0.017138 วินาที