ความต้องการส่งเสริมอาชีพของเกษตรกรตำบลบางขุนทอง อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส

Occupational Extension Needs of Farmers in Bang Khun Thong Sub-District, Tak Bai District, Narathiwat Province

Name: จิตร เกื้อช่วย

Organization : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช,นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์

Name: บำเพ็ญ เขียวหวาน

Organization : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์

keyword: ความต้องการ ส่งเสริมอาชีพ เกษตรกร จังหวัดนราธิวาส

; Occupational Extension Need, Farmer, Narathiwat Province

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับ ข้อมูลพื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจ สภาพการประกอบอาชีพความต้องการส่งเสริมอาชีพและปัญหาและข้อเสนอแนะการส่งเสริมอาชีพของเกษตรกรในตำบลบางขุนทอง อำเภอตากใบจังหวัดนราธิวาส กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษา คือ เกษตรกรในตำบลบางขุนทอง จำนวน 287 ครัวเรือน โดยการสุ่มตัวอย่าง แบบง่าย เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ด้วยตนเองผลการวิจัยพบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 41-50 ปี ได้รับการศึกษาระดับประถมศึกษา ตอนปลาย ปีที่ 4-6 นับถือศาสนาพุทธ เป็นสมาชิกกลุ่มสัจจะออมทรัพย์ มีรายได้ภาคการเกษตรเฉลี่ย 73,700.41 บาทต่อปี มีรายได้นอกภาคการเกษตรเฉลี่ย 67,311 บาทต่อปี มีรายได้รวมเฉลี่ย 141,011.40 บาทต่อปี มีรายจ่ายในครัวเรือนเฉลี่ย 120,668.06 บาทต่อปี มีหนี้สินเฉลี่ย 22,418.12 บาทต่อปี แหล่งเงินทุนที่ใช้ในการประกอบอาชีพ กู้ยืมจากกลุ่มสัจจะออมทรัพย์ การประกอบอาชีพในภาคเกษตรกรรม ได้แก่ การปลูกพืช เกษตรกรส่วนใหญ่มีการปลูกข้าวเพื่อการบริโภค พันธุ์ที่นิยมปลูก คือพันธุ์ข้าวหอมกระดังงา ด้านปศุสัตว์พบว่า เกษตรกรมีการเลี้ยงโคเพื่อจำหน่าย พันธุ์ที่เกษตรกรนิยมเลี้ยงคือพันธุ์พื้นเมือง ด้านประมงพบว่า เกษตรกรมีการเลี้ยงและหาปลาช่อนจากแหล่งธรรมชาติเพื่อการบริโภคในครัวเรือน การประกอบอาชีพนอกภาคเกษตรกรรม ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพแรงงานหรือรับจ้าง ความต้องการส่งเสริมอาชีพของเกษตรกรโดยภาพรวมต้องการให้มีการส่งเสริมการทำการเกษตรอยู่ในระดับมาก ได้แก่ การปลูกพืช การเลี้ยงสัตว์และการทำประมง ส่วนการได้รับความรู้ข้อมูลของเกษตรกรจากวิธีการส่งเสริมต่างๆในปัจจุบันอยู่ในระดับปานกลาง และเกษตรกรมีความต้องการที่จะได้รับข้อมูลความรู้จากวิธีการส่งเสริมต่างๆอยู่ในระดับมาก สำหรับปัญหาในการประกอบอาชีพของเกษตรกร โดยภาพรวมแล้วมีปัญหาในระดับปานกลาง ส่วนข้อเสนอแนะของเกษตรกรเกี่ยวกับความต้องการส่งเสริมอาชีพในด้านองค์ความรู้ ต้องการความรู้ด้านการเกษตรและต้องการไปดูงานนอกสถานที่ และควรมีวิทยากรมาฝึกอบรมให้ความรู้กับเกษตรกรที่ตระหนักถึงความสำคัญในเรื่องเกี่ยวกับการส่งเสริมอาชีพให้แก่เกษตรกรในชุมชน ด้านเงินทุนและเครื่องมือ ขอสนับสนุนรถไถนาขนาดใหญ่ไว้ใช้ประจำหมู่บ้านและควรมีการส่งเสริมด้านเงินทุน ส่วนด้านการตลาด ต้องการให้หาตลาดรองรับผลผลิตทางการเกษตรเพื่อจะได้ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลางอีกต่อไป

Abstract: The objectives of this study were (1) to study social and economic fundamental state of farmers in Bang Khun Thong Sub-District, Tak Bai District, Narathiwat Province; (2) to study the state of their earning a living; (3) to study their occupational extension needs; and (4) to study their problems and suggestions on the occupational extension.The population in this study was farmers from families in Bang Khun Thong Sub-District, Tak Bai District, Narathiwat Province. 287 samples were selected from these farmers by using simple random sampling methodology. The data were collected by using interview forms. The findings of this study were as follows: Most of the studied farmers were female. They were between 41-50 years old. Most of them were educated at upper primary level . Most of them were Buddhist, and they were a member of the veracity-based saving group in their community. Their average income obtaining from agricultural sections was 73,700.41 Baht, while their average income obtaining from nonagricultural sections was 67,311 Baht. The average of their total income was 141,011.40 Baht. The average expenditure of their family was 120,668.06 Baht, while the average of their debts was 22,418.12 Baht. They mostly took out loans from the veracity-based saving group to be the capital in their earning a living. Their earning a living in agricultural sections was mostly plant raising. Most of them had done rice farming as their food. Their most favorite rice tribe was Hom Kradang-nga rice tribe. They raised cows mostly in native breeds for commerce. They also caught fish as their food, they were mostly snake-head fish or cat fish from natural sources. Their earning a living in non-agricultural sections was mostly an employed worker/ hired labor. Considering their occupational extension needs, it was found that they generally wanted to be supported at much level in plant/animal raising and fishery doing for commerce. They had received information on doing farming from various methods of occupational extension at medium level at present, but they wanted to receive the information at much level. Considering their problems and suggestions on the occupational extension, it was found that they generally had problems in earning a living at medium level. They suggested that they should have been transferred knowledge of agriculture, should have had field studies, and should have been provided with trainers to train the farmers who realized the importance of the occupational extension in doing farming. In the aspect of the capital/tools and equipment, they suggested that the government should have supplied their community with large tractors for lending them to do their farming, and they should have been supported in the aspect of the capital. Besides, in the aspect of marketing management, the government should have supplied them with marketplaces to distribute their agricultural produce so that middlemen could not take advantages from them any further.

มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. ห้องสมุดมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์

Address: นราธิวาส

Email: sarinee.s@pnu.ac.th

Modified: 2560-07-27

Issued: 2558-01-30

บทความ/Article

application/pdf

BibliograpyCitation : วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ ปีที่ 5, ฉบับที่ 2 (พ.ค..-ส.ค. 2556), หน้า 67-75

tha

©copyrights มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	53759-124554-1-PB.pdf	142.07 KB	52	2025-03-07 23:06:03

ใช้เวลา

0.018344 วินาที