การทดลองกับนักศึกษามหาวิทยาลัยเกี่ยวกับผลของการช่วยตนเองไม่ได้ ที่เกิดจากการเรียนรู้ที่มีต่อความมั่นใจในการทำงานและผลในภายหลัง

An experiment with university students concerning the effects of learned helplessness on subsequent performance confidence and actual performance

Name: นภาพร จึงพัฒนาปรีชา

ThaSH: การเรียนรู้ (จิตวิทยา)

ThaSH: นักศึกษา -- วิจัย

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการช่วยตนเองไม่ได้เกิดจากการเรียนรู้จากการจัดสภาพการณ์ประสบความสำเร็จเมื่อตอบถูก ประสบความล้มเหลวเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตาม ประสบความสำเร็จเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตามและสภาพการณ์ควบคุม กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ของมหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒ ปทุมวัน กลุ่มละ 20 คนจำนวน 4 กลุ่ม รวมทั้งสิ้น 80 คนที่ได้มาโดยการสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองในช่วงแรกคือแบบทดสอบสมมุติฐานของลีไวน์ แล้วให้ผู้ร่วมทดลองประเมินความมั่นใจในการทำงานในช่วงหลังของการทดลอง จากนั้นในช่วงหลังของการทดลองก็ให้ผู้ร่วมการทดลองตอบแบบทดสอบโปรเกรสซีพแมทรีซิส ฉบับมาตรฐานชุด D และ E สถิติที่ใช้คือการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยนเป็นรายคู่ด้วยวิธีของเซฟเฟ โดนผู้วิจัยตั้งสมมุติฐานว่า 1.กลุ่มที่ประสบความสำเร็จเมื่อตอบถูก กลุ่มที่ประสบความสำเร็จเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตามและกลุ่มควบคุมที่มีความมั่นใจในการทำงานภายหลังของการทดลองสูงกว่ากลุ่มที่ประสบความล้มเหลวเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตาม 2.กลุ่มที่ประสบความสำเร็จเมื่อตอบถูก กลุ่มที่ประสบความสำเร็จเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตามและกลุ่มควบคุมได้คะแนนแบบทดสอบโปรเกรสซีพแมทรีซีสสูงกว่ากลุ่มที่ประสบความล้มเหลวเสมอไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ตาม ผลการวิจัยปรากฏว่าสนับสนุนสมมุติฐานทั้ง 2 ข้อดังกล่าวที่ระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<.001)

Abstract: The purpose of this research was to study the effects of learned helplessness under four conditions, namely contingent group and control group, noncontingent failure group, noncontingent success group and control group. The subjects were first year female university students from the University of Srinakharinwirot Pathumwan. Eighty subjects were randomly assigned into four groups. The Levine discrimination hypothesis testing was used as the training task. After the training task the subjects were asked to estimate their confidence in performing the subsequent task. Then the subjects were asked to work on the Standard Progressive Matrices, Set D and Set E. One-way Analysis of Variance and Scheffe’s Multiple Comparisons were utilized to test the following hypotheses. 1. The contingent group, the noncontingent success group, and the control group had significantly higher performance confidence in performing the task during the test task than the noncontingent failure group. 2. The contingent group, the noncontingent success group, and the control group gained higher scores in the Standard Progressive Matrices Set D and E than the noncontingent failure group in the test task. The research results supported these two hypotheses of the experiment (P<.001)

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สำนักงานวิทยทรัพยากร

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: ธีระพร อุวรรณโณ

Role: ที่ปรึกษา

Created: 2527

Modified: 2557-09-13

Issued: 2557-09-13

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: ครุศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: จิตวิทยา

Grantor: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

©copyrights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Napaporn_Ji_front.pdf	317.04 KB	16	2024-02-05 15:13:55
2	Napaporn_Ji_ch1.pdf	745.51 KB	16	2024-02-05 15:14:58
3	Napaporn_Ji_ch2.pdf	304.9 KB	23	2024-02-05 15:15:07
4	Napaporn_Ji_ch3.pdf	301.69 KB	11	2024-02-05 15:15:17
5	Napaporn_Ji_ch4.pdf	309.55 KB	11	2024-02-05 15:15:30
6	Napaporn_Ji_back.pdf	366.87 KB	8	2024-05-07 21:07:16

ใช้เวลา

0.027339 วินาที