ความผิดที่เป็นการก่ออันตราย : ศึกษากรณีการพกพาอาวุธ

A crime coursing danger : case study in carrying weapons

Name: เดชาศัย อินทรมณี

ThaSH: อาวุธ -- กฎหมายและระเบียบข้อบังคับ -- วิจัย

Classification :.DDC: 345.0243

ThaSH: ความผิดเกี่ยวกับการพกพาอาวุธ -- วิจัย

Abstract: วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายในการศึกษาถึงความผิดที่เป็นการก่ออันตรายโดยศึกษาวิเคราะห์กฎหมายของประเทศไทยเกี่ยวกับการพกพาอาวุธ กฎหมายต่างประเทศเกี่ยวกับโครงสร้างความผิดและบทกำหนดโทษในการพกพาอาวุธ รวมทั้งทฤษฎีต่าง ๆ เพื่อเป็นแนวทางในการแก้ไขความผิดและบทกำหนดโทษการพกพาอาวุธให้มีความเหมาะสมกับสภาพปัจจุบัน โดยที่ “ความผิดที่เป็นการก่ออันตราย” หมายถึง การกระทำที่เพิ่มความเสี่ยงที่จะเกิดภยันตรายต่อสิ่งต่าง ๆ มิได้เป็นการกระทำอันตรายต่อสิ่งนั้นๆ โดยตรง เช่นความผิดฐานกีดขวางทางรถไฟหรือรถราง มิได้เป็นการกระทำอันตรายต่อชีวิตร่างกายหรือทรัพย์โดยตรง แต่เป็น “การก่ออันตราย” ทั้งนี้ประมวลกฎหมายอาญาของประเทศไทยได้บัญญัติความผิดลักษณะที่เป็นการก่ออันตรายไว้ในหมวดที่ 6 เรื่องความผิดที่เป็นการก่อภยันตรายต่อประชาชน ส่วน “อาวุธ” หมายถึง สิ่งที่ใช้เพื่อทำอันตรายต่อชีวิตมนุษย์ ร่างกาย ในลักษณะต่าง ๆ โดยที่การใช้อาวุธแม้จะเป็นอาวุธเล็กๆ กระทำต่อร่างกายมนุษย์จะส่งผลให้เกิดภยันตรายต่อผู้ที่ถูกกระทำมากกว่าการกระทำโดยไม่ใช้อาวุธ ในประเทศต่าง ๆ ทั้งในระบบคอมมอนลอว์และซิวิลล์ลอว์ ต่างให้ความสำคัญกับการใช้อาวุธประกอบการกระทำความผิดฐานต่างๆ โดยถือเป็นเรื่องร้ายแรงกว่าการกระทำโดยไม่ใช้อาวุธ และระบุเป็นเหตุฉกรรจ์หรือเหตุเพิ่มโทษในทางอาญา ในเรื่องของ “การพกพาอาวุธ” ไปในที่ต่างๆนั้นในประเทศต่าง ๆ ถือเป็นความผิดที่ร้ายแรงโดยระวางโทษจำคุกไว้ในกฎหมายเสมอ ในขณะที่ประเทศไทยบัญญัติเรื่องการพกพาอาวุธไว้ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา 371 ซึ่งเป็นลักษณะลหุโทษ ระวางโทษปรับ 100 บาท และให้ศาลมีอำนาจสั่งริบอาวุธนั้น ซึ่งโทษเบากว่าของต่างประเทศอยู่มาก นอกจากนี้แล้ว มีความไม่เหมาะสมในการพกพาอาวุธเข้าไปในสถานที่บางสถานที่เช่น โรงเรียน ศาล สนามบิน รวมทั้ง สถานที่จัดการแข่งขันต่าง ๆ ซึ่งหากมีผู้พกพาอาวุธเข้าไปจะทำให้เกิดความเสี่ยงในการก่ออันตรายได้มากกว่าสถานที่ทั่วไป ในต่างประเทศได้กำหนดเป็นเหตุฉกรรจ์หรือเหตุเพิ่มโทษให้สูงกว่าการพกพาอาวุธไปในสถานที่ทั่วไป แต่ในประเทศไทยพบว่ามีกำหนดเฉพาะสถานบริการเท่านั้น จากมาตรการบังคับทางอาญาดังกล่าวที่มีลักษณะเบาส่งผลให้มาตรการบังคับทางอาญาไม่สามารถป้องกันมิให้บุคคลอื่นหวาดกลัวและไม่เอาเป็นเยี่ยงอย่าง รวมถึงผู้กระทำความผิดไม่เข็ดหลาบกับโทษที่ได้รับและหวนกับมาทำพฤติกรรมเดิมอีก ดังนั้นประเทศไทยจึงควรมีบทบัญญัติกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการพกพาอาวุธไปในที่สาธารณะให้สูงขึ้นกว่าในปัจจุบันรวมถึงมีบทบัญญัติเหตุเพิ่มโทษกรณีการพกพาอาวุธไปในสถานที่ที่มีความเสี่ยงจะเกิดอันตรายให้มีโทษหนักกว่าการพกพาอาวุธไปในสถานที่อื่นๆ เพื่อให้มาตรการบังคับทางอาญาในเรื่องดังกล่าวมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์สนเทศและหอสมุด.

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: library@dpu.ac.th

Name: ธานี วรภัทร์

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Modified: 2557-09-23

Created: 2556

Issued: 2557-03-25

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: วพ345.0243 ด849ค

tha

DegreeName: นิติศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: กฏหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา

Grantor: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

©copyrights มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Cover.pdf	316.01 KB	23	2023-06-17 11:24:50
2	ABS.pdf	282.14 KB	23	2023-06-17 11:43:23
3	Chap_1.pdf	339.43 KB	23	2023-06-17 12:52:53
4	Chap_2.pdf	543.99 KB	27	2025-07-23 15:40:40
5	Chap_3.pdf	534.34 KB	24	2023-06-17 13:30:08
6	Chap_4.pdf	495.92 KB	22	2023-06-17 13:33:07
7	Chap_5.pdf	297.37 KB	17	2023-06-17 13:37:15
8	App-bip.pdf	343.06 KB	19	2023-01-30 15:01:25
9	App.pdf	396.43 KB	20	2023-01-30 15:01:55
10	Vita.pdf	249.13 KB	23	2023-06-17 13:37:35

ใช้เวลา

0.245961 วินาที