สัมฤทธิผลของนโยบายการปฏิรูปการศึกษามหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ

Achieved outcomes of the educational transformations policy on autonomous universities / อรรถสิทธิ์ ตันติวิรัชกุล

Name: อรรถสิทธิ์ ตันติวิรัชกุล

keyword: การบริหารการศึกษา

ThaSH: การบริหารแบบมุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์

Classification :.DDC: 379.2

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) นโยบายการปฏิรูปการศึกษามหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ 2) กระบวนการบริหารพัฒนามหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ 3) ผลกระทบของนโยบายการปฏิรูปการศึกษา 4) สัมฤทธิผลของการปฏิรูปมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ โดยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งผู้วิจัยทำการรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง การสัมภาษณ์เชิงลึก และการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เพื่อทำการวิเคราะห์ข้อมูลและตีความสร้างข้อสรุปแบบอุปนัย จากกลุ่มตัวอย่างรวม 99 คน ประกอบด้วย กรรมการสภามหาวิทยาลัยและผู้บริหารระดับสูง 39 คน คณาจารย์ 30 คน และนักศึกษา 30 คน ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ มหาวิทยาลัยทักษิณ สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา และสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน) ผลการวิจัยพบว่า1. นโยบายการปฏิรูปการศึกษา เป็นผลจากการประกาศใช้กฎหมายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 และพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 ที่ให้มหาวิทยาลัยของรัฐต้องเปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ (มหาวิทยาลัยนอกระบบ) และให้มีกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งมหาวิทยาลัย มีอิสระในการดำเนินงานและเสรีภาพทางวิชาการ ภายใต้การควบคุมติดตามและประเมินผลของสภามหาวิทยาลัย (องค์กรปกครองสูงสุด)2.กระบวนการบริหารมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ แต่ละแห่งมีลักษณะคล้ายคลึงกัน จะแตกต่างกันบ้างตามภูมิหลังและวิวัฒนาการของมหาวิทยาลัย สภามหาวิทยาลัยและอธิการบดีมาจากการสรรหา สภามหาวิทยาลัยทำหน้าที่กำหนดนโยบายควบคุมติดตามประเมินผล อธิการบดีทำหน้าที่หัวหน้าฝ่ายบริหารแบบเบ็ดเสร็จ มีความเป็นมืออาชีพและขีดความสามารถสูงในการบริหารจัดการ การหารายได้และเงินสนับสนุน (ที่ไม่ใช่เงินงบประมาณ) การสร้างเครือข่ายความร่วมมือของคณาจารย์ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียง และผลงานในระดับประเทศและนานาชาติ เพื่อพัฒนางานวิชาการและการวิจัย ให้เกิดประโยชน์แก่รัฐและประชาชน ภายใต้การกำกับและตรวจสอบของคณะกรรมการการอุดมศึกษาและสำนักงบประมาณ3.ผลกระทบของการปฏิรูปการศึกษา เกิดจากเจตนารมณ์ของการบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลและผู้บริหารมหาวิทยาลัย ค่านิยมระบบราชการของปัจเจกบุคคล กฎเกณฑ์และวิธีการตรวจสอบตามระเบียบราชการแบบดั้งเดิมของกระทรวงศึกษาธิการและสำนักงบประมาณ เป็นเงื่อนไขสำคัญของการนำนโยบายไปปฏิบัติให้เกิดสัมฤทธิผลได้แต่อย่างไรก็ตามพบว่าในที่สุด การเปลี่ยนแปลงจะเกิดเมื่อทุกคนเห็นประโยชน์ของ การปฏิรูปการศึกษาทั้งส่วนตนเองและส่วนรวมในกระบวนทัศน์ใหม่มากกว่ากระบวนทัศน์เก่า4.สัมฤทธิผลของการปฏิรูปการศึกษา เกิดจาก 1) อธิการบดี จะต้องเป็นผู้บริหารมืออาชีพ มีเจตนารมณ์แน่วแน่ในการบังคับใช้กฎหมาย เพื่อสนับสนุนการปฏิบัติงานเชิงรุก (Encourage) และไม่แทรกแซงการปฏิบัติงาน 2) การใช้ทรัพย์สินเพื่อก่อให้เกิดรายได้และการเสาะหากองทุนสนับสนุน (Endowment Fund) 3) ความเป็นเอกภาพขององค์กร และการก้าวข้ามระบบราชการ 4) การใช้ประโยชน์จากผลงานวิชาการ (มรดกทางปัญญา) และ 5) คณาจารย์ ผู้เชี่ยวชาญของมหาวิทยาลัย ต้องเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง และผลงานในระดับนานาชาติ

Abstract: The objectives of this research were to investigate (1) the educational reform policy for autonomous universities, (2) the process of developing autonomous management, (3) the impact of the educational reform policy on autonomous universities and (4) achieved outcomes of the educational reform policy for autonomous universities. The study employed a qualitative method, for which the researcher collected documents and research papers on educational reform policy, performed in-depth interviews, and conducted participatory action research. There were 99 samples, consisting of 39 executive council members, 30 instructors, and 30 students from King Mongkut's University of Technology Thonburi, Suranaree University of Technology, Walailak University, Thaksin University, the Office of the Higher Education Commission and the Office for National Education Standards and Quality Assessment (Public Organization). The research findings were as follows: 1. The educational reform policy resulting from the Constitution of the Kingdom of Thailand B.E.2540 (1997), the National Education Act B.E.2542 (1999) and subsequent amendments (Second National Education Act B.E.2545 (2002)) has led to the transformation of public universities into autonomous institutions, the introduction of laws establishing universities as juristic persons, autonomous management and academic freedom under the supervision of the University Council. 2. The autonomous management procedures must conform to the University Council policies, which vary according to the background and evolution of each university. The university president, selected through nomination, acts as a chief executive exercising over-all management. To attain effective development in academic standards and research for the benefit of the government and public, the president must have professional expertise, with advanced capabilities in management, fund-raising and endowment seeking, and creating cooperation networks at the national and international levels, as well as the ability to serve under the control and evaluation of the University Council. The Council is comprised of representatives from internal and external universities and is subject to the rules and procedures, supervision and oversight of the Ministry of Education and Bureau of the Budget. 3. The results of the educational reform policy were influenced by the executives’ seriousness in complying with the law, the bureaucratic values deeply embedded in individuals, the extent to which traditional rules and procedures were in compliance with the official regulations of the Ministry of Education and Bureau of the Budget, and the degree to which the focus was on procedures rather than results. These were crucial conditions for the successful implementation of the policy within the desired time frame. Ultimately, it was found that changes would be successful if all participants acknowledged the increased benefits, both to individuals and to the public, of the new system over the old one. 4. Successfully achieving outcomes with the educational reform policy requires the following conditions: 1) The university president must be a management professional with a firm intention to abide by the law in order to encourage and avoid interfering with proactive operation. 2) Assets must be used to generate revenue and seek sources of endowment funds. 3) There must be unity within the organization, including both the bureaucracy and the other staff. 4) Academic works (Intellectual Heritage) must be utilized. 5) The university must have internationally acknowledged professors and experts.

มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

Address: ปทุมธานี

Name: อิมรอน มะลูลีม

Role: ประธานที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Created: 2556

Modified: 2556-04-26

Issued: 2556-04-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: วพ 379.2 อ366ส 2555

tha

DegreeName: รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต

Level: Doctoral Degree

Descipline: รัฐประศาสนศาสตร์

Grantor: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ

©copyrights มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Title 10.pdf	3.63 MB	282	2025-11-20 18:24:59

ใช้เวลา

0.02991 วินาที