A self-regulation program on decreasing junk-food consumption among students in Bumrungwitthayathonburi Primary School Bangkok

การกำกับตนเองเพื่อลดการบริโภคขนมขบเคี้ยวของนักเรียนประถมศึกษา โรงเรียนบำรุงวิทยาธนบุรี กรุงเทพมหานคร

Name: Kanistha Chanchay

LCSH: Control (Psychology)

LCSH: Self-control

LCSH: School children -- Food

LCSH: Snack foods

Abstract: Presently, junk food consumption of primary school students is an important problem and all social sectors must cooperatively solve this problem urgently. This quasi-experimental one-group pretest-posttest research was implemented by applying the concepts of self-regulation and participatory learning and aimed to study the effectiveness of a health education program on changing junk food consumption behaviors of primary school students in grades 4-6, Bumrungwitthayathonburi School, Bangkok Metropolis. The study group was composed of 116 students and the health education program lasted for 11 weeks, comprising an analysis and development of curriculum for 3 weeks and organizing health education activities for 8 weeks. Data were collected before and after the program using questionnaires, observation, and in depth-interviews with students, guardians, classroom students and the trade-women in the school. The data analysis was done by computing percentage, mean, standard deviation, and Paired sample t-test. The study showed that after participating in the health education program, students’ junk food knowledge was significantly increased (p< 0.001). Among grade 6 students it was found that knowledge had been mostly changed and there was a better self-regulation on junk food consumption (p< 0.001). Students had increased self-regulation in all 3 aspects (self-observation, self-judgment and self-reaction) and the highest increase was found in self-reaction. Significantly decreased junk food consumption behaviors was found (p< 0.001), especially among students whose junk food consumption behavior was at the “high” risk. The junk food consumption behavior of these students decreased by 22.5 percent. During the follow-up period after completion of the program, decreased junk food consumption behavior was found and the decrease was sustained. The program revealed the effectiveness of the application of the self-regulation concept and participatory learning on decreasing the junk food consumption behavior of grade 4-6 students. Participants demonstrated better skills in self-regulation of junk food consumption, decreased junk food consumption, and ability to analyze and to select useful snacks which promoted healthy food consumption habits. Therefore, schools should establish a policy on decreasing /quitting junk food and, a health education program should be integrated into the school curriculum called “Promoting health, fitness and disease prevention” in order to have students practice self-regulation skills and promote good food consumption habits in childhood which will help them decrease their junk food consumption behavior.

Abstract: ปัจจุบันการบริโภคขนมขบเคี้ยวของนักเรียนประถมศึกษาเป็นปัญหาสำคัญและทุกภาคส่วนของสังคมต้อง ร่วมมือกันแก้ไขโดยด่วน การวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังนี้ได้ประยุกต์แนวคิดการกำกับตนเอง ร่วมกับการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาต่อการลดการบริโภคขนม ขบเคี้ยวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่4-6 โรงเรียนบำรุงวิทยาธนบุรี กรุงเทพมหานคร จำนวน 116 คน ดำเนินการ โปรแกรมสุขศึกษารวมระยะเวลา 11 สัปดาห์ ประกอบด้วยการวิเคราะห์และการจัดทำหลักสูตร 3 สัปดาห์ และจัด กิจกรรมตามแนวทางของโปรแกรมสุขศึกษาเป็นเวลา 8 สัปดาห์ รวบรวมข้อมูลก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมสุขศึกษา ด้วยแบบสอบถาม แบบสังเกต และสัมภาษณ์เชิงลึกนักเรียน ผู้ปกครอง ครูประจำชั้นประถมศึกษาและแม่ค้าในโรงเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Paired sample t–test ผลการวิจัย พบว่า ภายหลังการดำเนินการโปรแกรมสุขศึกษานักเรียนมีความรู้เกี่ยวกับขนมขบเคี้ยวเพิ่มขึ้น (p<0.001) โดยนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 6 มีความรู้เปลี่ยนแปลงมากที่สุดและนักเรีนมีการกำกับตนเองในการบริโภคขนม ขบเคี้ยวดีขึ้น(p<0.001) นักเรียนสามารถกำกับตนเองได้ดีขึ้นทั้ง 3 ด้าน คือ ด้านการสังเกตตนเอง การตัดสินตนเอง และ การแสดงปฏิกิริยาต่อตนเอง ซึ่งการแสดงปฏิกิริยาต่อตนเองเป็นด้านที่เพิ่มมากที่สุด ส่วนพฤติกรรมการบริโภคขนมขบเคี้ยว ของนักเรียนพบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p<0.001) โดยเฉพาะกลุ่มนักเรียนที่มีพฤติกรรมการบริโภคในระดับ ความเสี่ยงสูงมากมีสัดส่วนลดลงถึงร้อยละ 22.5 นอกจากนี้ในระยะติดตามผล 4 สัปดาห์ภายหลังการดำเนินโปรแกรม สิ้นสุดลงพบว่าพฤติกรรมการบริโภคยังยั่งยืนและลดลงอย่างต่อเนื่อง แสดงให้เห็นว่าการประยุกต์แนวคิดการกำกับตนเอง ร่วมกับการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมเพื่อลดการบริโภคขนมขบเคี้ยวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ทำให้นักเรียนมี ความรู้ มีการพัฒนาทักษะการกำกับตนเองในการบริโภคขนมขบเคี้ยวและมีพฤติกรรมการบริโภคขนมขบเคี้ยวที่ลดลง สามารถวิเคราะห์และเลือกซื้อขนมที่มีประโยชน์ต่อร่างกายได้และเป็นการสร้างสุขนิสัยของนักเรียนที่ดีในการบริโภค อาหาร ดังนั้นโรงเรียนควรมีนโยบายเพื่อลด/เลิกขายอาหารหรือขนมที่ไม่มีประโยชน์ พร้อมทั้งบูรณาการโปรแกรม สุขศึกษานี้ เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรวิชากลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษาในหัวข้อเรื่องการสร้างเสริมสุขภาพ สมรรถภาพและการป้องกันโรคเพื่อให้นักเรียนได้ฝึกทักษะการกำกับตนเองและเป็นการปลูกฝังบริโภคนิสัยที่ดีตั้งแต่วัย เด็กจะสามารถลดการบริโภคขนมขบเคี้ยวของนักเรียนลงได้

Mahidol University

Address: NAKHONPATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Tharadol Kengganpanich

Role: Thesis Advisors

Created: 2006

Modified: 2553-06-17

Issued: 2010-06-17

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: TH K16se 2006

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Health Education and Behavioral Sciences

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4637232-scan.pdf	1.69 MB	321	2024-10-08 10:47:01

ใช้เวลา

0.250308 วินาที