The effects of group therapy based on psychodrama theory and therapeutic factors on emotional intelligence in male juvenile offenders at Sirindhorn Juvenile Vocational Training Center for Boys

ผลของกลุ่มบำบัดผลของกลุ่มบำบัดตามทฤษฏีละครจิตบำบัดและปัจจัยบำบัด ต่อความฉลาดทางอารมภ์ในเยาวชนชายกระทำผิดที่อยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนสิรินธร

Name: Suda Rongmuang

LCSH: Adolescent psychotherapy

LCSH: Child psychotherapy

LCSH: Drama -- Therapeutic use

LCSH: Group counseling

LCSH: Psychodrama -- Adolescent

LCSH: Psychodrama -- Child

Abstract: This study is a quasi – experimental research design and aims to study the effects of group therapy based on psychodrama theory and therapeutic factors on emotional intelligence. The subjects of this study were male juvenile offenders, 18-24 years of age, at Sirindhorn Juvenile Vocational Training Centre for Boys, during the academic year 2007 . Thirty-one male juvenile offenders met the inclusion criteria. Study participants were randomly divided into two groups.There were16 males in the experimental group and 15 males in the control group. The experimental group participated in the program of group therapy based on psychodrama theory, with 8 people per group following the program of 2 2- hours sessions per week for 5 weeks, altogether 10 sessions. The control group received the regular activity of the Sirindhorn Juvenile Vocational Training Centre for Boys. The research instruments used in this study were comprised of 2 parts: 1) Instruments for data collection consisting of : A Questionnaire on Emotional Intelligence, the therapeutic factors recording form and the therapeutic factor cards; 2) The instrument for conducting the research which was the group therapy based on psychodrama theory program. The findings of this study are as follows: 1) After the experiment, the mean scores of each aspect and the overall score of emotional intelligence of the experimental group were statistically significantly higher than the mean scores obtained before the experiment (p < .05). 2) After the experiment, the mean gain scores of the goodness, competence aspects and the overall score of emotional intelligence of the experimental group were statistically significantly higher than those of the control group(p < .05). However, the mean gain score of the happiness aspect of emotional intelligence of the experimental group was not statistically significantly higher than that of the control group. 3) At the end of the group sessions, there were 12 therapeutic factors rated by both group leader and group members. Among the top five factors, Universality, Altruism, and Imparting information were three therapeutic factors which were rated congruently between the group leader and group members. These results suggest that psychiatric and mental health nurses can apply group therapy based on psychodrama theory to develop emotional intelligence in their practice, education and nursing research

Abstract: การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของกลุ่มบำบัดตามทฤษฎีละครจิตบำบัดและปัจจัย บำบัดต่อความฉลาดทางอารมณ์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา เป็นเยาวชนชายกระทำผิดที่เข้ารับการฝึกและ อบรมวิชาชีพในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนสิรินธรประจำปีการศึกษา 2550 จำนวน 31 คน แบ่งโดยวิธีการ สุ่มตัวอย่างแบบง่าย ออกเป็นกลุ่มทดลอง 16 คน และกลุ่มควบคุม 15 คน กลุ่มทดลองได้เข้าร่วมกลุ่มบำบัดตาม ทฤษฎีละครจิตบำบัดครั้งละ 8 คน สัปดาห์ละ 2 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 10 ครั้ง เป็นเวลา 5 สัปดาห์ ส่วน กลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมปกติจากศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนสิรินธร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 2 ประเภทคือ 1)เครื่องมือสำหรับเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์, แบบบันทึกปัจจัย บำบัดและบัตรปัจจัยบำบัด 2) เครื่องมือสำหรับทดลอง ได้แก่โปรแกรมกลุ่มบำบัดตามทฤษฎีละครจิตบำบัด ผล การศึกษาพบว่า 1) เมื่อสิ้นสุดการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความฉลาดทางอารมณ์ในภาพรวมและรายด้านสูง กว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) 2) เมื่อสิ้นสุดการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความฉลาดทางอารมณ์ในภาพรวม, ด้านดี และด้าน เก่ง เพิ่มขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ในขณะที่พบว่า คะแนนเฉลี่ยความฉลาดทาง อารมณ์ด้านสุขของกลุ่มทดลองเพิ่มขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ 3) เมื่อสิ้นสุดกระบวนการดำเนินกลุ่ม มีปัจจัยบำบัดเกิดขึ้นทั้ง 12 ปัจจัย โดยปัจจัยที่ผู้นำกลุ่มและ สมาชิกกลุ่มประเมินเหมือนกันในห้าอันดับแรก มี 3 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัย ความรู้สึกร่วม (Universality), ความเอื้อ อาทรต่อผู้อื่น (Altruism) และ การเรียนรู้ข้อมูลใหม่ (Imparting information) จากผลการศึกษาครั้งนี้ เสนอว่า พยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชสามารถนำกลุ่มบำบัดตามทฤษฎีละครจิต บำบัดเพื่อการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนางานทางการพยาบาล การศึกษาและ การวิจัยทางการพยาบาลต่อไป

Mahidol University

Address: NAKHONPATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: TiTiwone Thumapiroj

Role: Thesis Advisors

Created: 2008

Modified: 2553-06-22

Issued: 2010-06-14

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: TH S943e 2008

eng

DegreeName: Master of Nursing Science

Level: Master's Degree

Descipline: Psychiatric and Mental Health Nursing

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4837047-metadata.pdf	2.19 MB	206	2024-03-21 11:19:33

ใช้เวลา

0.258702 วินาที