Appropriate technology evaluation for oil palm by-products utilization in Krabi province

การประเมินเทคโนโลยีที่เหมาะสมเพื่อการใช้ประโยชน์วัสดุพลอยได้จากปาล์มน้ำมันในจังหวัดกระบี่

Name: Areerat Katemanee

LCSH: Appropriate technology

LCSH: Evaluation

LCSH: Oil palm

LCSH: Oil palm -- Thailand -- Krabi

ThaSH: Palm oil industry -- By-products

Abstract: The purpose of this study is to identify oil palm plantation area and estimate the amount of oil palm by-products, which consist of by-products from field activities (oil palm trunks and fronds) and from palm mills (shells, empty fruit bunches, fibres and palm oil mill effluent). In addition, technology patterns for oil palm by-products utilization in Thailand and other countries such as Malaysia and Indonesia are also identified. Then appropriate technology for oil palm by-products utilization is evaluated in term of commercial viability, environmental impact and public perception by 3 experts in economics, environment and social studies respectively. In 2005, the oil palm plantation area in Krabi Province was about 96,000 hectares, which includes 39,000 hectares of less than 20 years of age and 56,000 hectares of more than 20 years of age. The estimation of oil palm by-products was about 5.7 million tons, which included oil palm trunks (4.7 million tons), felled fronds (900,000 tons), pruned fronds (24,000 tons), empty fruit bunches (36,000 tons), fibres (21,000 tons) and shells (9,000 tons). The technologies introduced for oil palm by-products utilization include mushroom cultivation technology, which is the most suitable, animal feeding, activated carbon and particleboard technologies, which are very suitable, and pulp and paper and vitamin E extraction technologies, which are moderately suitable. In conclusion, appropriate technologies for each kind of oil palm by-products utilization in Krabi Province are; 1) mushroom technology for empty fruit bunches utilization; 2) animal feeding technology for palm oil mill effluent utilization; 3) activated carbon technology for shells utilization; 4) particleboard technology fronds, empty fruit bunches, trunks and fibres utilization; 5) pulp and paper technology for trunks, fronds and empty fruit bunches utilization; and 6) vitamin e extraction technology for leaflet utilization respectively. In the future they should be developed and extended in Thailand’s industries, since this could convert oil palm by-products into value added materials and decrease waste from agriculture and manufacturing.

Abstract: การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมัน ในจังหวัดกระบี่ และเพื่อประเมินปริมาณ วัสดุพลอยได้จากปาล์มน้ำมัน ซึ่งประกอบด้วย วัสดุพลอยได้ที่เกิดจากกิจกรรมภายในสวน ได้แก่ ทางใบ และลำต้น และวัสดุพลอยได้จากกระบวนการผลิตในโรงงานอุตสาหกรรม ได้แก่ ทะลายปาล์มเปล่า เส้นใย กะลา และกากของ เสียจากกระบวนการสกัดน้ำมัน รวมทั้งทำการศึกษารูปแบบของเทคโนโลยีการใช้ประโยชน์วัสดุพลอยได้จากปาล์ม น้ำมัน ทั้งที่มีในประเทศไทย และจากต่างประเทศ เช่น มาเลเซีย และอินโดนีเซีย จากนั้นจึงทำการประเมินเทคโนโลยี โดยพิจารณา 3 ปัจจัย คือ ด้านเศรษฐศาสตร์การลงทุน ด้านผลกระทบสิ่งแวดล้อม และด้านการยอมรับของชุมชน ปี 2548 พื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมันในจังหวัดกระบี่ มีประมาณ 600,000 ไร่ เป็นพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมันที่มีอายุ น้อยกว่า 20 ปี ประมาณ 240,000 ไร่ และพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมันที่มีอายุมากกว่า 20 ปี ประมาณ 360,000 มีปริมาณ วัสดุพลอยได้ รวมทั้งสิ้นประมาณ 5.7 ล้านตัน ประกอบด้วย ปริมาณลำต้นประมาณ 4.7 ล้านตัน ปริมาณทางใบ ประมาณ 900,000 ตัน ปริมาณทางใบที่เกิดจากการตัดแต่งประมาณ 24,000 ตัน ปริมาณทะลายเปล่าประมาณ 36,000 ตัน ปริมาณเส้ยใยประมาณ 21,000 ตัน และปริมาณกะลาประมาณ 9,000 ตัน เทคโนโลยีที่เหมาะสมที่สามารถรองรับ ปริมาณวัสดุพลอยได้จากปาล์มน้ำมัน ประกอบด้วย เทคโนโลยีการเพาะเห็ดฟาง ซึ่งมีความเหมาะสมมากที่สุด รองลงมา ได้แก่ เทคโนโลยีการผลิตอาหารสัตว์ เทคโนโลยีการผลิตถ่านกัมมันต์ และเทคโนโลยีการผลิตไม้พาร์ติเคิล บอร์ด มีความเหมาะสมมาก และเทคโนโลยีการผลิตเยื่อกระดาษ และเทคโนโลยีการสกัดวิตามิน อี มีความเหมาะสม ปานกลาง กล่าวโดยสรุป คือ เทคโนโลยีที่เหมาะสมเพื่อการใช้ประโยชน์วัสดุพลอยได้จากปาล์มน้ำมัน ในจังหวัด กระบี่ ได้แก่ 1) เทคโนโลยีการเพาะเห็ดฟาง สำหรับการใช้ประโยชน์ทะลายเปล่า 2) เทคโนโลยีการผลิตอาหารสัตว์ สำหรับการใช้ประโยชน์กากของเสียจากโรงงาน 3) เทคโนโลยีการผลิตถ่านกัมมันต์ สำหรับการใช้ประโยชน์จาก กะลา 4) เทคโนโลยีการผลิตไม้พาร์ติเคิลบอร์ดสำหรับการใช้ประโยชน์ลำต้น ทางใบ เส้นใย และทะลายเปล่า 5) เทคโนโลยีการผลิตเยื่อและกระดาษ สำหรับการใช้ประโยชน์ลำต้น ทางใบ และทะลายเปล่า 6) เทคโนโลยีการสกัด วิตามิน อี สำหรับการใช้ประโยชน์จากใบ ตามลำดับ ซึ่งในอนาคต ควรมีการส่งเสริมและพัฒนาเทคโนโลยีดังกล่าวให้ เกิดขึ้นในประเทศไทย ทั้งนี้เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับวัสดุพลอยได้จากปาล์มน้ำมัน แทนการทิ้งอย่างเปล่าประโยชน์ และยัง เป็นการเพิ่มรายได้ได้อีกทางหนึ่งด้วย

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Sura Pattanakiat

Role: Thesis Advisors

Created: 2006

Modified: 2553-06-26

Issued: 2010-06-01

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740471331

CallNumber: TH A678a 2006

eng

Spatial: Krabi

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Appropriate Technology for Resources and Environmental Development

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4637145.pdf	1.82 MB	90	2022-09-27 21:25:33

ใช้เวลา

-0.664048 วินาที