แจ้งเอกสารไม่ครบถ้วน, ไม่ตรงกับชื่อเรื่อง หรือมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อที่นี่ ==>
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
Wanlop Prechamart. Agricultural production planning : case study durian extension area, Chanthaburi province . Master's Degree(Technology of Environmental Management). Mahidol University. : Mahidol University, 2004.
Agricultural production planning : case study durian extension area, Chanthaburi province
การวางแผนการผลิตทางการเกษตร : กรณีศึกษาพื้นที่ส่งเสริมการปลูกทุเรียน จังหวัดจันทบุรี
Name: Wanlop Prechamart
LCSH:
Production planning
LCSH:
Cost
-- Benefit Analysis
Abstract:
The objectives of this study were: 1) to study the physical characteristics of
durian plantations in Chanthaburi province, 2) to classify the land suitability area for
durian plantation and 3) to analyse the financial benefit and cost of durian production
under monocropped and intercropped systems.
According to the classification of land suitability for durian plantation, the
highly potentially suitable area covered approximately 25,580 rai. The moderately
potentially suitable area was 385,953 rai. The low and non-potentially suitable areas
were 150,242 and 3,399,476 rai, respectively. The results indicated that only 411,533
rai or 10.39% of the total provincial area should be promoted for durian plantation.
However, the durian planted areas in 2002 were found in the low, non-suitable and buffer
areas more than in the suitable areas. A total of 214,322 rai or 82.33% of the total durian
planted area was found in the non-suitable area. Only 46,015 rai or 17.67% of durian
planted area in 2002 were in suitable area. This result indicated that most of the area of
durian plantation in Chanthaburi province was in the non-suitable area.
The results of financial benefit and cost analysis of 2 durian production
systems in terms of net present value, benefit and cost ratio, and internal rate of
return, durian monocropping and durian-mangosteen intercropping were worthwhile
for investment. The only exception was that durian monocropping in the non-suitable
areas was not worthwhile because the net present value would be minus. Comparing
the NPV, BCR, and IRR at equal discount rates of 10%, the benefit from
intercropping was much higher than from monocropping.
Since durian-mangosteen intercropping provided higher benefit than durian
monocropping, investment on mixed orchards should be promoted in order to enhance
the farmers’ income. Many countries have established a standard of agricultural
products which directly affects Thai agricultural products. The decrease of chemical
use in agriculture under Good Agricultural Practice (GAP) will help farmers to
decrease their production costs and increase the quality of products, and thus to be
able to compete in the international market.
Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ทำสวนทุเรียนในจังหวัด
จันทบุรี 2) จำแนกความเหมาะสมของพื้นที่เพื่อการทำสวนทุเรียนและ 3) วิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนจาก
การลงทุนทำสวนทุเรียนในระบบสวนเดี่ยวและสวนผสม
ผลการศึกษาด้านความเหมาะสมของพื้นที่เพื่อการทำสวนทุเรียน พบว่า พื้นที่เหมาะสมมากที่สุดมีพื้นที่
เท่ากับ 25,580 ไร่ พื้นที่เหมาะสมปานกลางมีพื้นที่เท่ากับ 385,953 ไร่ พื้นที่เหมาะสมน้อยและไม่เหมาะสมมีพื้นที่
เท่ากับ 150,242 และ 3,399,476 ไร่ ตามลำดับ แสดงให้เห็นว่าพื้นที่จังหวัดจันทบุรี สามารถส่งเสริมให้มีการทำ
สวนทุเรียนได้เพียง 411,533 ไร่ หรือคิดเป็นร้อยละ 10.39 ของพื้นที่จังหวัดทั้งหมด นอกจากนี้ยังพบว่าพื้นที่ปลูก
ทุเรียนในปี 2545 ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ไม่เหมาะสม โดยมีพื้นที่รวมเท่ากับ 214,322 ไร่ หรือคิดเป็นร้อยละ 82.33
ของพื้นที่ปลูกทุเรียนทั้งหมด ในขณะที่พื้นที่ปลูกที่อยู่ในพื้นที่เหมาะสมมีเพียง 46,015 ไร่หรือคิดเป็นร้อยละ 17.67 ของ
พื้นที่ปลูกทุเรียนทั้งหมด แสดงให้เห็นว่าพื้นที่ปลูกทุเรียนส่วนใหญ่ของจังหวัดจันทบุรีอยู่ในพื้นที่ไม่เหมาะสม
จากการวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนการลงทุนทำสวนทุเรียนในระบบสวนเดี่ยวและสวนผสม โดย
พิจารณาจากมูลค่าปัจจุบันสุทธิ อัตราผลตอบแทนภายในจากการลงทุนและอัตราส่วนระหว่างต้นทุนและ
ผลตอบแทนพบว่า การลงทุนทำสวนทุเรียนทั้งสองระบบมีความเป็นไปได้ในการลงทุน ยกเว้นการทำสวนเดี่ยว
ในพื้นที่ไม่เหมาะสมเนื่องจากมูลค่าปัจจุบันสุทธิจากการลงทุนมีค่าเป็นลบ และเมื่อทำการเปรียบเทียบมูลค่า
ปัจจุบันสุทธิ อัตราผลตอบแทนภายในจากการลงทุนและอัตราส่วนระหว่างต้นทุนและผลตอบแทน โดยคิดอัตราลด
ร้อยละ 10 พบว่า การลงทุนทำสวนทุเรียนในระบบสวนผสมจะให้ผลตอบแทนสูงกว่าการลงทุนในระบบสวนเดี่ยว
ผลการศึกษาในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า ควรส่งเสริมให้เกษตรกรลงทุนทำสวนทุเรียนในระบบสวนผสม
(ทุเรียน-มังคุด) เนื่องจากจะให้ผลตอบแทนสูงกว่าการทำสวนทุเรียนในระบบสวนเดี่ยว นอกจากนี้การส่งเสริม
การลดการใช้สารเคมีและการผลิตทุเรียนอย่างถูกต้องและเหมาะสม (GAP) จะช่วยลดต้นทุนการผลิตและเพิ่ม
คุณภาพสินค้าเพื่อแข่งขันในตลาดต่างประเทศได้
Mahidol University
Address:
NAKHON PATHOM
Email:
liwww@mahidol.ac.th
Name: Sansanee Choowaew
Role:
Thesis Advisors
Created:
2004
Modified:
2553-03-29
Issued:
2010-03-02
วิทยานิพนธ์/Thesis
application/pdf
ISBN:
9740455379
CallNumber:
TH W248a 2004
eng
Spatial:
Chanthaburi
DegreeName: Master of Science
Level: Master's Degree
Descipline: Technology of Environmental Management
Grantor: Mahidol University
©copyrights Mahidol University
RightsAccess:
ใช้เวลา
0.298183 วินาที
Wanlop Prechamart
| Title | Contributor | Type |
|---|---|---|
| Agricultural production planning : case study durian extension area, Chanthaburi province
มหาวิทยาลัยมหิดล Wanlop Prechamart | Sansanee Choowaew | วิทยานิพนธ์/Thesis |
Sansanee Choowaew