Effect of conventional cooking methods on CoQ10 contents in selected animals and vegetable oils, and bioavailability of commercial CoQ10 solution evaluated in rats

ผลของกระบวนการปรุงต่อปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 ในเนื้อสัตว์ชนิดต่างๆ และปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 ในน้ำมันพืชและการศึกษาการนำสารละลายโคเอนไซม์คิว 10 ไปใช้ได้ภายในร่างกายโดยทำการศึกาษาในหนู

Name: Sompop Jarathsuthitham

LCSH: Cookery

LCSH: Coenzymes

LCSH: Ubiquinones

Abstract: This study was divided into 2 parts: Part I aimed to determine CoQ10 content in selected animal products and vegetable oils and investigate the effectsof conventional cooking: boiling, steaming and grilling, commonly used in Thailandon each selected animal product. The findings (based on wet basis) showed that beef, ostrich, chicken and pork are the good sources of CoQ10 ranging from 27.8-29.8, 20.0, 8.6-19.7 and 8.7-13.0 μg/g respectively. In the marine fish group, the high-fat fish, black-banned trevalley and short-bodied mackerel highest contain CoQ10 content (12.0 and 6.1 μg/g respectively), and in the fresh water fish group, the high-fat fish like walking catfish contains the highCoQ10 content (10.0 μg/g) while striped snake head fish contains lower CoQ10 content (4.8 μg/g). As for oil analysis, the highest CoQ10 content is present in corn oil (27.8 μg/g), and soybean oil (23.3 μg/g). The analytical data in part I indicated that total CoQ10 content in all animal products remained virtually unchanged after cooking. Part II aimed to determine bioavailability of commercial CoQ10 solution in water-soluble form in rats,compared between supplemented and non-supplemented groups during one week of supplementation. The findings showed, in the supplemented group, supplemented CoQ10 could elevate CoQ10 content in blood and liver tissue but not in the heart. Comparison between 3 and 7 days of supplementation showed7 days of CoQ10 supplementation not only increased total content but also reduced and oxidized forms of CoQ10 content in blood (almost 4 fold). Moreover, in liver tissue, supplemented CoQ10 causedalmost a 3 fold increase in total CoQ10 and a 5 fold increase in reduced form. This could suggest that the longer the period of supplementation, the higher the reducing activity, for higher CoQ10 reduced form, resulted in a higher ratio of reduced/oxidized CoQ10. No decrease or increase of CoQ9: the preeminent homologue in rats, was found in this study

Abstract: การศึกษานี้แบ่งออกเป็น 2 ส่วน โดยส่วนแรกเป็นการหาปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 ในเนื้อสัตว์และน้ำมันพืชชนิดต่างๆ รวมทั้งผลของกระบวนการปรุงด้วยวิธีต่างๆ คือ การต้ม การนึ่ง และการย่าง ต่อปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 ผลของการศึกษา (คำนวณที่น้ำหนักเปียก) พบว่าในกลุ่มเนื้อวัว นกกระจอกเทศ กลุ่มเนื้อไก่ และเนื้อหมู เป็นแหล่งของโคเอนไซม์คิว 10 (27.8-29.8, 20.0, 8.6-19.7 และ 8.7-13.0 ไมโครกรัมต่อกรัม ตามลำดับ) ในกลุ่มปลาทะเล พบว่าปลาที่มีไขมันสูง คือ ปลาสำลีและปลาทู มีปริมาณ โคเอนไซม์คิว 10 สูง (12.0 และ 6.1 ไมโครกรัมต่อกรัม ตามลำดับ) เช่นเดียวกับในกลุ่มปลาน้ำจืด ปลาที่มีไขมันสูงอย่างปลาดุก มีปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 สูงกว่าปลาช่อน (10.0 ไมโครกรัมต่อกรัม และ 4.8 ไมโครกรัมต่อกรัม ตามลำดับ) ส่วนในน้ำมันพืชพบว่าน้ำมันข้าวโพดและน้ำมันถั่วเหลืองมีปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 สูงที่สุดคือ 27.8 และ 23.3 ไมโครกรัมต่อกรัม ตามลำดับ ในการศึกษานี้พบว่ากระบวนการปรุงไม่มีผลทำให้ปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 ลดลง (เมื่อเทียบที่น้ำหนักแห้ง) ส่วนการศึกษาที่ 2 เป็นการศึกษาการนำสารละลายของโคเอนไซม์คิว 10 ไปใช้ หลังการเสริมด้วยสารละลายโคเอนไซม์คิว 10 ในรูปที่ละลายน้ำได้ในหนูทดลองเป็นเวลา 3 วันและ 7 วัน ผลของการศึกษาพบว่า ในกลุ่มที่มีการเสริมด้วยโคเอนไซม์คิว 10 มีการเพิ่มขึ้นของโคเอนไซม์คิว 10 ในเลือดและตับเท่านั้น โดยพบปริมาณโคเอนไซม์คิว 10 เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนในส่วนของ total, reduced และ oxidized โดยเฉพาะเมื่อมีการเสริมเป็นเวลา 7 วัน พบโคเอนไซม์คิว 10 ในเลือดเพิ่มขึ้นเกือบ 4 เท่าในส่วนของ total, reduced และ oxidized เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม และในตับเพิ่มขึ้นถึง 3 เท่าในส่วนของ total และ 5 เท่าในส่วนของ reduced การศึกษานี้อาจสรุปได้ว่าระยะเวลาในการเสริมโคเอนไซม์คิว 10 ยิ่งใช้เวลานานยิ่งมีผลต่อการเพิ่มขึ้นของปริมาณ reduce form ของโคเอนไซม์คิว 10 ซึ่งจะส่งผลทำให้สัดส่วนระหว่าง reduced/oxidized ของโคเอนไซม์คิว 10 เพิ่มมากขึ้น อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้ไม่พบว่ามีการลดลงหรือเพิ่มขึ้นของปริมาณโคเอนไซม์คิว 9ในหนูทดลอง

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Ratchanee Kongkachuichai

Role: Thesis Advisors

Created: 2004

Modified: 2553-03-20

Issued: 2010-02-19

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740452299

CallNumber: TH S697ef 2004

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Food and Nutrition for Development

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4437325.pdf	1.26 MB

ใช้เวลา

0.395116 วินาที