Physiological and psychological responses to ingested water of different temperatures during prolonged exercise and recovery periods

ผลของการได้รับน้ำดื่มที่มีอุณภูมิแตกต่างกันต่อการตอบสนองทางด้านสรีรวิทยาและจิตวิทยาในขณะออกกำลังกายระยะยาวและขณะฟื้นตัว

Name: Piyarit Srikeau

LCSH: Water temperature

LCSH: Body temperature -- Regulation

Abstract: The objectives of this study were to compare physiological and psychological responses to ingested water of different temperatures during prolonged exercise and recovery periods. Ten healthy male volunteers with an average age of 20.30±0.74 years performed an experiment with three periods (rest, exercise at 60% VO2max and recovery) on a cycle ergometer under four conditions with a random order of water ingestion [no water, cool water (4±1°C), room temperature water (25±1°C), and warm water (37±1°C)]. The temperature and humidity of laboratory were controlled at 25°C and 50-60%, respectively to measure physiological and psychological responses during prolonged exercise and recovery periods. Room temperature water was ingested 5 ml/kg body weight (BW) at rest, to standardize pre-hydration status (all trails). After rest for 20 minutes, subjects started exercise and 5 ml/kg water of different temperatures were ingested immediately before exercise, and every 15 minutes during exercise (15th, 30th, 45th, and 60th minutes) in every trial (except no water trial). The physiological and psychological responses were measured and recorded at five-minute intervals until the end of the experiment. The level for statistical difference was set at p<0.05. No significant advantage of water ingestion was found at any temperature during exercise of less than 30th min duration. However, the cool water ingestion (4±1°C) can significantly decrease rectal (core) temperature while increase blood pressure, tidal volume, respiratory rate, minute ventilation, and respiratory flow (p<0.05) when compared to no water, room temperature water (25±1°C), and warm water (37±1°C) ingestion. Cool water can, induce headaches if the subject drinks too much in a short time, cause the production of more urine during exercise, and use more calories at the onset of exercise when compared to other water temperatures. Room temperature water ingestion (25±1°C) has shown to be the best for use during prolonged exercise in a neutral environment because it significantly changes all physiological and psychological responses in the same way as cool water does without side effects. However, warm water ingestion (37±1°C) was not appropriate for use during prolonged exercise because it has shown less effective to decrease rectal (core) temperature in neutral environment and also results in an increased heart rate, and sweating rate that can affect prolonged exercise performance

Abstract: การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลของการได้รับน้ำดื่มที่มีอุณหภูมิแตกต่างกัน ต่อการตอบสนองทางด้านสรีรวิทยาและจิตวิทยาในขณะออกกำลังกายระยะยาวและขณะฟื้นตัว อาสาสมัครเป็น ชายสุขภาพดีจำนวน 10 คน มีอายุเฉลี่ย 20.30±0.74 ปี เข้าร่วมการทดลองซึ่งถูกแบ่งออกเป็น 3 ช่วง คือ (พัก, ออกกำลังกาย และฟื้นตัว) โดยอาสาสมัครทำการปั่นจักรยานที่ความหนัก 60% ของความสามารถสูงสุดใน 4 สภาวะของการดื่มน้ำโดยการสุ่ม ได้แก่ ไม่ดื่มน้ำ ดื่มน้ำเย็นอุณหภูมิ 4±1 องศาเซลเซียส ดื่มน้ำอุณหภูมิห้อง 25±1 องศาเซลเซียส และดื่มน้ำอุ่นอุณหภูมิ 37±1 องศาเซลเซียส เพื่อวัดการตอบสนองทางด้านสรีรวิทยาและ จิตวิทยาในขณะออกกำลังกายระยะยาวและขณะฟื้นตัว ในวันทำการทดลองผู้ถูกทดลองจะทำการดื่มน้ำที่ มีอุณหภูมิห้องปริมาณ 5 มล./นน.กก. ในขณะพักเพื่อปรับสภาวะน้ำในร่างกายก่อนการทดลองให้อยู่ในสภาวะ เดียวกันทุกครั้ง หลังจากพักเป็นเวลา 20 นาที ผู้ถูกทดลองจะเริ่มออกกำลังกายโดยได้รับน้ำดื่มปริมาณครั้งละ 5 มล./นน.กก.ทันทีและทุกๆ 15 นาทีขณะของออกกำลังกาย (นาทีที่ 15, 30, 45 และ 60) ในทุกสภาวะการทดลอง ยกเว้นการทดลองที่ไม่ดื่มน้ำ ตัวแปรทางด้านสรีรวิทยาและจิตวิทยาถูกวัดและบันทึกทุกๆ 5 นาทีจนกระทั่ง เสร็จสิ้นการทดลอง ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ใช้ คือ 0.05 ผลการทดลองพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการดื่มน้ำในทุกๆอุณหภูมิ และการไม่ดื่มน้ำในขณะที่เวลาที่ใช้ในการออกกำลังกายน้อยกว่า 30 นาที อย่างไรก็ตามการดื่มน้ำเย็นให้ผลใน ด้านการลดลงของอุณหภูมิแกนกลางของร่างกาย การเพิ่มขึ้นของความดันโลหิต อัตราการหายใจ ปริมาตรการ หายใจ/นาที และอัตราการไหลของอากาศมากกว่าการไม่ดื่มน้ำหรือดื่มน้ำที่อุณหภูมิอื่นๆ แต่น้ำเย็นสามารถ ทำให้มีอาการปวดศีรษะได้ถ้าดื่มปริมาณมากในเวลารวดเร็วเกินไป มีการสร้างปัสสาวะเพิ่มมากขึ้นในขณะ ออกกำลังกาย รวมไปถึงการใช้พลังงานในช่วงเริ่มต้นของออกกำลังกายที่เพิ่มขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับการดื่มน้ำ อุณหภูมิอื่นๆ ส่วนการดื่มน้ำที่มีอุณหภูมิห้องให้ผลดีที่สุดในการออกกำลังกายที่อุณหภูมิห้อง เนื่องจากผลการ เปลี่ยนแปลงทางด้านสรีรวิทยาและจิตวิทยาทั้งหมดเป็นไปในแนวทางเดียวกันกับการดื่มน้ำเย็นในขณะที่ไม่มีผล ข้างเคียงใดๆเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามการดื่มน้ำอุ่นไม่เหมาะสมเท่าใดนักในการออกกำลังกายที่อุณหภูมิห้องเนื่องจาก ไม่สามารถช่วยลดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิแกนกลางของร่างกายได้เท่าที่ควร ซึ่งส่งผลให้อัตราการเต้นของหัวใจ และอัตราการหลั่งเหงื่อเพิ่มขึ้นอันจะมีผลต่อสมรรถภาพการออกกำลังกายระยะยาวได้

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Sirirat Hirunrat

Role: Thesis Advisors

Created: 2004

Modified: 2553-03-20

Issued: 2010-02-18

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740452906

CallNumber: TH P694p 2004

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Sports Science

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4336502.pdf	5.07 MB	155	2025-02-10 09:19:51

ใช้เวลา

0.275607 วินาที