Long term outcomes of thymectomy in myasthenia patients

ผลระยะยาวของการตัดต่อมทัยมัสในผู้ป่วยมัยแอนธีเนีย

Name: Charungthai Dejthevaporn

MeSH: Myasthenia Gravis

MeSH: Thymectomy

MeSH: Thymus Hyperplasia

Abstract: The purpose of this study is to evaluate the long term outcomes of thymectomy in Thai myasthenia gravis (MG) patients in terms of clinical remission and clinical relapse rate after thymectomy. The study design was retrospective cohort. The study population was MG patients age 15 years or older, who underwent thymectomy at Ramathibodi Hospital between January 1st, 1969 and August 31st, 2002. Survival analysis by Kaplan-Meier method was used to estimate probability of clinical remission and clinical relapse after thymectomy. Cox proportional hazard model was used to determine factors associated with clinical remission and clinical relapse. There were 250 MG patients included in this study. Most (80%) of them were women. The mean age at thymectomy was 34.5 (±11.27) years. Follow up time after thymectomy was 1.7 years (range 1-36). The clinical remission rate was 52 episodes per 100 persons-months. The median time from thymectomy to first clinical remission was 8.5 months and 50% of the patients remained in remission for around 3.7 months and then had clinical relapse. The probabilities of clinical remission at 1 and 5 years were 73% and 96%, respectively. Pre-operative Osserman grade 0, disease duration less than 3 years, pre-operative prednisolone and immuno-modulation treatment were significant prognostic factors of clinical remission. The clinical relapse rate was 2 episodes per 100 person-months. The probabilities of clinical relapse at 1 and 5 years were 17% and 67%, respectively. Deteriorated disease condition before thymectomy and thymoma were significant prognostic factors of clinical relapse. These findings suggested that thymectomy should be considered a part of treatment of MG to induce clinical remission. Early diagnosis, early thymectomy as well as pre-operative treatment with prednisolone and immuno-modulation to improve clinical severity would result in better prospects for clinical remission.

Abstract: การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบโคฮอร์ทชนิดติดตามผู้ป่วยจากในอดีต เพื่อศึกษาผลระยะยาว ของการตัดต่อมทัยมัสในผู้ป่วยมัยแอสธีเนีย ประชากรศึกษาเป็นผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยและผ่าตัด ที่โรงพยาบาลรามาธิบดีในระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2512 ถึง 31 สิงหาคม 2546 จำนวน 250 ราย การวิเคราะห์สถิติใช้วิธีแคปแปลน-ไมเออร์ในการวิเคราะห์อัตราการรอดชีพ และใช้สมการคอกซ์ ในการคัดเลือกตัวแปรที่มีผลต่ออัตราการเข้าสู่ระยะสงบของโรคและอัตราการกำเริบของโรค ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยมีอายุเฉลี่ยขณะผ่าตัด 34.5 ปี โดยที่ร้อยละ 80 ของผู้ป่วยเป็นเพศ หญิง และระยะเวลาที่ติดตามผู้ป่วย 1.7 ปี อัตราการเข้าสู่ระยะสงบของโรคหลังผ่าตัดเท่ากับ 52 ครั้ง ต่อผู้ป่วย 100 รายต่อเดือน โดยที่ร้อยละ 50 ของผู้ป่วยจะใช้ระยะเวลานานประมาณ 8.5 เดือน ก่อนที่โรคจะเข้าระยะสงบ และจะอยู่ในระยะสงบนี้ได้นานประมาณ 3.7 เดือนก่อนที่โรคจะกำเริบ โอกาสที่ผู้ป่วยจะเข้าสู่ระยะสงบของโรคที่ 1 และ 5 ปี เท่ากับร้อยละ 73 และ 96 ตามลำดับ ปัจจัยที่ มีผลต่อการเข้าสู่ระยะสงบของโรคอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ระดับออสเซอร์แมนก่อนการ ผ่าตัด ระยะเวลาที่มีอาการของโรคน้อยกว่า 3 ปี และการได้รับยา เพรดนิโซโลนและยากด ภูมิคุ้มกัน ส่วนอัตราการกำเริบของโรคเท่ากับ 2 ครั้งต่อผู้ป่วย 100 รายต่อเดือน โอกาสที่โรคจะ กำเริบที่ 1 และ 5 ปีเท่ากับร้อยละ 17 และ 67 ตามลำดับ ปัจจัยที่มีผลต่อการกำเริบของโรคอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ สภาวะของโรคที่แย่ลงก่อนการผ่าตัด และเนื้องอกทัยโมมา จากการวิจัยครั้งนี้ สรุปได้ว่า ควรพิจารณาทำการผ่าตัดต่อมทัยมัสในผู้ป่วยมัยแอสธีเนีย เพื่อให้โรคเข้าสู่ระยะสงบ โดยที่โอกาสที่โรคจะเข้าสู่ระยะสงบจะสูงขึ้นในรายที่ได้รับการวินิจฉัย ได้เร็ว ได้ผ่าตัดในขณะที่มีอาการของโรคมาน้อยกว่า 3 ปี และ ได้รับการรักษาก่อนการผ่าตัดด้วยยา เพรดนิโซโลนและยากดภูมิคุ้มกัน

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Pratap Singhasivanon

Role: Thesis Advisors

Created: 2003

Modified: 2553-05-11

Issued: 2010-02-18

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740439136

CallNumber: TH C486L 2003

eng

DegreeName: Doctor of Philosophy

Level: Doctoral Degree

Descipline: Clinical Epidemiology

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	3836235.pdf	3.01 MB	26	2022-04-22 22:37:26

ใช้เวลา

-0.513344 วินาที