An integrative agricultural land evaluation and classification for sustainable land-use in Uthai Thani province

การประเมินค่าและจัดชั้นที่ดินทางการเกษตรแบบบูรณาการเพื่อการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างยั่งยืนในจังหวัดอุทัยธานี

Name: Buncha Apai

LCSH: Land use -- Thailand -- Uthai Thani

LCSH: Soil erosion

Abstract: This study investigated and evaluated the suitability of agricultural land use taking into account physical, socioeconomic and environmental conditions of the study area. A soil conservation-oriented land use planning technique using Geographic Information System (GIS) technology together with Two-stage Land Evaluation Approach, Universal Soil Loss Equation (USLE), macro nutrient loss assessment, and linear programming were conducted in Uthai Thani Province of Thailand. Physical land suitability evaluation for major present and alternative land utilization types was performed. Predicted potential soil erosion (PE) and actual soil erosion (AE) volume in agricultural land under present land cover management and alternative crop types were measured. Then, the predicted actual soil loss together with nutrient availability data of each soil type were used to calculate the macro plant nutrient loss in the form of Urea, Super Phosphate, and Potassium Chloride in each soil series under alternative crop types. The overall land suitability assessment using linear programming was conducted using two postulates - minimizing macro nutrient loss while maintaining current levels of average net farm income and maximizing net farm income while not exceeding current levels of macro nutrient loss. Results of the study indicate that even though most of the soil types in the study area are not fertile, changing farming patterns from intensive mono-crops to fruit trees may provide more profitable and sustainable returns in approximately 25% of the total agricultural area. Some alternative crops including coffee, cocoa, vegetables, and rubber would not be recommended for the study area because of severe limitations of the soils. The study results also indicated that approximately 41,500,000 tons of soil are annually lost from agricultural land of the province with 8.95% and 4.52% of the area under severe and very severe erosion while the total actual losses of urea, super phosphate, and potassium chloride were estimated at 90,005.70, 2,761.96, and 7,394.57 tons/year respectively. The most suitable crop combination to minimize macro nutrient loss while maintaining the average levels of net farm income is suggested as wetland rice, maize, sugarcane, cassava, and pineapple at the proportions of 2.72%, 54.90%, 0.45%, 19.54%, and 22.40% of total agricultural area respectively while the most suitable crop combination to maximize net farm income while not exceeding the current level of macro nutrient loss is wetland rice, maize, sugarcane, cassava, and pineapple at 1.16%, 42.49%, 1.11%, 19.95%, and 35.29% respectively

Abstract: การศึกษาครั้งนี้เป็นการประเมินความเหมาะสมของที่ดินทางการเกษตร โดยคำนึงถึงเงื่อนไขทางกายภาพ สังคมเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ศึกษาโดยประยุกต์ใช้ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ (GIS) ร่วมกับเทคนิคการประเมินค่าที่ดินแบบสองขั้นตอน (Two-stage Land Evaluation Approach) สมการการ สูญเสียดินสากล (Universal Soil Loss Equation) การประเมินการสูญเสียธาตุอาหารพืชในดิน และการ โปรแกรมเชิงเส้น (Linear Programming) โดยใช้พื้นที่จังหวัดอุทัยธานีเป็นพื้นที่ศึกษา ในการศึกษาครั้งนี้มีการประเมินความเหมาะสมของที่ดินทางด้านกายภาพสำหรับการปลูกพืชหลักในปัจจุบัน และพืชชนิดอื่นๆที่เสนอเป็นทางเลือก รวมทั้งการประเมินการสูญเสียดิน และธาตุอาหารพืชในรูปของปุ๋ยยูเรีย ซูเปอร์ฟอสเฟส และโปแตสเซียมคลอไรด์ ในพื้นที่การเกษตรภายใต้การเพาะปลูกพืชหลักในปัจจุบันและพืชชนิด อื่นๆที่เสนอเป็นทางเลือก จากนั้นจึงเป็นการวิเคราะห์ในภาพรวมเพื่อหาองค์ประกอบของการปลูกพืชที่เหมาะสม ที่สุดภายใต้เงื่อนไขให้มีการสูญเสียธาตุอาหารพืชต่ำที่สุด ในขณะที่ยังคงระดับรายได้เฉลี่ยของเกษตรกรไว้ไม่ให้ ต่ำกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และภายใต้เงื่อนไขการทำรายได้ของเกษตรกรสูงสุดในขณะที่ให้มีการสูญเสียธาตุ อาหารพืชไม่เกินกว่าระดับที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ผลการศึกษาความเหมาะสมของที่ดินพบว่า เกษตรกรสามารถปรับเปลี่ยนจากการปลูกพืชเชิงเดี่ยวไปเป็นการ ทำสวนผลไม้ในเนื้อที่ประมาณร้อยละ 25 ของเนื้อที่ทางการเกษตรโดยรวมของจังหวัด นอกจากนั้นยังพบว่า โอกาสของการสูญเสียดินในพื้นที่การเกษตรประมาณปีละ 41.50 ล้านตัน และประมาณร้อยละ 8.95 และ 4.52 ของพื้นที่การเกษตรมีอัตราการสูญเสียดินในระดับที่รุนแรง และรุนแรงมาก ตามลำดับ และโอกาสการสูญเสียปุ๋ย ยูเรีย ซูเปอร์ฟอสเฟส และโปแตสเซียมคลอไรด์ จากพื้นที่การเกษตรปีละ 90,005.70, 2,761.96 และ 7,394.57 ตัน ตามลำดับ สำหรับองค์ประกอบของการปลูกพืชที่เหมาะสมที่สุดภายใต้เงื่อนไขให้มีการสูญเสียธาตุ อาหารพืชต่ำที่สุดในขณะที่ยังคงระดับรายได้เฉลี่ยของเกษตรกรไว้ไม่ให้ต่ำกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนั้น ได้แก่การ ปลูกข้าว ข้าวโพด อ้อยโรงงาน มันสำปะหลัง และสับปะรด ในสัดส่วนร้อยละ 2.72, 54.90, 0.45, 19.54 และ 22.40 ตามลำดับ ส่วนองค์ประกอบของการปลูกพืชที่เหมาะสมที่สุดภายใต้เงื่อนไขการทำรายได้ของเกษตรกร สูงสุดในขณะที่ให้มีการสูญเสียธาตุอาหารพืชไม่เกินกว่าระดับที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ได้แก่การปลูกข้าว ข้าวโพด อ้อยโรงงาน มันสำปะหลัง และสับปะรด ในสัดส่วนร้อยละ 1.16, 42.49, 1.11, 19.95 และ 35.29 ตามลำดับ

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Charlie Navanugraha

Role: Thesis Advisors

Created: 2003

Modified: 2553-04-26

Issued: 2010-02-02

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740439624

CallNumber: TH B942i 2003

eng

Spatial: Uthai Thani

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Technology of Environmental Management

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4137615.pdf	58.02 MB	98	2021-01-04 12:21:15

ใช้เวลา

-0.725487 วินาที