Evaluation of desertification tendency : Nakhon Ratchasima province

การประเมินแนวโน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทราย : กรณีศึกษา จังหวัดนครราชสีมา

Name: Nawaphat Aiemprasert

LCSH: Desertification -- Thailand -- Nakhon Ratchasima

LCSH: Geographic information systems

Abstract: The research was concerned with the evaluation of desertification tendency in Nakhon Ratchasima province. The study was conducted mainly from meteorological, hydrological, and agricultural data. The data were analysed by GIS. Experts who qualified professional in meteorology, hydrology, pedology and environment were responsible for giving scores of weighting and rating. The areas were divided into three catagories as the high, moderate and low potential areas for desertification values. The areas were analysed to find out the relations between the rainfall and key factors using the pearson product moment correlation coefficient. Risk levels of areas from population water use and land use were evaluated by using matrix coincident The results found that the high potential areas for desertification were approximately about 4,774.02 km2 or 23.62%. The moderate potential areas for desertification were approximately about 12,949.16 km2 or 63.09%. The low potential areas for desertification were approximately about 2,801.44 km2 or 13.65% of total areas. With the relations of the potential areas for desertification and trends of rainfall analyzed by the Pearson Product Moment Correlation Coefficient, it was found that they had statistic relation at 0.05 level of significance in opposite direction (Pearson correlation : r = -0.045). This mean that the potential areas for desertification would increase with the decreasing of rainfall. The analysis of the statistic relations between the potential areas for desertification and the key factors use in the study found that the most influential factor for desertification was the rainfall (r = 0.539). Next was the soil water content (r = 0.527) and the least influential factor for desertification was the rainy clouds (r = -0.183). With the risk levels to population water use, it was found that the high potential areas for risks to population water use were 2,576.12 km2 or 12.55%. the moderate potential areas for risks to population water use were 13,956.49 km2 or 67.99%. the low potential areas for risks to population water use were 3,992.01 km2 or 19.46%. With the evaluation of the risk levels of areas to land use, it was found that the high potential areas for risks to land use were about 5,725.83 km2 or 27.89%. the moderate potential areas for risks to land use were about 11,421.31 km2 or 55.65%. the low potential areas for risks to land use were about 3,377.48 km2 or 16.46% of the total areas.

Abstract: วิจัยนี้เป็นการศึกษาการประเมินแนวโน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทราย บริเวณจังหวัดนครราชสีมา (Evaluation of desertification tendency : Nakhon Ratchasima province) ซึ่งศึกษาจากข้อมูลปัจจัยทางอุตุนิยมวิทยา ทาง อุทกวิทยา และทางเกษตรกรรม ที่มีอิทธิพลต่อการเกิดพื้นที่แห้งแล้ง มาวิเคราะห์ด้วยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) โดยให้ผู้ เชี่ยวชาญเป็นผู้ประเมินค่าคะแนนความสำคัญของความเหมาะสมของปัจจัย (Weighting) และค่าน้ำหนักคะแนนของระดับปัจจัย (Rating) และแบ่งพื้นที่ออกเป็น 3 ระดับ คือ พื้นที่ที่มีแนวโน้มการเกิดเป็นพื้นที่ทะเลทรายสูง ปานกลาง และต่ำ จากนั้นได้นำพื้นที่ทะเล ทรายมาวิเคราะห์ความสัมพันธ์กับแนวโน้มปริมาณน้ำฝนและปัจจัยหลักที่ใช้ในการศึกษาด้วยวิธี Pearson product moment correlation coefficient และประเมินระดับความเสี่ยงของพื้นที่ต่อการใช้น้ำของประชากรและการใช้ประโยชน์ที่ดินด้วยวิธี Matrix coincident ผลการศึกษา พบว่า พื้นที่ที่มีแนวโน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทรายสูง มีพื้นที่ประมาณ 4,774.02 กม.2 หรือร้อยละ 23.62 พื้นที่ที่มีแนวโน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทรายปานกลาง มีพื้นที่ประมาณ 12,949.16 กม.2 หรือร้อยละ 63.09 พื้นที่ที่มีแนว โน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทรายต่ำ มีพื้นที่ประมาณ 2,801.44 กม.2 หรือร้อยละ 13.65 ของพื้นที่ทั้งหมด เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ ระหว่างพื้นที่ที่มีแนวโน้มการเกิดพื้นที่ทะเลทรายกับแนวโน้มปริมาณน้ำฝน ด้วยวิธี Pearson product moment correlation coefficient พบว่า มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ในทิศทางตรงกันข้าม (r = -0.045) หมายความว่า พื้นที่ที่มีแนวโน้มการเกิดเป็นพื้นที่ทะเลทรายเพิ่มขึ้นจะเป็นบริเวณที่มีปริมาณฝนลดลง และพื้นที่ที่มีแนว โน้มการเกิดเป็นพื้นที่ทะเลทรายลดลงจะเป็นบริเวณที่มีปริมาณฝนเพิ่มขึ้น และจากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสถิติระหว่างพื้นที่ที่มีแนวโน้ม การเกิดพื้นที่ทะเลทรายกับปัจจัยหลักที่ใช้ในการศึกษา พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลทำให้เกิดพื้นที่ทะเลทรายมากที่สุด คือ ปริมาณน้ำฝน (r = 0.539) รองลงมาคือ ปริมาณน้ำในดิน (r = 0.527) และปัจจัยที่มีอิทธิพลทำให้เกิดพื้นที่ทะเลทรายน้อยที่สุด คือ จำนวน เมฆฝน (r = -0.183) เมื่อประเมินระดับความเสี่ยงของพื้นที่ต่อการใช้น้ำของประชากร พบว่า พื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการใช้น้ำของประชา กรสูง มีพื้นที่ประมาณ 2,576.12 กม.2 หรือร้อยละ 12.55 พื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการใช้น้ำของประชากรปานกลาง มีพื้นที่ประมาณ 13,956.49 กม.2 หรือร้อยละ 67.99 พื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการใช้น้ำของประชากรต่ำ มีพื้นที่ประมาณ 3,992.01 กม.2 หรือ ร้อยละ 19.46 ของพื้นที่ทั้งหมด และเมื่อประเมินระดับความเสี่ยงของพื้นที่ต่อการใช้ประโยชน์ที่ดิน พบว่า พื้นที่เสี่ยงต่อการใช้ประโยชน์ ที่ดินสูง มีพื้นที่ประมาณ 5,725.83 กม.2 หรือร้อยละ 27.89 พื้นที่เสี่ยงต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินปานกลาง มีพื้นที่ประมาณ 11,421.31 กม.2 หรือร้อยละ 55.65 พื้นที่เสี่ยงต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินต่ำ มีพื้นที่ประมาณ 3,377.48 กม.2 หรือร้อยละ 16.46 ของพื้นที่ทั้งหมด

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Rungjarat Hutacharoen

Role: Thesis Advisors

Created: 2004

Modified: 2553-06-26

Issued: 2010-01-28

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740443745

CallNumber: TH N328e 2004

eng

Spatial: Nakhon Ratchasima

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Appropriate Technology for Resources and Environmental Development

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4236493.pdf	7.67 MB	49	2018-05-29 02:30:08

ใช้เวลา

-0.655975 วินาที