The effects of bibliotherapy on self-esteem of cripple children

ผลของการบำบัดด้วยหนังสือที่มีผลต่อความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กพิการ

Name: Duangduean Sainampran

MeSH: Bibliotherapy

LCSH: People with disabilities

LCSH: Self Concept

Abstract: The purposes of this quasi-experimental study was to compare the effects of different methods of bibliotherapy on self-esteem. The various methods in this study were reading only, reading and discussion, and reading and writing. The samples were 21 cripple children in The Pakkred Home for Cripple Children (Nonthaphom Home). The samples were divided by a simple ramdom sampling into three groups: reading only group, reading and discussion group, and reading and writing group. Each group consisted of 7 subjects. The instruments in the study were Rosenberg Self-Esteem Scale, summarized books, reading tests, and post bibliotherapy questionnaire. The data were analyzed in descriptive statistics, t-test, and One-way ANOVA. Results revealed that after bibliotherapy, the self-esteem of the cripple children in all three groups was higher than before the bibliotherapy; the staistical significance being .001 for group one, .001 for group two, and .01 for group three. Furthermore, the self-esteem after bibliotherapy among the three groups showed different statistical significance: .05. These findings suggest that bibliotherapy is a useful way to develop selfesteem. Moreover, reading and discussion proved to be the most effective way to increase self-esteem of cripple children. However, reading and writing, and reading only are also advantageous. The bibliotherapist should choose each method according to the person undergoing the bibliotherapy.

Abstract: การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบ Randomized Pretest-Posttest Designโดย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงผลของการบำ บัดด้วยหนังสือที่มีรูปแบบแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างคือ เด็กพิการในสถานสงเคราะห์เด็กพิการและทุพพลภาพปากเกร็ด (บ้านนนทภูมิ) จำ นวน 21 คน แล้วสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มอ่านหนังสืออย่างเดียว กลุ่มอ่านหนังสือร่วมกับการ อภิปราย และกลุ่มอ่านหนังสือร่วมกับการเขียน กลุ่มละ 7 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบ ด้วย 1.แบบวัดความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเอง 2. หนังสือย่อ 3. แบบตรวจสอบการอ่าน 4. แบบ สอบถามหลังการบำ บัด ทำ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทีและสถิติเอฟ ผลการศึกษาพบว่า ความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กพิการหลังการบำ บัด ของ ทั้ง 3 กลุ่ม คือ กลุ่มอ่านหนังสืออย่างเดียว กลุ่มอ่านหนังสือร่วมกับการอภิปราย และกลุ่มอ่าน หนังสือร่วมกับการเขียน สูงกว่าก่อนได้รับการบำ บัด อย่างมีนัยสำ คัญทางสถิติ และหลังจากการ บำ บัด ความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กพิการทั้ง 3 กลุ่ม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำ คัญทาง สถิติ จากการวิจัยในครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า การบำ บัดด้วยหนังสือเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ สามารถเพิ่มความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองให้กับเด็กพิการได้ ซึ่งการบำ บัดด้วยหนังสือร่วมกับ การอภิปรายทำ ให้ความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเองเพิ่มขึ้นมากที่สุด จึงควรนำ ไปใช้มากที่สุด แต่ อย่างไรก็ตาม การบำ บัดด้วยหนังสือร่วมกับการเขียน และการบำ บัดโดยการอ่านอย่างเดียวก็เป็น วิธีการที่มีประโยชน์เช่นกัน ในการนำ ไปใช้จึงควรพิจารณาและเลือกใช้ให้เหมาะสม

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Sucheera Phattharayuttawat

Role: Thesis Advisors

Created: 2003

Modified: 2553-03-09

Issued: 2010-01-20

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740441629

CallNumber: TH D812es 2003

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Clinical Psychology

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4236332.pdf	710.35 KB	87	2022-12-19 14:08:38

ใช้เวลา

-0.597322 วินาที