Vivax Malaria patients and their drug adherence in Northern Thailand

ผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์กับการกินยารักษาในภาคเหนือของประเทศไทย

Name: Nardlada Khantikul

LCSH: Malaria -- Thailand

MeSH: Chloroquine

MeSH: Malaria, Vivax -- drug therapy

MeSH: Primaquine

Abstract: The main objective of this study was to increase the adherence of patients to anti-vivax malarial medications in the Mae Hong Son Province in northern Thailand. The study conducted a retrospective base-line data collection in phase I and continued to a quasi-experimental design for Information, Education, and Communication (IEC) implementation in phase II. For this study nine malaria clinics in the Muang District and three clinics in the Mae Sa Riang District were selected. 206 patient histories concerning drug-taking behaviors were examined. In phase II, the IEC implementation was launched in the Muang malaria clinics as the intervention site and clinics in Mae Sa Riang as the control site. The implementation phase was comprised of programs which aimed to enhance the capability of malaria officers concerning problem solving and increasing self-esteem and self-efficacy. The malaria officers designed and developed friendly, tailored IEC materials and an instruction package for vivax malaria patients who visited and received treatment at the study clinics. In contrast, the control areas received on unchanged routine treatment for anti-vivax medictions as usual. The results from phase I revealed that 49 out of 206 patients (23.8%) completely adhered to the medications and 157 out of 206 patients (76.2%) did not adhere to the medication prescription. Most of those in the non-adherent group stated that they were confused about the prescription from the clinics. Some neglected taking primaquine for 14 days, and some were troubled with side-effect of chloroquine. The determinants that were associated with the patient’s adherence were the knowledge concerning malaria (adjusted OR=2.22, 95%CI=1.10-4.45), and the ability to access information related to antimalarial medication (aOR=5.58, 95%CI=2.06-15.14). The results from phase II revealed that 100 out of 142 patients (71.1%) in the intervention group adhered to their prescriptions. However, only 35 out of 117 (29.9%) of the patients in the control group adhered to the treatment. The mean scores for the intervention group regarding knowledge, perception of malaria treatment, selfefficacy to perform drug adherence, access to information on antimalarial medication, and satisfaction with health services from malaria clinics were significantly higher after implementation than before implementation (p-value <0.05). The mean scores were also significantly higher among the intervention group than that of the control group (p-value<0.05). The overall results of this study may be beneficial for malaria officers as it could help them be cognizant of socio-cultural factors in developing an innovative intervention program for vivax malaria patients concerning adherence to treatment prescriptions.

Abstract: วัตถุประสงค์การศึกษา เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการกินยารักษาของผู้ป่วยมาลาเรียในจังหวัดแม่ฮ่องสอน การศึกษาแบ่งเป็น 2 ระยะ คือระยะที่หนึ่งเป็นการศึกษาวิจัยโดยการเก็บข้อมูลพื้นฐานย้อนหลัง และระยะที่สอง เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง โดยการใช้โปรแกรมการให้ความรู้ ข้อมูลและการสื่อสารกับผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์ พื้นที่ ศึกษาคือ มาลาเรียคลินิก จำนวน 9 แห่ง ในอำเภอเมือง และ 3 แห่งในอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ใน ระยะแรกเก็บข้อมูล โดยการสัมภาษณ์พฤติกรรมการกินยารักษาของผู้ป่วยมาลาเรียที่มีประวัติมารับการรักษาที่ มาลาเรียคลินิกตัวอย่าง จำนวน 206 คนใน 2 อำเภอ ส่วนในระยะที่ 2 ดำเนินการทดลองในอำเภอเมือง และอำเภอ แม่สะเรียงเป็นกลุ่มควบคุม โดยได้ดำเนินการเพิ่มความสามารถของเจ้าหน้าที่มาลาเรียในเรื่องกระบวนการแก้ ปัญหา การพัฒนาความเชื่อมั่นในตนเอง การพัฒนาความสามารถของตนเองต่อการสร้างโปรแกรมการให้ความรู้ ข้อมูลและการสื่อสารในมาลาเรียคลินิก รวมถึงการจัดทำและผลิตสื่อที่เหมาะสมกับผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์ ผลการศึกษาระยะที่ 1 พบว่า ผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์ จำนวนทั้งสิ้น 206 คน มีเพียง 49 คน (23.8%) กินยา ได้ถูกต้อง ครบถ้วน และตรงตามแผนการรักษาที่ได้รับจากมาลาเรียคลินิก ส่วน 157 คน (76.2%) กินยาไม่ถูกต้อง ครบถ้วน ด้วยเหตุผลที่ว่าสับสน ละเลยและลืมเนื่องจากต้องกินยาไพรมาควินถึง 14 วัน บางคนบอกว่าขณะกินยา คลอโรควินมีอาการข้างเคียงเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามปัจจัยที่มีผลต่อการกินยาของผู้ป่วยมาลาเรียมีความสัมพันธ์กับ ความรู้เรื่องไข้มาลาเรียและเรื่องการเข้าถึงข้อมูลของยาที่ใช้รักษามาลาเรียไวแวกซ์ สำหรับผลการศึกษาระยะที่ 2 พบว่า ผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการให้ความรู้ ข้อมูลเกี่ยวกับมาลาเรียรวมถึงยาที่ใช้ รักษา และการสื่อสารที่เหมาะสมกับผู้ป่วย จำนวน 100 คน จาก 142 คน (71.1%) กินยาได้ถูกต้อง ครบถ้วน และ ตรงตามแผนการรักษาที่ได้รับจากมาลาเรียคลินิก ส่วนผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์กลุ่มควบคุม จำนวน 35 คน จาก 117 คน กินยากินยาได้ถูกต้อง ครบถ้วนเพียง ร้อยละ 29.9 นอกจากนี้พบว่าภายหลังการทดลองค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้ การรับรู้เรื่องมาลาเรียและการรักษา ความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเองในการกินยา การเข้าถึงข้อมูลของยาที่ ใช้รักษามาลาเรียไวแวกซ์ และความพึงพอใจที่มีต่อการบริการที่มาลาเรียคลินิกของผู้ป่วยในกลุ่มทดลองสูงกว่า ก่อนการทดลอง และสูงกว่าคะแนนเฉลี่ยของกลุ่มควบคุม ผลการศึกษาเป็นประโยชน์ต่อเจ้าหน้าที่มาลาเรียคลินิก ในการพัฒนาโปรแกรมการให้ความรู้ ข้อมูลและการสื่อสารกับผู้ป่วยมาลาเรียไวแวกซ์เพื่อให้สามารถกินยารักษา ได้อย่างถูกต้อง

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Piyarat Butraporn

Role: Thesis Advisors

Created: 2008

Modified: 2552-11-30

Issued: 2009-11-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: TH N224v 2008

eng

DegreeName: Doctor of Philosophy

Level: Doctoral Degree

Descipline: Tropical Medicine

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4837562.pdf	3.52 MB	28	2021-11-12 09:52:15

ใช้เวลา

0.29179 วินาที