Child abuse by family caregivers and physical, psychological, and behavioral health consequences among 7th-9th graders

การถูกกระทำรุนแรงโดยผู้ปกครองต่อผลทางด้านสุขภาพร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรมในเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3

Name: Ratchaneeporn Chaiming

keyword: Family Caregiver

LCSH: Caregivers

; Health Consequences

LCSH: Child Abuse

LCSH: Child Psychology

Abstract: This descriptive research aimed to determine the prevalence of child abuse and related factors concerning family caregivers, family, children, and elaborate the health consequences in children. The sample consisted of 350 students studying in 7th-9th grade in Bangkok Metropolis. They were selected by multistage random sampling method. Data were collected from 14th to 28th September 2002. The instrument in this study was a questionnaire which included characteristics of children and family caregivers; family type; family relationship; family crisis; child physical, emotional, and neglected abuse; and the physical, psychological, and behavioral health consequences in abused children. The data analysis was performed by using frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient, t-test, and One-way ANOVA. Results revealed that 88.0 percent of the children were abused by their family caregivers. The most common form of physical abuse by family caregivers was spanking with the bare hand/hitting with a fist. The most common form of emotional abuse was scolding with rude language, and of neglection was inattention to provide necessary food, or lack of appropriate supervision. In physical consequence, the most common form of injury/physical complaints in abused children was minor injury and no lesion. Regarding psychological consequences, the most reported emotional complaint was sadness, and the lowest mean score item in child self-esteem was unpopular in class (Χ = 2.88, S.D. = 1.01). Regarding behavioral consequences, the highest mean score item of child aggression was reflection in the same manner (Χ = 1.21, S.D. = 0.94). 34.7 percent of abused children drank alcohol and 19.5 percent of them experienced substance use. Among child abuses, there were significant differences in factors of family caregivers, including gender, occupation, educational level, marital status, alcohol consumption, and gambling (p-value < 0.05). The significant factors correlated to child abuse included family relationship and family crisis (p-value < 0.01). It is suggested that health professionals should raise awareness and concern of child abuse problems. Interventions, including home visiting, counseling, educating family caregivers, and promoting family relationships could be an effective strategy to reduce child abuse, risks, and eliminate a cycle of violence in a family.

Abstract: การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาอัตราความชุกของการกระทำความรุนแรงในเด็ก และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยของผู้ดูแลเด็กในครอบครัว ครอบครัว และของเด็ก กับการกระทำความรุนแรงในเด็กโดยผู้ดูแลในครอบครัว ซึ่งทำการศึกษาในประชากรนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 กรุงเทพฯ จำนวน 350 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน ระหว่างวันที่ 14 - 28 กันยายน 2545 ซึ่งเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ แบบสอบถามข้อมูลจากเด็ก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลจากการวิจัยพบว่า เด็กร้อยละ 88.0 ถูกกระทำรุนแรงโดยผู้ดูแลในครอบครัว รูปแบบของการกระทำรุนแรงที่พบมากที่สุด ด้านร่างกาย คือ ตีหรือทุบด้วยมือ ด้านจิตใจ คือ ด่าว่าด้วยคำหยาบคาย และการทอดทิ้งละเลย คือ ไม่สนใจดูแลเรื่องการได้รับประทานอาหารของเด็ก โดยผลทางด้านสุขภาพต่อเด็กที่ถูกกระทำรุนแรงนั้น ด้านร่างกายที่พบมากที่สุดคือ บาดเจ็บเล็กน้อย ไม่มีรอยหรือบาดแผล ในด้านจิตใจพบว่า เด็กส่วนใหญ่เสียใจ และข้อคำถามความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของเด็กที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุดคือ ตนเองไม่สำคัญ ไม่เด่นในชั้นเรียนในผลด้านพฤติกรรมพบว่า ข้อคำถามความก้าวร้าวของเด็กที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ เด็กโต้กลับอย่างเดียวกันกับผู้ที่มาหยาบคายด้วย และพบว่ามีเด็กร้อยละ 34.7 ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และร้อยละ 19.5 ใช้สารเสพติด จากผลการวิเคราะห์ข้อมูล การกระทำรุนแรงเด็กมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตามความแตกต่างของ อาชีพ เพศ ผู้ดูแลเด็กในครอบครัว ระดับการศึกษาของผู้ดูแลเด็กในครอบครัว สถานภาพสมรส การดื่มแอลกอฮอล์ การเล่นการพนันของผู้ดูแลเด็กในครอบครัว (p-value < 0.05) ส่วนปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกระทำรุนแรงเด็กอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติได้แก่ สัมพันธภาพในครอบครัว และภาวะวิกฤตในครอบครัว (p-value < 0.01) ผลจากการศึกษาครั้งนี้ ให้ข้อเสนอแนะสำหรับบุคลากรทางสุขภาพ ซึ่งควรตระหนักถึงปัญหาการกระทำรุนแรงในเด็ก โดยการเยี่ยมบ้าน การให้คำปรึกษา การให้ความรู้แก่ผู้ดูแลเด็กในครอบครัว รวมถึงการส่งเสริมสัมพันธภาพในครอบครัว เป็นแนวทางที่สามารถจะลดการกระทำความรุนแรงต่อเด็กในครอบครัว รวมถึงลดความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาดังกล่าว และตัดวงจรการกระทำความรุนแรงในครอบครัวได้

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Somporn Triamchaisri

Role: Thesis Advisors

Created: 2005

Modified: 2021-01-15

Issued: 2009-04-01

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740461239

CallNumber: TH R233c 2005

eng

Temporal: 14 September - 28 September 2002

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Public Health Nursing

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4336063.pdf	978.56 KB	176	2024-09-30 16:46:15

ใช้เวลา

0.384976 วินาที