การวิเคราะห์ปัญหาและนโยบายด้านการจัดการสาธารณภัยในประเทศไทย

Problem and policy analyses of disaster management in Thailand

Name: ภุชงค์ เสนานุช

Organization : มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม

keyword: สาธารณภัย

ThaSH: มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ -- วิจัย

Classification :.LCCS: HV553.T5

ThaSH: ภัยพิบัติ -- ไทย

ThaSH: วาตภัย

ThaSH: อุทกภัย

ThaSH: อัคคีภัย

Abstract: การวิเคราะห์ปัญหาและนโยบายด้านการจัดสาธารณภัยในประเทศไทยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์สถานการณ์และแนวโน้มการเกิดสาธารณภัย 2) วิเคราะห์นโยบายและแนวทางป้องกันแก้ไขปัญหาสาธารณภัยและ 3) ศึกษาบทบาทและวิธีการทำงานขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับการจัดการสาธารณภัย การศึกษาครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงวิเคราะห์เอกสารเน้นสาธารณภัยที่เกิดขึ้น คือวาตภัยอุทกภัยและอัคคีภัย เฉพาะที่เกิดขึ้นในช่วงปี พ.ศ. 2530-2540 ผลการศึกษาพบว่า 1) ในรอบทศวรรษที่ผ่านมาสาธารณภัยทั้งวาตภัย อุทกภัยและอัคคีภัย ได้สร้างความเสียหายต่อชีวิต ทรัพย์สิน ตลอดจนระบบเศรษฐกิจ ต้องเสียงบประมาณเพื่อช่วยเหลือและฟื้นฟูเป็นจำนวนมหาศาล และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องทุกปี 2) นโยบายการจัดสาธารณภัย แม้นว่าจะเกิดสาธารณภัยรุนแรงบ่อยครั้ง รัฐบาลแต่ละคณะก็ไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญเท่าใดนัก นอกจากนี้ในแผนการพัฒนาประเทศก็ไม่มีการวางแผนไว้ชัดเจน ส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญในด้านการสงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ประสบภัยภายหลังเกิดภัยเท่านั้น และเพิ่มจะมีการเปลี่ยนแนวคิดเป็นเป็นการเตือนภัยการป้องกัน และบรรเทาสาธารณภัย และเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติการช่วยเหลือฟื้นฟูควบคู่ไปด้วยกันในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่8 ( พ.ศ.2540-2544) 3) องค์กรที่มีบทบาทในการจัดการสาธารณภัยมีอยู่ด้วยกัน 3 ลักษณะ คือ องค์กรที่มีอำนาจตามกฎหมาย องค์กรที่ตั้งขึ้นเฉพาะกิจเพื่อปฏิบัติงานในขณะเกิดสาธารภัยและองค์กรภาคเอกชน ที่สำคัญ องค์กรเหล่านี้ยังขาดการประสานงานอย่างเป็นระบบทั้งในระดับนโยบายและการปฏิบัติ ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะคือองค์กรที่เกี่ยวข้องควรมีการร่วมกันจัดทำแผนที่แสดงบริเวณที่เสี่ยงต่อการเกิดภัยธรรมชาติเพื่อให้หน่วยงานต่าง ๆ องค์กรท้องถิ่นและประชาชนในพื้นที่ได้ใช้เป็นเครื่องประชาสัมพันธ์ให้ความรู้ คำแนะนำ ตลอดจนอบรมแก่ประชาชนองค์กรท้องถิ่น ในตระหนักถึงปัญหาสาธารณภัย และร่วมมือกันหาแนวทางในการจัดทำแผนหรือโครงการพัฒนา เพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นในพื้นที่ของตนเอง ควรพัฒนาโครงสร้างและกลไกที่มีอยู่ให้มีความชัดเจนในภารกิจความรับผิดชอบ โดยมีองค์กรหลักในการประสานงานระหว่างองค์กรต่าง ๆ เพื่อลดความซ้ำซ้อนในการปฏิบัติบาน การกำหนดนโนบายการจัดการสาธารณภัยควรมุ่งเน้นการป้องกันบรรเทามากขึ้น ควรมีการจัดทำแผนปฏิบัติการร่วมกันระหว่างภาครัฐและองค์กรภาคเอกชนในการช่วยเหลือผู้ประสบภัยทั้งในส่วนกลางและภูมิภาค และที่สำคัญรัฐควรมีบทบาทในการสนับสนุนการดำเนินงานโดยการปรับปรุงแก้ไขปัญหากฎหมายระเบียบข้อบังคับต่าง ๆ ให้เอื้อต่อการดำเนินงานขององค์กรภาคเอกชน This research was aimed to analyze the situations and trends of disaster, policies and planning in disaster management and to study the public roles of organizations involved. The documentary research method used in this study was emphasized on windstorms, floods and fires, which occurred during 1987-1997. The findings were as follows; 1. Situation and trends of disaster. In the past ten years, disaster had caused huge damage to human lives and properties and properties as well as to the economic system of the country. The Government had to spend large amounts of money for emergency relief and rehabilitation for disaster victims. Additionally, the number of disasters has tended to increase. 2. Policies in disaster management. Formerly. The government’s policies and National Plans paid little attention to disaster management. Mostly, government’s policies and National Plan concentrated on assisting victims after the event. Warning, Prevention and mitigating approaches, however, have been implemented in the 8th National plan. ( 1997-2001) 3. Group of organizations involved. Organization involved with disasters could be classified into three groups; legal authorized organizations, circumstantial specific organizations and non-governmental organizations. Research outcomes suggested that zones of high risk should be mapped for utilizing in the preventive approaches of local people and involved agencies. Local people should be provided with knowledge concerning disasters to promote their safety awareness and to encourage their collaboration in developing appropriate preventive plants for their community. In addition, the organization’s structure and mechanism of disaster management should be more clearly and precisely improved in terms of roles and responsibilities. Co-organization is also needed to eliminate overlapping in responsibilities. Disaster management’s policies should be focused more on prevention and mitigation. Both GO and NGO should take part in developing operational plan for assisting disaster victims at central and local levels. Government assistance is needed to promote the operation of NGO’s by implementing and elaborating laws and regulations.

มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. ศูนย์บรรณสารสนเทศ

Address: สมุทรปราการ

Email: cenoflb@hcu.ac.th

Name: มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติสนับสนุนทุนการวิจัย

Created: 2543

Issued: 2551-11-25

งานวิจัย/Research report

application/pdf

HV553.T5 ภ622ก 2543

tha

Spatial: ไทย

©copyrights มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Abstract.pdf	269.37 KB	238	2025-02-08 13:19:24
2	Tableofcontent.pdf	77.63 KB	126	2025-01-26 10:44:22
3	Chapter1.pdf	296.11 KB	203	2025-02-08 13:18:01
4	Chapter2.pdf	677.58 KB	253	2025-02-08 13:18:25
5	Chapter3.pdf	4.05 MB	178	2025-07-11 10:21:42
6	Chapter4.pdf	419.3 KB	149	2025-01-26 10:45:36
7	Reference.pdf	241.25 KB	138	2025-01-26 10:45:40

ใช้เวลา

0.062473 วินาที