การศึกษาวิเคราะห์แนวทางการแก้ไขปัญหาอัตวินิบาตกรรมตามแนวพุทธจริยศาสตร์

The Analysis Study of Suicide Prevention According to Buddhist Ethics

Name: พระธิติวุฒิ จนฺทโสภโณ (หมั่นมี)

keyword: การฆ่าตัวตาย

; ไตรลักษณ์

; สิทธิการตาย

Abstract: การศึกษาเรื่อง "การศึกษาวิเคราะห์แนวทางการแก้ไขปัญหาอัตวินิบาตกรรมตามแนวพุทธจริยศาสตร์" มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ คือ เพื่อศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับปัญหาอัตวินิบาตกรรมตามทรรศนะของพุทธจริยศาสตร์ โดยเน้น สาเหตุ และวิธีการป้องกันแก้ไขตามแนวพุทธจริยศาสตร์ โดยเน้นการศึกษาค้นคว้าในคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และคัมถีร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้รวมถึงศึกษาทฤษฎีที่เกี่ยวกับอัตวินิบาตกรรมในเชิงวิชาการด้านอื่น ผลการศึกษาพบคำตอบที่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้อย่างน่าสนใจ ดังต่อไปนี้ การศึกษาเกี่ยวกับความหมายและทฤษฎีของอัตวินิบาตกรรมพบว่า อัตวินิบาตกรรมนั้น หมายถึง การที่บุคคลใด บุคคลหนึ่ง "จงใจ" ทำร้ายตัวเองด้วยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่ง และวิธีการนั้นได้ส่งผลให้เขาตายตามที่ตัวเองต้องการ จากการศึกษาพุทธจริยศาสตร์เรื่องอัตวินิบาตกรรมพบว่ามีสามเหตุต่างๆ ดังต่อไปนี้ สาเหตุจากครอบครัว พุทธจริยศาสตร์ได้วางหลักให้สมาชิกทุกคนในครอบครัวทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ กล่าวคือ สามี มีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของครอบครัวให้ความอบอุ่นแก่สมาชิก และสร้างความมั่นคงในครอบครัว ภรรยา มีหน้าที่บริหารทรัพย์ที่สามีหามาได้ในกิจการที่สมควรและเป็นใหญ่ในการดูแลบ้าน ส่วนลูกก็ทำหน้าที่ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของบิดามารดาและมีความประพฤติที่ดี เป็นต้น สาเหตุจากสภาพเศรษฐกิจ ต้องรู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมี ไม่พยายามขวนขวายในสิ่งที่ตนไม่สามารถหามาได้จนมากเกินไป สาเหตุจากสภาพร่างกาย มีการป้องกันแก้ไขหลายวิธี กล่าวคือ กรณีร่างกายเกิดเจ็บป่วยมีการรักษาโดยการใช้ยา แต่บางครั้งจำเป็นต้องรักษาโดยการใช้สมาธิบำบัด เช่น พระมหากัสสปะอาพาธ พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมให้ฟัง จึงหายจากการอาพาธนั้นได้ ส่วนสาเหตุจากสภาพจิตใจ ต้องปรับสภาพจิตใจให้เข้าใจความเป็นไปของชีวิตและโลกว่า ทุกสิ่งต้องเป็นเช่นนั้น กล่าวคือ พยายามพิจารณาให้เห็นถึงกฎไตรลักษณ์ คือ ทุกสรรพสิ่งที่เกิดมาต้องตกภายใต้ความจริง 3 ประการ คือ ความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ และการไม่สามารถบังคับสิ่งเหล่านั้นให้อยู่ในอำนาจของตนได้ เมื่อพิจารณาได้เช่นนี้แล้วก็จะสามารถแก้ปัญหาที่เกิดจากสภาพจิตใจได้ จากการศึกษาทฤษฎีที่เกี่ยวกับการทำอัตวินิบาตกรรม พบว่ามี 4 ทฤษฎี ได้แก่ ทฤษฎีทางสังคม เห็นว่า การที่บุคคลมีข้อกำหนดทางสังคมมากเกินไปหรือน้อยเกินไปจะนำไปสู่ความกดดันและทำให้หาทางออกโดยการทำอัตวินิบาตกรรมในที่สุด ทฤษฎีจิตวิเคราะห์ คิดว่า ผู้ทำอัตวินิบาตกรรมมีความก้าวร้าวภายในจิตใจ และมักเป็นคนที่มีความสูญเสียบุคคลที่ตนรักมากจึงทำให้ตัดสินใจทำอัตวินิบาตกรรม ทฤษฎีเมินนิงเจอร์ อธิบายว่า การทำอัตวินิบาตกรรมมีสาเหตุมาจากแรงกระตุ้น 3 ประการ กล่าวคือ แรงกระตุ้นที่มีความต้องการฆ่า แรงกระตุ้นที่มีความต้องการถูกฆ่า และแรงกระตุ้นที่มีความต้องการตาย ทั้งสามเป็นแรงกระตุ้นหลักที่ทำให้คนทำอัตวินิบาตกรรมและทฤษฎีจิตพลวัต คิดว่าการสูญเสียคนรัก สูญเสียสถานะทางสังคมหรือสูญเสียทรัพย์สินเงินทองอย่างกระทันหัน เป็นเหตุให้ทำอัตวินิบาตกรรมได้เช่นกัน นักปรัชญามีทรรศนะเกี่ยวกับอัตวินิบาตกรรม แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่คัดค้านการทำอัตวินิบาตกรรมทุกกรณี กลุ่มนี้โดยภาพรวมแล้วเป็นกลุ่มของศาสนา และกลุ่มของนักปรัชญาศาสนา ซึ่งมีความพยายามที่จะชี้ให้เห็นว่า การทำอัตวินิบาตกรรมนั้น เป็นการทำผิดต่อพระเจ้า ผิดต่อสังคม และผิดต่อตนเอง กลุ่มที่ 2 เห็นว่า การทำอัตวินิบาตกรรม เป็นสิทธิที่ทุกคนสามารถทำได้หากไม่พอใจในร่างกายและความเป็นอยู่ของตน การเลือกนั้นมิได้เป็นการผิดต่อตนเอง ผิดต่อสังคม และผิดต่อพระเจ้าแต่ประการใด

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. สำนักหอสมุดและเทคโนโลยีสารสนเทศ

Address: กรุงเทพฯ

Email: library@mcu.ac.th

Name: พระมหากฤษณะ ตรุโณ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: บุญมี แท่นแก้ว

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: สุนัย ครองยุทธ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2549

Modified: 2024-06-30

Issued: 2552-08-12

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาปรัชญา

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	พระธิติวุฒิ จนฺทโสภโณ (หมั่นมี).pdf	4.84 MB	1	2024-08-18 14:36:46

ใช้เวลา

-0.972992 วินาที