ประสิทธิผลของโปรแกรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ต่อการรับรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออกในชาวเขาเผ่าม้ง ตำบลท่าข้าม อำเภอเวียงแก่น จังหวัดเชียงราย

The Effective Experiential Learning Program for Perceptive and Behavioral Prevention of Dengue Fever Among the Hmong Hill Tribe, Tha Kham Subdistrict, Wiang Kaen District, Chiang Rai Province

Name: กิตติยา มารังค์

Address: อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย

keyword: โปรแกรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์

; การรับรู้

; พฤติกรรมการป้องกันโรค

; ชาวเขาเผ่าม้ง

; โรคไข้เลือดออก

; Experiential Learning Program

; Perceptive

; Behavioral Prevention

; Hmong hill tribe

; Dengue fever

Abstract: การวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ต่อการรับรู้ และพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออก ในชาวเขาเผ่าม้ง ตำบลท่าข้าม อำเภอเวียงแก่น จังหวัดเชียงราย กลุ่มตัวอย่างเป็นชาวเขาเผ่าม้ง อายุ 20–60 ปี จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 30 คน ทำการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามและโปรแกรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ใช้ระยะเวลาในการศึกษา 6 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Paired samples t-test และ Independent samples t-test ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มทดลองส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 60 อายุเฉลี่ย 37.43 ปี สมาชิกในครอบครัวเคยป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก ร้อยละ 43.3 กลุ่มเปรียบเทียบส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 53.3 อายุเฉลี่ย 39.4 ปี สมาชิกในครอบครัวเคยป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก ร้อยละ 36.7 กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้เลือดออก สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ (p-value < 0.05) และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value< 0.05) และค่าดัชนีลูกน้ำยุงลาย มีค่าลดลงมากกว่าก่อนการทดลองและลดลงมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05)

Abstract: The purpose of this quasi-experimental research was to study the effect of an experiential learning program on dengue prevention perception and behavior. in the Hmong hill tribe, Tha Kham sub-district, Wiang Kaen district, Chiang Rai Province. The study included 60 Hmong hill tribe people aged 20-60 years, divided into an experimental group and a comparison group of 30 people each, and were chosen at random using simple random sampling. A questionnaire was used, and experiential learning programs were used to study the data for 6 weeks. Descriptive statistics and Analytical statistics such as Paired samples t-test and independent samples t-test. The results showed that most of the experimental group were female, 60%, with an average age of 37.43 years. Family members were sick with dengue fever, 43.3 percent. Most of the comparison group were males, 53.3%, with an average age of 39.4 years. Family members had experienced dengue fever, 36.7%. The experimental group had average scores on perception and behavior for prevention of dengue fever. Higher than before receiving the experiential learning program (p-value < 0.05) and significantly higher than the comparison group (p-value < 0.05). The House Index, Container Index, Breteau Index decreased more than before and decreased more. The comparison group was statistically significant (p-value < 0.05).

มหาวิทยาลัยพะเยา.ศูนย์บรรณสารและการเรียนรู้

Address: พะเยา

Email: clm@up.ac.th

Name: สรวิศ บุญญฐี

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2567

Modified: 2567-11-04

Issued: 2567-11-04

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: Master of Public Health

Level: Master's Degree

Grantor: University of Phayao

©copyrights มหาวิทยาลัยพะเยา

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Kittiya Marung.pdf	1.28 MB	16	2025-08-08 11:15:44

ใช้เวลา

0.101104 วินาที