ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มีต่อการจัดการพุทธสถานวัดจีนเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงศาสนา กรณีศึกษา : วัดมังกรกมลาวาส (เล่งเน่ยยี่ 1) และวัดบรมราชากาญจนาภิเษกอนุสรณ์ คณะสงฆ์จีนนิกายรังสรรค์ (เล่งเน่ยยี่ 2)

Opinions of Foreign Tourists on Chinese Temples Buddhism Management to Become A Religious Tourism Learning Place Case Study : Wat Mangkorn Kammalawas (Leng Nuei Yee 1) and Wat Borom Racha Kanchanapisek Anusorn (Leng Nuei Yee2)

Name: พระศรัญย์ ช้างกุล

ThaSH: การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม -- วิจัย

ThaSH: นักท่องเที่ยวต่างชาติ -- ทัศนะเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงศาสนา -- วิจัย

ThaSH: พฤติกรรมนักท่องเที่ยว -- วิจัย

ThaSH: การท่องเที่ยวเชิงศาสนา

Abstract: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติต่อการจัดการพุทธสถานวัดจีน เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงศาสนา และ 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติต่อการจัดการพุทธสถานวัดจีน เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงศาสนา จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ซึ่งเดินทางมาท่องเที่ยววัดมังกรกมลาวาส (เล่งเน่ยยี่1) กรุงเทพมหานคร และวัดบรมราชากาญจนาภิเษก อนุสรณ์ คณะสงฆ์จีนนิกายรังสรรค์ (เล่งเน่ยยี่2) จังหวัดนนทบุรี จำนวน 400 คน ใช้การเลือกตัวอย่างแบบบังเอิญ โดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแตกต่างด้วยค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลการวิจัยพบว่า นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติส่วนใหญ่ที่ เป็นเพศหญิง มีอายุอยู่ระหว่าง 30-55 ปี สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ประกอบอาชีพธุรกิจส่วนตัว/เจ้าของกิจการ มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน $ 20,001 – 30,000 มีวัตถุประสงค์ในการมาเยือน คือ เพื่อกราบไหว้บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และมีสัญชาติเป็นชาวเอเชียตะวันออก การจัดการพุทธสถานวัดจีน เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงศาสนา นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาท่องเที่ยววัดเล่งเน่ยยี่ 1 และเล่งเน่ยยี่ 2 ให้ความสำคัญกับแหล่งข้อมูลมากที่สุด รองลงมาคือ สิ่งอำนวยความสะดวก และการเข้าถึง การเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติต่อการจัดการพุทธสถาน วัดจีน เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงศาสนา จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า 1) ด้านแหล่งข้อมูล เพศ ระดับการศึกษา และอาชีพ แตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 2) ด้านสถานที่ เพศ ระดับการศึกษา และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) ด้านบุคลากร รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และวัตถุประสงค์ในการมาเยือน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 4) ด้านกิจกรรมในสถานที่ อายุ ระดับการศึกษา และสัญชาติ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 5) ด้านวิธีการบริหารจัดการ เพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และวัตถุประสงค์ในการมาเยือน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 6) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ วัตถุประสงค์ในการมาเยือน และสัญชาติ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 7) ด้านการเข้าถึง เพศ ระดับการศึกษา และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์เรียนรู้และหอสมุด.

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: library@dpu.ac.th

Name: อัศวิน แสงพิกุล

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Modified: 2565-06-24

Created: 2562

Issued: 2565-06-17

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: การจัดการการท่องเที่ยว

Grantor: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

©copyrights มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Phra Saran.Cha.pdf	2.28 MB	15	2024-03-13 13:37:39

ใช้เวลา

0.237077 วินาที