เภสัชจลนศาสตร์ประชากรของยาวัลโปรอิกแอซิดในผู้ป่วยโรคลมชัก ณ สถาบันประสาทวิทยา

Population pharmacokinetics of valproic acid in epileptic patients at prasat neurological instisute

Name: วีณารัตน์ เสนาวิน

LCSH: Valproic acid -- Pharmacokinetics

LCSH: Pharmacokinetics

LCSH: Epilepsy -- Treatment

Abstract: ภูมิหลัง วัลโปรอิกแอซิดเป็นยากันชักที่มีช่วงการรักษาแคบ ลักษณะทางเภสัชจลนศาสตร์มีความแตกต่างระหว่างบุคคลสูง การทราบปัจจัยที่ส่งผลต่อเภสัชจลนศาสตร์ของยาจะเป็นประโยชน์ต่อการปรับขนาดยา วัตถุประสงค์ เพื่อสร้างแบบจำลองเภสัชจลนศาสตร์ประชากรของวัลโปรอิกแอซิด หาค่าพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ประชากร และหาปัจจัยที่มีผลต่อค่าพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ของวัลโปรอิกแอซิดในผู้ป่วยโรคลมชัก วิธีการศึกษา เภสัชจลนศาสตร์ประชากรของยาวัลโปรอิกแอซิด จากข้อมูลระดับยาในเลือดที่ได้จากการปฏิบัติงานประจำ 215 ตัวอย่าง ของผู้ป่วยโรคลมชัก แผนกผู้ป่วยนอกประสาทวิทยา สถาบันประสาทวิทยา ที่ได้รับยาวัลโปรอิกแอซิดชนิดรับประทาน จำนวน 136 ราย วิเคราะห์แบบจำลองด้วยวิธี nonlinear mixed effects modelingโดยใช้โปรแกรม NONMEM ลักษณะทางเภสัชจลนศาสตร์ประชากรของยาวัลโปรอิกแอซิดอธิบายด้วยแบบจำลองชนิดหนึ่งห้อง ที่มีการดูดซึมยาและกำจัดยาแปรผันตรงกับความเข้มข้นของยา ประมาณค่าพารามิเตอร์ ด้วยวิธี first-order conditional estimation method with interaction (FOCEI) ความผันแปรระหว่างบุคคล และความผันแปรจากสาเหตุอื่นอธิบายด้วยแบบจำลอง proportional model ปัจจัยที่มีผลต่อค่าพารามิเตอร์วิเคราะห์ด้วยวิธี stepwise forward addition และ stepwise backward elimination และทดสอบความถูกต้องของแบบจำลองด้วยวิธี bootstrap จากการสุ่มตัวอย่าง1,000 กลุ่ม ผลการศึกษา อัตราการกำจัดยาวัลโปรอิกแอซิด มีค่าเท่ากับ 0.679 ลิตร/ชั่วโมง ปริมาตรการกระจายยา มีค่าเท่ากับ 19.1 ลิตร ปัจจัยที่มีผลต่ออัตราการกำจัดยาวัลโปรอิกแอซิดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ขนาดยา วัลโปรอิกแอซิดต่อวัน (DOSE) การใช้ยาเฟนิทอยน์ร่วมด้วย (PHT) และน้ำหนัก (BW) ดังสมการ CL/F (ลิตร/ชั่วโมง) = 0.585 × [1+0.000362(DOSE-1,000)] × [1+0.379(PHT)] × [1+0.00798(BW-61.9)] ค่าความผันแปรระหว่างบุคคลของอัตราการกำจัดยาเท่ากับร้อยละ 16.46 และความผันแปรจากสาเหตุอื่นเท่ากับร้อยละ 28.05 พารามิเตอร์มีค่าใกล้เคียงกับพารามิเตอร์จาก bootstrap และอยู่ในช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 สรุปผล ลักษณะทางเภสัชจลนศาสตร์ประชากรของยาวัลโปรอิกแอซิดจากข้อมูลผู้ป่วยที่ได้จากการปฏิบัติงานประจำ สามารถอธิบายได้ด้วยแบบจำลองชนิดหนึ่งห้อง มีการดูดซึมยาและกำจัดยาแปรผันตรงกับความเข้มข้นของยา ปัจจัยที่มีผลต่ออัตราการกำจัดยาวัลโปรอิกแอซิด ได้แก่ ขนาดยาวัลโปรอิกแอซิดต่อวัน การใช้ยา เฟนิทอยน์ร่วมด้วย และน้ำหนัก

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สำนักงานวิทยทรัพยากร

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: ธิติมา วัฒนวิจิตรกุล

Role: advisor

Name: สมชาย โตวณะบุตร

Role: advisor

Created: 2556

Modified: 2563-03-08

Issued: 2563-03-08

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

URL: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/55933

tha

DegreeName: เภสัชศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: เภสัชกรรมคลินิก

Grantor: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

©copyrights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Weenarat_Se.pdf	2.23 MB	11	2024-12-13 14:39:18

ใช้เวลา

0.028628 วินาที