การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญา

Development of an environmental education learning model according to the 7E-Learning cycle approach using multiple kinds of intelligence

Name: นพดล โชติกพานิชย์

keyword: การคิดวิเคราะห์

ThaSH: ความคิดและการคิด -- การศึกษาและการสอน

Classification :.DDC: 371.393

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาของครูและนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลสระบุรี 2) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญามีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 3) ศึกษาดัชนีประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญา 4) เปรียบเทียบความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม หลังการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญาของนักเรียน จำแนกตามเพศ และผลการเรียนของนักเรียน และ 5) เปรียบเทียบความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของนักเรียนที่เรียนโดยใช้รูปแบบการเรียนที่แตกต่างกัน การวิจัยในครั้งนี้ใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสานวิธี ดำเนินการเป็น 3 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 ศึกษาปัญหาการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลสระบุรีจากครู 12 คน และนักเรียน 175 คน ระยะที่ 2 พัฒนารูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญาประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 คน ระยะที่ 3 การประเมินผลรูปแบบ การเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญา ใช้กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 106 คน จาก 2 ห้องเรียน โรงเรียนอนุบาลสระบุรี อำเภอเมืองสระบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 เป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์ปัญหาการจัด การเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษา แบบสอบถามปัญหาการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษา แบบทดสอบความรู้การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมมีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.23 - 0.62 มีค่าความยากง่ายเป็นรายข้ออยู่ระหว่าง 0.21 - 0.83 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.89 แบบสอบถามความตระหนัก ในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.88 และแบบสอบถามพฤติกรรม ในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.89 สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมพหุคูณสองทางผลการวิจัยพบว่า1. ปัญหาการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาของครูพบว่า ครูส่วนใหญ่ใช้วิธีสอนแบบบรรยายและรูปแบบการสอนแบบปกติ ได้แก่ ขั้นนำ ขั้นสอนและขั้นสรุป ซึ่งส่งผลให้นักเรียนมีคุณลักษณะไม่บรรลุตามวัตถุประสงค์ของหลักสูตร และให้นักเรียนตอบแบบสอบถามปัญหาการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาของครู สรุปได้ว่า ด้านการวัดและประเมินผลอยู่ในระดับน้อย มีค่าเฉลี่ย 1.81 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.09 ความเหมาะสมในการจัดการเรียนรู้ของครูด้านเนื้อหาอยู่ในระดับน้อย มีค่าเฉลี่ย 1.83 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.10 ด้านกระบวนการเรียนการสอนอยู่ในระดับน้อย มีค่าเฉลี่ย 1.88 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.13 และด้านสื่อการเรียนอยู่ในระดับน้อย มีค่าเฉลี่ย 2.11 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.112. พัฒนารูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญาได้จากแนวคิดของไอเซนคราฟท์ และพหุปัญญาของฮาวาร์ด การ์ดเนอร์ สังเคราะห์เป็นรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญา ได้แก่ 1) ขั้นตรวจสอบความรู้เดิมใช้พหุปัญญา ด้านธรรมชาติวิทยาและด้านการเข้าใจตนเอง 2) ขั้นเร้าความสนใจใช้พหุปัญญาด้านธรรมชาติวิทยา และด้านร่างกายและการเคลื่อนไหว 3) ขั้นสำรวจและค้นหาใช้พหุปัญญาด้านธรรมชาติวิทยา และด้านการเข้าใจตนเอง 4) ขั้นอธิบายใช้พหุปัญญาด้านธรรมชาติวิทยาและด้านมนุษยสัมพันธ์ 5) ขั้นขยายความรู้ใช้พหุปัญญาด้านธรรมชาติวิทยาและด้านมิติสัมพันธ์ 6) ขั้นประเมินผลใช้ พหุปัญญา ด้านธรรมชาติวิทยาและด้านตรรกะและคณิตศาสตร์ 7) ขั้นนำความรู้ไปใช้ใช้พหุปัญญาด้านธรรมชาติวิทยาและด้านมนุษยสัมพันธ์ โดยการสร้างแผนการจัดการเรียนรู้ คู่มือการเรียนรู้ สื่อการเรียนรู้และแบบประเมินผลให้ผู้เชี่ยวชาญประเมิน จำนวน 5 คนแล้วนำมาปรับปรุงและนำไปทดลองใช้กับนักเรียน 2 ครั้งและปรับปรุงทุกครั้งและการใช้รูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญามีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 84.69/90.19 สูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้3. ดัชนีประสิทธิผลรูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญามีประสิทธิผลที่ร้อยละ 81.004. ผลการเปรียบเทียบความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมการในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมหลังการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาตามรูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญาของนักเรียนจำแนกตามเพศ และผลการเรียนของนักเรียน พบว่า นักเรียนที่มีเพศและผลการเรียนต่างกันมีความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมการในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.055. ผลการเปรียบเทียบความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของนักเรียนที่เรียนโดยใช้รูปแบบการเรียนที่แตกต่างกันพบว่า การเรียนแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ที่ใช้พหุปัญญามีความรู้ ความตระหนัก และพฤติกรรมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสูงขึ้นกว่าการเรียนแบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

Address: ปทุมธานี

Email: arit@vru.ac.th

Name: สุเทพ บุญซ้อน

Role: ประธานที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์.

Created: 2562

Modified: 2562-09-30

Issued: 2562-09-30

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: วพ 371.393 น169ก 2559

tha

DegreeName: ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต

Level: Doctoral Degree

Descipline: สาขาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา

Grantor: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ

©copyrights มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	8606867.pdf	9.38 MB	190	2025-08-20 14:05:10

ใช้เวลา

0.022957 วินาที