ศึกษาวิเคราะห์ปรมัตถภาวนาตามหลักสติปัฏฐาน 4 : กรณีศึกษา การปฏิบัติปรมัตถภาวนาของวัดมเหยงคณ์ อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

An Anlytical Study of Paramattha Bhãvanã according to the Four Foundations of Mindfulness : A Case Study of the Paramattha Bhãvanã Practice of Wat Maheyong Phranakon Si Ayutthaya District, Phranakon Si Ayutthaya Province

Name: PHRA SOPHY PHAV RATANAJOTO

keyword: หลักสติปัฏฐาน 4

; การปฏิบัติปรมัตถภาวนา

Abstract: วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาหลักปฏิบัติวิปัสสนาตามหลักสติปัฏฐาน ๔ ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาหลักปฏิบัติปรมัตถภาวนาตามแนวทางของวัดมเหยงคณ์ ๓) เพื่อวิเคราะห์รูปแบบปรมัตถภาวนาตามหลักสติปัฏฐาน ๔ โดยใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพผสมผสานระหว่างเชิงเอกสารและภาคสนามด้วย ผลการศึกษาวิจัย พบว่า สติปัฏฐานสูตร เป็นพระสูตรที่สำคัญต่อการปฏิบัติกรรมฐานมาก พระสูตรนี้มีปรากฏในคัมภีร์ทีฆนิกาย มหาวรรค เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าแสดงแก่พุทธบริษัทชาวกุรุ เพราะมีความสนใจในการเรียนธรรมและปฏิบัติธรรมอย่างมาก พระองค์แสดงทางสายเอกของสติปัฏฐานไว้ ๔ ประการ คือ เป็นทางเดียว เพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์ เพื่อล่วงโสกะและปริเทวะ เพื่อดับทุกข์และโทมนัส เพื่อบรรลุญายธรรมและเพื่อทำให้นิพพานด้วยการพิจารณาในฐานทั้ง ๔ ได้แก่ กาย เวทนา จิต และธรรม โดยมีวิปัสสนาภูมิเป็นอารมณ์ หลักการปฏิบัติกรรมฐานตามแนวทางของวัดมเหยงคณ์นั้น ใช้แนวทางในการพิจารณา ปรมัตถธรรมหรือปรมัตถสัจจะ ได้แก่ จิต เจตสิก รูปและนิพพาน ซึ่งเป็นสภาวธรรมที่เกิดขึ้นจริง ๆ อย่างเที่ยงแท้แน่นอน ไม่มีใครแต่งขึ้น ไม่มีใครสร้างขึ้น เกิดมีขึ้นเองโดยเหตุโดยปัจจัยไม่มีใครเป็นเจ้าของ มีความเห็นถูกต้องมีความเข้าใจถูก เป็นการรู้ความจริงของปรมัตถธรรมตามสภาพลักษณะของปรมัตถธรรมนั้น ๆ ด้วยการพิจารณากำหนดรู้รูป-นาม ขันธ์ ๕ เป็นอารมณ์ในการเจริญวิปัสสนาภาวนา ตัดการสมมติบัญญัติทิ้งไป เพื่อให้ความความเป็นจริง แล้วน้อมเข้าไปพิจารณาอาการเกิดดับตามหลักไตรลักษณ์ ไม่ว่าเป็นรูปและนามต่างก็การมีอาการเช่นนี้คือ การเกิดและดับด้วยเหตุและปัจจัยในตัวของมันเอง เป็นการพิจารณาให้เกิดปัญญาจากการกำหนดรู้ เมื่อศึกษาวิเคราะห์หลักการปฏิบัติปรมัตถภาวนาตามแนวทางของวัดมเหยงคณ์แล้ว พบว่า มีหลักการสอนตามแนวทางในหลักสติปัฏฐาน ๔ ที่พระพุทธเจ้าแสดงไว้ในมหาสติปัฏฐานสูตร ด้วยการพิจารณากาย เวทนา จิต และสภาวธรรม โดยการพิจารณารูป-นาม ขันธ์ ๕ เป็นอารมณ์เช่นเดียวกัน

Abstract: This thesis has three objectives, 1) to study of the practice of Vipassanã according to the Four Foundations of Mindfulness in Buddhist Scriptures, 2) to study the Paramattha Bhãvanã Practice of Wat Maheyong, and 3) to analyze the model of Paramattha Bhãvanã according to the Four Foundations of Mindfulness. It used the mixed qualitative method between the documentary and field study. It was found that:- That Satipatthã-sutta is the more important sutta to meditation practice. This sutta appeared in the Dìghanikãya Mahavagg which it was preached by the Lord Buddha to Buddhist in Kuri City because they were more interested in studying and practicing meditation. The Lord Buddha expressed the one way of the Four Satipatthãs that is the one wat to this path which exists for the purification of beings, for overcoming grief and lamentation, for doing away sorrow and dejection, for the attainment of knowable and realization of Nibbãna. It is considered by the Four Foundations; body, feeling, mind, and mind-objects which has the Vipassanãbhûmi as the sense-objects. The way of meditation practice of Wat Maheyong used the way of consideration of Paramatthadhamma or Paramatthasacca; mind, mental state, form, and Nibbãna, which is the real natural phenomenon, no one creates, happens by the cause and result, no one is owner, there is the right view and the right understand. It is the real knowledge of the Paramatthadhamma according to the state of Ultimate Realities by the contemplation of Rûpa–Nãma of the Five Aggregates as the sense-objects in the practice of Vipassnã-bhãvanã, cutting the conventional concept for getting the reality, and bow into consideration of the arising and falling according to Ti- Lakkhana. No matter is a corporeality or mentality as the same aspect, that is the rising and falling by the cause and effect in itself. The consideration is to get wisdom by the contemplation. The analytical study of the principle of the practice Paramattha Bhãvanã according to Wat Maheyong found that the technique of teaching is the same as the way of the Four Satipatthãs what the Lord Buddha expressed in the Mahãsatipatthãna-sutta by the contemplation on body, feeling, mind, and mind-objects, the consideration of Rûpa–Nãma of the Five Aggregates as the sense-objects also is the same.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ส่วนหอสมุดกลาง

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: พระมหายุทธนา นรเชฏฺโฐ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: พระมหาจีรวัฒน์ กนฺตวณฺโณ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2561

Modified: 2562-09-29

Issued: 2562-09-29

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาพระไตรปิฎกศึกษา

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	MCU62021311.pdf	6.8 MB	17	2024-07-11 14:34:53

ใช้เวลา

0.032691 วินาที