รูปแบบการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงกับดุลยภาพชีวิตของเกษตรกรในจังหวัดบุรีรัมย์

Production and Management Model of Self-Sufficient Agriculture and Agriculturists’ Balance of Life In Buriram Province

Name: พระฐาปกรณ์ รตนโชโต (สุปัญญารัตน์)

keyword: เกษตรแบบพอเพียง

; ดุลยภาพชีวิตของเกษตรกร

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาสภาพการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงของเกษตรกร ในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ ๒) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงกับดุลยภาพชีวิตของเกษตรกรในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ ๓) เสนอรูปแบบการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงกับดุลยภาพชีวิตของเกษตรกรในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ทั้งการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน ๔๐๐ คน ผู้ให้ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ จำนวน ๓๐ คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การสัมภาษณ์เชิงลึก ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบายและพรรณนาความ ผลการวิจัยพบว่า ๑. สภาพการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงของเกษตรกรในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ สอดคล้องกับสภาพการผลิตของเกษตรกรที่ทำการเกษตรเชิงเดี่ยว โดยมุ่งถึงการใช้การผลิตอาหารในท้องถิ่น สร้างความพอเพียงให้ครอบครัวเกษตรกรรายย่อย ตามหลักธรรมคุณธรรม และตามหลักความปลอดภัย โดยยึดหลักการทำการเกษตรตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงโดยเป็นการนำเอาหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้อย่างเป็นรูปธรรมในการประกอบการเกษตรเพื่อความมั่นคงและยั่งยืน ๒. ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการผลิตและการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงกับดุลยภาพชีวิตของเกษตรกรในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ ประกอบไปด้วย ด้านสุขภาพ เกษตรกรที่จัดการแบบเศรษฐกิจพอเพียงมีสุขภาพกายที่ดีลดการใช้สารเคมีรวมถึงลดภาระการใช้แรงงานที่เกินตัวช่วยให้ร่างกายมีความสมดุลต่อการดำรงชีวิต ด้านรายได้และการเงิน การผลิตเกษตรแบบพอเพียงเป็นรายได้ที่ไม่มากพอแต่มีรายได้เข้าครอบครัวอย่างต่อเนื่อง ด้านสถานภาพของครอบครัว เกษตรกรมีความมั่นคงตามวิถีชีวิตดั้งเดิม มีความมั่นคงในอาชีพทางการเกษตร และด้านครอบครัว เกษตรกรจะอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวใหญ่และใช้แรงงานภายในครอบครัวเป็นแรงงานหลักในการประกอบอาชีพทางการเกษตร ๓. รูปแบบการจัดการการเกษตรแบบพอเพียงกับดุลยภาพชีวิตของเกษตรกรในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ ประกอบด้วย รูปแบบที่ ๑ รูปแบบการเกษตรแบบพึ่งพาตนเอง การพึ่งตนเองของเกษตรกร เป็นการพึ่งตนเองผ่านการทำเกษตรในรูปแบบเกษตรกรรมขับเคลื่อนในการดำเนินกิจกรรมจนทำให้เกษตรสามารถพึ่งตนเองได้ เน้นการบริโภคภายในชุมชนเป็นหลัก รูปแบบที่ ๒ รูปแบบการเกษตรตามทฤษฎีใหม่ มีชีวิตความเป็นอยู่ที่มั่นคง พออยู่ พอกิน มีเก็บ มีจำหน่าย ส่งผลต่อความยั่งยืนในอาชีพเกษตรกร

Abstract: The main objectives of this research are: 1) to study production and management model of sufficient agriculture and agriculturist in Buriram Province; 2) to analyze correlation between production and management model of sufficient agriculture and agriculturist’s balance of life in Buriram Province; and 3) to present production and management model of sufficient agriculture and agriculturist’s balance of life in Buriram Province. The research was employed by the mixed methods: quantitative research, in which the data were collected by the sampling group of 400 samples by using the questionnaire and the collected data were analyzed by using statistic, percentage, means, standard deviation, and the qualitative research, in which the data were collected by in-depth interview with 30 key-informants, and the collected data were analyzed by description and explanation. The research has found that 1. The production and management model of sufficient agriculture and agriculturist in Buriram Province has been found to conform to production of agriculturist by agricultural monoculture. This is emphasized food production in their local area, encourage self-sufficiency to the agriculturist’s family by morality and safety in accordance with agricultural by Sufficiency Economy Philosophy and apply in agricultural operation for stability and sustainability. 2. The correlation between production and management model of sufficient agriculture and agriculturist’s balance of life in Buriram Province has been found as follows: the aspect of Health: the agriculturist follow the Sufficiency Economy Philosophy will be good health and increase using the chemicals included release their exert for balancing of their life; income and financial: agricultural production by sufficiency model earns income for a less but continuingly; family status: the agriculturist has even more stability from their origin way and has stability in the agricultural profession; family: the agriculturist lives together as big family and gather corporates in their family mainly in the agricultural profession. 3. The production and management model of sufficient agriculture and agriculturist’s balance of life in Buriram Province has been found that it consists of 2 models: self-reliant agriculture model: the agriculturist’s self-reliance is in form of agriculture to drive agricultural activities mainly focusing on consumption within their community; and new theory agricultural model: there are stable life, sufficient food, more savings, and distributing which results the sustainability of the agricultural career.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ส่วนหอสมุดกลาง

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: วิวัฒน์ หามนตรี

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: เดชา กัปโก

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2561

Modified: 2562-09-27

Issued: 2562-09-27

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต

Level: ปริญญาเอก

Descipline: สาขาวิชาการพัฒนาสังคม

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	MCU62010114.pdf	11.62 MB	43	2024-04-24 20:24:20

ใช้เวลา

0.021489 วินาที