การจัดการศึกษาเพื่อสันติภาพของชาวพุทธและมุสลิมในชุมชนวัดท่าการ้อง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

Educational Management for Peace by Buddhists and Muslims in Watthakarong community, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province

Name: พระมหาคำพอง สทฺทวโร (วันจะนะสุข)

keyword: การศึกษาเพื่อสันติภาพ

Abstract: การวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยได้กำหนดวัตถุประสงค์ของการวิจัยไว้ ๓ ประการ ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษาหลักการและคำสอนในการอยู่ร่วมกันของศาสนาพุทธและศาสนาอิสลาม ๒) เพื่อศึกษาการจัดการศึกษาของชาวพุทธและมุสลิม ในชุมชนวัดท่าการ้อง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ๓) เพื่อวิเคราะห์การจัดการศึกษาเพื่อสันติภาพของชาวพุทธและมุสลิม ในชุมชนวัดท่าการ้อง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา การวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยได้ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยคุณภาพ (Qualitative Research)ด้วยวิธีวิจัยเชิงเอกสาร ซึ่งเอกสารที่ใช้ในการศึกษาแบ่งเป็น ๒ กลุ่ม คือ ๑) เอกสารชั้นปฐมภูมิ ได้แก่ พระไตรปิฎก และคัมภีร์อัลกุรอาน ๒) เอกสารชั้นทุติยภูมิ ได้แก่ หนังสือ เอกสารงานนิพนธ์ของนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนา และศาสนามุสลิม ประวัติความเป็นมาของชุมชนเมื่อได้ข้อมูลทางด้านเอกสารครบถ้วน และมีการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท (Content Analysis Techniques) ผลการวิจัยพบว่า ๑. หลักคำสอนว่าด้วยการอยู่ร่วมกัน ของศาสนาพุทธ มีหลักธรรมสำหรับการอยู่ร่วมกันในสังคมคือ เบญจศีล เบญจธรรม พรหมวิหาร ๔ ฆราวาสธรรม ๔ สาราณียธรรม ๖ สังคหวัตถุ ๔ และหลักของศาสนาอิสลาม คือ หลักปฏิบัติ ๕ ประการ และหลักศรัทธา ๖ ประการ ประชาชนในชุมชนวัดท่าการ้อง ได้ยึดหลักคำสอนของศาสนาที่ตนเองนับถือนั้นเป็นหลักสำคัญในการดำเนินชีวิต และอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข ๒. การจัดการศึกษาในชุมชนทั้งสองศาสนาที่มีความหลากหลายชาติพันธุ์ มีความแตกต่างทางศาสนา และวัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณี แต่ภายใต้ภาวะความแตกต่างนั้น กลับเป็นการหลอมรวม และผสมผสานวิถีชีวิตที่ดำรงอยู่ ของประชาชนในชุมชน ทั้งสองศาสนาในชุมชนแห่งนี้ วัฒนธรรมประเพณีต่าง ๆ จึงซึมซับและหลอมรวมกัน โดยไม่มีความเป็นเชื้อชาติหรือศาสนามาแบ่งกั้นประชาชนในชุมชน มีการดำเนินชีวิตและอาศัยอยู่ในชุมชนมาเป็นเวลานาน ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของการจัดการศึกษา อีกทั้งยังมีการจัดกิจกรรม และพิธีกรรมทางศาสนา ๓. การวิเคราะห์การจัดการศึกษาเพื่อสันติภาพของชาวพุทธและมุสลิมในชุมชนวัดท่าการ้อง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในมิติความเป็นมนุษย์ พบว่า มนุษย์สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเองเพื่อมีชีวิตอยู่รอดส่วนหนึ่ง และเรียนรู้ได้โดยกระบวนการศึกษาอบรมอีกส่วนหนึ่ง เป้าหมายที่สำคัญของการศึกษา คือ การเปลี่ยนผู้เรียนจากผู้ไม่รู้ สู่ผู้รู้ และเห็นได้จากการมีวิธีคิด มิติทางสังคม พบว่า โครงสร้างของความรู้ และความต้องการของผู้เรียน ซึ่งเป็นสิ่งที่จะต้องปฏิรูปและฟื้นฟู ผ่านวิธีสอนและเนื้อหา การให้ผู้เรียนยอมรับและเข้าใจความหลากหลายของกันและกัน และมิติทางวัฒนธรรม พบว่า การบูรณการวัฒนธรรมด้านความรู้นั้นควรเริ่มต้นที่การสร้างให้เกิดความเข้าใจพื้นฐานทางด้านประวิติศาสตร์ของชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในสังคม และมีวิธีสอนที่ช่วยส่งเสริมให้ผู้เรียนประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ ไม่ว่าผู้เรียนนั้นจะมีความแตกต่างกันทางด้านเชื้อชาติ สัญชาติ หรือชนชั้นทางสังคม ผู้เรียนกลุ่มต่าง ๆ

Abstract: The main three purposes of this thesis were 1) to study principles of coexistence both Buddhism and Islam, 2) to study educational management of Buddhism and Islam in Watthakarong community, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province and 3) to analyze educational management for peace by Buddhism and Islam in Watthakarong community, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province Documentary research of the qualitative research was used as the research design. The analyzed documents consisted of primary documents were tripitaka and Quran. The secondary documents consisted of books, theses from Buddhism philosophers on Buddha and Islam, Community background. In-depth interview was used with key informants after document analysis. Content analysis was employed to analyze the collected data data. The results were found that 1. Principles and dogma of co-existence of Buddhism consisted of Pañcasãla, Pañcadhamma, four Brahmavihàra, four Gharàvàsa-dhamma, six Saraneeyadhamma, four Saïgahavatthu and Islam principle was five Islamic principles and six Faith principles. People in Watthakarong community followed their religious principles and dogma as their life guidance and stay together happily and peacefully. 2. Educational managements were different from ethnic diversity, religious, and culture. However, these difference could blend community lifestyle both religions. Many cultures was adsorbed these blending without nationality or religious division. People in the community stay in the same place for long time ago that became outstanding of educational management including activities and religion ceremonies. 3. Educational management for peace by Buddhists and Muslims in Watthakarong community, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province was analyzed as humanity dimension. It was found that human could learn by oneself to be alive and learn through workshops. The main aim of the study was changing learners from novice to be knowledgeable people with thinking strategies. In social dimension, it was found that knowledge structure and leaners’ need should be reformed and recovered through teaching methods and contents, and allowed learners to comprehend and accept each diversity. In culture dimension, it was found that culture knowledge integration should start with setting basic understanding of ethnographic ethics in community and should have teaching methods that supports learners’ success although learners were different on race, nationality, or social levels.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ส่วนหอสมุดกลาง

Address: พระนครศรีอยุธยา

Email: library@mcu.ac.th

Name: วิวัฒน์ หามนตรี

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: พระสุธีรัตนบัณฑิต

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2560

Modified: 2562-09-21

Issued: 2562-09-21

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาการพัฒนาสังคม

Grantor: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	MCU600201012.pdf	5.28 MB	20	2025-09-04 14:45:34

ใช้เวลา

0.01892 วินาที