แจ้งเอกสารไม่ครบถ้วน, ไม่ตรงกับชื่อเรื่อง หรือมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อที่นี่ ==>
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
วิรัตน์ สนธิ์จันทร์. ผลของการฝึกแบบอินเทอร์วาลในระดับความหนักและระยะเวลาต่างกัน ที่มีต่อความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ ปริมาณฮีโมโกลบิน สมรรถภาพเชิงแอนแอโรบิกและแอนแอโรบิกเทรชโฮล. ปริญญาเอก(วิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา). มหาวิทยาลัยบูรพา. สำนักหอสมุด. : มหาวิทยาลัยบูรพา, 2555.
ผลของการฝึกแบบอินเทอร์วาลในระดับความหนักและระยะเวลาต่างกัน ที่มีต่อความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ ปริมาณฮีโมโกลบิน สมรรถภาพเชิงแอนแอโรบิกและแอนแอโรบิกเทรชโฮล
Effects of variation in intensity and duration of interval training programs on maximum oxygen uptake, hemonglobin, anaerobic performance and anaerobic threshold
Name: วิรัตน์ สนธิ์จันทร์
keyword:
การฝึกแบบอินเทอร์วาล
Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฝึกแบบอินเทอร์วาลที่ระดับความหนัก และระยะเวลาที่ต่างกัน ที่มีต่อความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ ปริมาณฮีโมโกลบิน สมรรถภาพเชิงแอนแอโรบิก และแอนแอโรบิกเทรชโฮล กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตชาย ของคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา จำนวน 32 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง และถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ๆ ละ 8 คน กลุ่มที่ 1 ฝึกวิ่งที่ระดับความหนักร้อยละ 90-95 ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด (1 นาทีพัก 5 นาที) กลุ่มที่ 2 ฝึกวิ่งที่ระดับความหนักร้อยละ 80-85 ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด (3 นาทีพัก 3 นาที) กลุ่มที่ 3 ฝึกวิ่งที่ระดับความหนักร้อยละ 70-75 ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด (5 นาทีพัก 1 นาที) และกลุ่มที่ 4 เป็นกลุ่มควบคุม ตัวแปรที่ศึกษาคือ ความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ ปริมาณฮีโมโกลบิน สมรรถภาพเชิงแอนแอโรบิก และแอนแอโรบิกเทรชโฮล ข้อมูลที่ได้ก่อนและหลังการฝึกถูกนำมาวิเคราะห์หาค่าความแตกต่างที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน (Dependent t-test) และวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่ม (One-way ANOVA) นัยสำคัญทางสถิติกำหนดไว้ที่ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการฝึกแบบอินเทอร์วาลเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ (ทดสอบด้วยการวิเคราะห์ลมหายใจ: Gas Analysis- เครื่องยี่ห้อ COSMED) ในกลุ่มที่ 1 และ 2 เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จาก 46.57+5.13 เป็น 50.10+5.94 และ 46.20+4.26 เป็น 49.99+3.62 ml/kg-1/min-1 ตามลำดับ ค่าแอนแอโรบิกเทรชโฮล (พิจารณาจากสมดุลลมหายใจ: Ventilation Equivalent Method-เครื่องยี่ห้อ COSMED) ของกลุ่มที่ 2 เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเพียงกลุ่มเดียว โดยเพิ่มจาก 26.88+4.71 เป็น 31.35+6.57 ml/kg-1/min-1 ปริมาณฮีโมโกลบิน (วิเคราะห์จากตัวอย่างเลือด) พลังแอนแอโรบิก สูงสุด และสมรรถนะในการยืนระยะแบบแอนแอโรบิก (ทดสอบด้วยวิธีของวินเกต) ของทุกกลุ่มไม่เปลี่ยนแปลง จากข้อมูลที่ปรากฏทำให้สามารถสรุปได้ว่า ภายหลังการฝึกแบบอินเทอร์วาลที่ระดับความหนักร้อยละ 80-85 ของอัตราการเต้นหัวใจสูงสุดเป็นเวลา 3 นาที สลับกับช่วงพัก 3 นาที สามารถพัฒนาค่าความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ และค่าแอนแอโรบิกเทรชโฮลให้เพิ่มสูงขึ้นได้ ส่วนการฝึกแบบอินเทอร์วาลที่ระดับความหนักร้อยละ 90-95 ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดเป็นเวลา 1 นาทีสลับกับช่วงพัก 5 นาที สามารถพัฒนาค่าความสามารถสูงสุดในการนำออกซิเจนไปใช้ให้เพิ่มสูงขึ้นได้เพียงอย่างเดียว นอกจากนี้การฝึกแบบอินเทอร์วาลทั้ง 3 รูปแบบไม่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงปริมาณฮีโมโกลบิน และสมรรถภาพเชิงแอนแอโรบิก
Abstract:
The objective of this research was to study the effects of variation in intensity and duration of interval training programs on maximum oxygen uptake, hemoglobin, anaerobic performance and anaerobic threshold. Sample of this study, obtained through purposive sampling method, was thirty-two male students of Faculty of Sport Science Burapha University. The samples were divided into 4 groups of eight and trained by running. Group 1 was trained at intensity of 90-95 percent of MHR (1 min. with 5 min. rest intenval); Group 2 was trained at intensity of 80-85 percent of MHR (3 min. with 3 min. rest interval); Group 3 was trained at intensity of 70-75 percent of MHR (5 min. with 1 min. rest interval); Group 4 was the control group. The training programs took 8 weeks to complete. The variables studied were maximum oxygen uptake, hemoglobin level, anaerobic performance (anaerobic power and capacity) and anaerobic threshold. Dependent t-test and One-way ANOVA were used for pre-training and post-training data analysis. Significant level was set at 0.05. Results showed that after 8 weeks of interval training programs, maximum oxygen uptake (Gas analysis method-COSMED) in Group 1 and 2 statistical increased significantly from 46.57+5.13 to 50.10+5.94 and 46.20+4.26 to 49.99+3.62 ml/ kg-1/ min-1 respectively. For anaerobic threshold (Ventilation equivalent method- COSMED), only Group 2 showed a significant increase from 26.88+4.71 to 31.35+6.57 ml/ kg-1/ min-1. There was no significant difference between pre-training and post-training in all groups in hemoglobin level (analyzed through blood sample method) and anaerobic performance (Wingate anaerobic test). It could be concluded from the existing data that the interval training program at 80-85 percent of MHR 3 minutes with 3 minutes rest interval could improve maximum oxygen uptake and anaerobic threshold. The interval training program at 90-95 percent of MHR 1 minute with 5 minutes rest interval could only improve maximum oxygen uptake. All interval training programs in this study had no effect on hemoglobin level and anaerobic performance.
มหาวิทยาลัยบูรพา. สำนักหอสมุด
Address:
ชลบุรี
Email:
buulibrary@buu.ac.th
Name: ประทุม ม่วงมี
Role:
อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก
Created:
2555
Modified:
2556-07-29
Issued:
2556-07-29
วิทยานิพนธ์/Thesis
application/pdf
tha
DegreeName: ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต
Level: ปริญญาเอก
Descipline: วิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา
Grantor: มหาวิทยาลัยบูรพา
©copyrights มหาวิทยาลัยบูรพา
RightsAccess:
ใช้เวลา
0.049464 วินาที
วิรัตน์ สนธิ์จันทร์
ประทุม ม่วงมี