แจ้งเอกสารไม่ครบถ้วน, ไม่ตรงกับชื่อเรื่อง หรือมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อที่นี่ ==>
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
หากไม่มีอีเมลผู้รับให้กรอก thailis-noc@uni.net.th
ธนพร ชื่นพัฒนรัฐ. ปัญหาเกี่ยวกับสิทธิในความเสมอภาคของบุคคล : ศึกษาเฉพาะกรณีสิทธิในการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาของผู้ถูกคุมขัง. ปริญญาโท(กฎหมายมหาชน). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์สนเทศและหอสมุด . : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 2555.
ปัญหาเกี่ยวกับสิทธิในความเสมอภาคของบุคคล : ศึกษาเฉพาะกรณีสิทธิในการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาของผู้ถูกคุมขัง
Legal problem concerning the equal right of the people : a case study in the parliamentary electoral right of prisoners
Name: ธนพร ชื่นพัฒนรัฐ
ThaSH:
สิทธิผู้ต้องหา
-- การศึกษาเฉพาะกรณี
Classification :.DDC: 342.072
ThaSH:
ความเสมอภาค
-- วิจัย
ThaSH:
กฎหมายเลือกตั้ง
-- วิจัย
Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาการบัญญัติรับรองสิทธิและเสรีภาพประการต่างๆ ของประชาชนไว้ในรัฐธรรมนูญ ความเสมอภาคในการใช้สิทธิเสรีภาพ โดยเน้นการศึกษารัฐธรรมนูญและกฎหมายลำดับรองลงมาจากรัฐธรรมนูญเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวกับการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภา ในระบบกฎหมายไทยและรัฐเสรีประชาธิปไตยอื่น รวมทั้งการจัดการเลือกตั้งให้ผู้ต้องขังในเรือนจำ
ผลการศึกษาพบว่า ประเทศไทยมีปัญหาในเรื่องการตรากฎหมายเกี่ยวกับการเลือกตั้ง กล่าวคือ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ไม่ปรากฏหลักการรับรองสิทธิเลือกตั้งของชนชาวไทย อันเป็นหลักการสำคัญที่ต้องบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ แต่กลับมีบทบัญญัติเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้เลือกตั้งและลักษณะของบุคคลที่ต้องห้ามมิให้ใช้สิทธิเลือกตั้ง ซึ่งเป็นเพียงรายละเอียดเกี่ยวกับการเลือกตั้งปรากฏอยู่ในรัฐธรรมนูญ ในขณะที่รัฐเสรีประชาธิปไตยอื่น บัญญัติรับรองสิทธิเลือกตั้งของพลเมืองไว้ในรัฐธรรมนูญหมวดที่ว่าด้วยสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐาน เช่นเดียวกับการบัญญัติรับรองสิทธิเสรีภาพประการอื่นๆ ส่วนบทบัญญัติเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้เลือกตั้งและลักษณะของบุคคลที่ต้องห้ามมิให้ใช้สิทธิเลือกตั้ง จะนำไปบัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติการเลือกตั้ง อันเป็นการใช้กฎหมายในลำดับรองขยายความหลักการตามรัฐธรรมนูญให้สมบูรณ์ ซึ่งเป็นแนวทางที่อารยประเทศปฏิบัติกัน แต่แตกต่างกับประเทศไทยโดยสิ้นเชิง อีกทั้งในมาตรา 100 (3) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ยังบัญญัติให้ผู้ต้องคุมขังอยู่โดยหมายของศาลในวันเลือกตั้ง เป็นบุคคลต้องห้ามมิให้ใช้สิทธิเลือกตั้ง ส่งผลให้ผู้ต้องขังซึ่งเป็นพลเมืองที่มีสิทธิเลือกตั้งเช่นเดียวกับพลเมืองอื่น ไม่ได้รับความเสมอภาคในการใช้สิทธินั้น เพราะไม่อาจร้องขอออกไปที่หน่วยเลือกตั้งเพื่อใช้สิทธิเลือกตั้งได้ และคณะกรรมการการเลือกตั้งก็ไม่จัดการเลือกตั้งในเรือนจำให้แก่ผู้ต้องขัง รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ได้อำนวยความสะดวกให้แก่พลเมืองที่มีสิทธิเลือกตั้งโดยการขยายโอกาสในการเข้าถึงหน่วยเลือกตั้งให้แก่พลเมืองอย่างกว้างขวาง ไม่ว่าจะเป็นการกระจายหน่วยเลือกตั้งไปทั่วประเทศมากถึง 90,860 แห่ง การจัดการเลือกตั้งล่วงหน้าในเขตเลือกตั้งสำหรับผู้ที่ไม่สามารถไปเลือกตั้งในวันเลือกตั้งทั่วไป การจัดการเลือกตั้งล่วงหน้านอกเขตจังหวัดสำหรับผู้ที่อาศัยอยู่คนละแห่งกับที่อยู่ตามทะเบียนบ้าน และการจัดการเลือกตั้งนอกราชอาณาจักรสำหรับคนไทยที่มีภูมิลำเนาอยู่นอกราชอาณาจักร การขยายโอกาสดังกล่าวทำให้พลเมืองที่มีสิทธิเลือกตั้งได้รับความสะดวกในการไปใช้สิทธิเลือกตั้ง แต่ไม่ได้กระทำให้ครอบคลุมถึงผู้ต้องขังซึ่งเป็นพลเมืองอีกกลุ่มหนึ่งที่มีสิทธิเลือกตั้งเช่นกัน การกระทำดังกล่าวเป็นการปฏิบัติต่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งสองกลุ่มแตกต่างกันออกไป กลุ่มแรกคือพลเมืองที่ไม่ได้ถูกคุมขังทั้งที่อยู่ในราชอาณาจักรและนอกราชอาณาจักรไทย กลุ่มที่สองคือพลเมืองที่ถูกควบคุมในเรือนจำและทัณฑสถาน โดยผู้เลือกตั้งทั้งสองกลุ่มเป็นพลเมืองที่มีสาระสำคัญอย่างเดียวกันเพราะมีสิทธิเลือกตั้งเหมือนกัน บทบัญญัติมาตรา 100 (3) จึงขัดกับหลักความเสมอภาคและเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อผู้ต้องขัง นอกจากนี้พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง พ.ศ. 2550 ยังบัญญัติให้บุคคลตามมาตรา 100 (3) เป็นผู้ขาดคุณสมบัติในการเป็นสมาชิกพรรคการเมือง ส่งผลให้บุคคลดังกล่าวขาดคุณสมบัติในการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกวุฒิสภา อันเป็นการนำความบกพร่องในการจัดการเลือกตั้งของรัฐมาเป็นเหตุให้บุคคลได้รับผลร้ายจากการจัดการเลือกตั้งที่ไม่ทั่วถึง
ดังนั้น เพื่อเป็นการคุ้มครองสิทธิเลือกตั้งของพลเมืองและทำให้พลเมืองสามารถเข้าถึงการใช้สิทธิเลือกตั้งอย่างเสมอภาคกัน ประเทศไทยจึงควรบัญญัติรับรองสิทธิเลือกตั้งไว้ในหมวด 3 ว่าด้วยสิทธิและเสรีภาพของชนชาวไทยในรัฐธรรมนูญ นำบทบัญญัติเรื่องคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของผู้เลือกตั้งที่เดิมบัญญัติในรัฐธรรมนูญไปบัญญัติไว้ในกฎหมายลำดับรองลงมาจากรัฐธรรมนูญ และเห็นควรให้จัดหน่วยเลือกตั้งขึ้นในเรือนจำและทัณฑสถานทั่วประเทศเพื่อให้ผู้ต้องขังได้ใช้สิทธิเลือกตั้งเช่นเดียวกับพลเมืองอื่น โดยใช้วิธีการเลือกตั้งที่ประกันความเป็นอิสระและความลับในการลงคะแนน รวมทั้งต้องให้ผู้ต้องขังได้รับข้อมูลข่าวสารที่เพียงพอก่อนการลงคะแนน และในระหว่างที่ยังไม่สามารถจัดการเลือกตั้งให้ผู้ต้องขังในเรือนจำได้ ผู้ต้องขังจะต้องไม่ขาดคุณสมบัติในการเป็นสมาชิกพรรคการเมือง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภา เพราะเหตุที่ไม่สามารถใช้สิทธิเลือกตั้งได้
การจัดให้ผู้ต้องขังได้ใช้สิทธิเลือกตั้ง ย่อมทำให้พลเมืองได้ใช้สิทธิเลือกตั้งจำนวนมากขึ้น ส่งผลดีต่อประเทศและต่อแนวนโยบายของรัฐ ทำให้ผลการเลือกตั้งสะท้อนความต้องการของประชาชนส่วนใหญ่อย่างแท้จริง
มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์สนเทศและหอสมุด
Email:
library@dpu.ac.th
Name: วีระ โลจายะ
Role:
อาจารย์ที่ปรึกษา
Modified:
2556-08-22
Created:
2555
Issued:
2556-03-09
วิทยานิพนธ์/Thesis
application/pdf
CallNumber:
วพ342.072 ธ151ป
tha
DegreeName: นิติศาสตรมหาบัณฑิต
Level: ปริญญาโท
Descipline: กฎหมายมหาชน
Grantor: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
©copyrights มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
RightsAccess:
ใช้เวลา
-0.610518 วินาที
ธนพร ชื่นพัฒนรัฐ
| Title | Contributor | Type |
|---|---|---|
| ปัญหาเกี่ยวกับสิทธิในความเสมอภาคของบุคคล : ศึกษาเฉพาะกรณีสิทธิในการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาของผู้ถูกคุมขัง
มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ธนพร ชื่นพัฒนรัฐ | วีระ โลจายะ | วิทยานิพนธ์/Thesis |
วีระ โลจายะ