Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถึประสงค์ เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้หลักสูตรวิชาอาชีวอนามัยสอนในสถานศึกษา สังกัดสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล ศึกษาสักยภาพและความต้องการใช้ทรัพยากร เพื่อสนับสนุนการสอน และศึกษาความเหมาะสมของเนื้อหาวิชาอาชีวอนามัยที่กำหนดในหลักสูตร
กลุ่มประชากรตัวอย่าง แบ่งออก 2 กลุ่ม คือ กลุ่มผู้รับผิดชอบการศึกษา ได้แก่ ผู้ช่วยผู้อำนวยการ หัวหน้าคณะวิชาและหัวหน้าแผนกวิชา จำนวน 180 คน และกลุ่มอาจารย์ผู้สอน จำนวน 150 คน รวม 330 คน
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามประเมินค่าเกี่ยวกับความเห็นด้านสิ่งแวดล้อม การใช้หลักสูตรวิชาอาชีวอนามัยที่สถาบันกำหนด ความต้องการทรัพยากรสนับสนุนเพื่อการสอนวิชาอาชีวอนามัยและความเหมาะสมของเนื้อหาวิขา และเป็นแบบสอบถามปลายเปิดแสดงความเห็นเพิ่มเติม แบบสอบถามได้รับคืนมา 313 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 94.8 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผู้รับผิดชอบการจัดการศึกษา และอาจารย์ผู้สอนในสถานศึกษา สังกัดสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล มีความเห็นสอดคล้องกันในระดับมาก เกี่ยวกับการให้ความสำคัญต่อสิ่งแวดล้อมและการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม การให้การศึกษาด้านสิ่งแวดล้อม และอาชีวอนามัยแก่นักศึกษาวิชาชีพ
2. ความเห็นเห็นด้วยมากที่สุดที่สถาบันฯ จะสนับสนุนให้มีการฝึกอบรมอาจารย์ก่อนทำการสอน สนับสนุนให้อาจารย์ไปศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น และให้อาจารย์ไปศึกษาดูงานทางวิชาการทั้งในประเทศและต่างประเทศ เห็นด้วยมากที่จะให้มีการสอนวิชาอาชีวอนามัยในระดับ ปวส. และปริญญาโดยกำหนดเป็นวิชาแกนมากกว่าเป็นวิชาเลือก มีความต้องการให้สนับสนุนงบประมาณ ให้จัดการสอนเป็นทีม ส่วนความเห็นเกี่ยวกับความพร้อมของอาจารย์หากต้องทำการสอนวิชาดังกล่าว ระดับความเห็นว่าพร้อมและยังไม่แน่ใจอยู่ในระดับปานกลางใกล้เคียงกัน
3. ความเห็นเกี่ยวกับความสำคัญของเนื้อหาวิชาอาชีวอนามัย พบว่า เนื้อหาที่กำหนดไว้ทุกเรื่อง มีความสำคัญมากเรียงตามลำดับค่าเฉลี่ย ได้แก่
1. พิษวิทยาและโรคจากการประกอบอาชีพ
2. การป้องกันอันตราย ส่วนบุคคลและป้องกันอันตรายจาเครื่องกล
3. การสุขาภิบาลและสิ่งแวดล้อม
4 .สภาพแวดล้อมในสถานประกอบการ
5. อุบัติเหตุและการปฐมพยาบาล
6. เออร์โกโนมิคส์
7. สุขอนามัยและการจัดการ
8. บทบาทของเจ้าหน้าที่เทคนิค/ผู้ควบคุมงานในการจัดอาชีวอนามัย และ
9. การจัดกิจกรรมส่งเสริมการเรียนการสอน ตามลำดับ
4. ความแห็นอื่นเพื่อการจัดการเรียนการสอนวิชาอาชีวอนามัย เห็นว่าสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล ควารสอนวิชาอาชีวอนามัยแก่นักศึกษาวิชาชีพทุกสายวิชา ให้ปรับปรุงหลักสูตรเพื่อใช้ฝึกอบรมแก่พนักงานในสถานประกอบการเอกชน และมีความเห็นให้วิชาอาชีวอนามัยเป็นรายวิชาในแผนกวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม หรือวิทยาศาสตร์สุขภาพ
Abstract
This research was aimed to study the feasibility of the teaching of occupational Health in the educational institutes under Rajamangala Institute of Technology (RIT), the supportive potentiality and resources needed, and the suitability of the content included in the curriculum.
The sample population of 330 consisted of two groups 180 administrators such as assistant directors, department heads and division heads; and 150 teachers. Data were collected by rating scale questionnaires about opinions of the environment, the implementation of RIT Occupational Health curriculum, the supportive resources needed and the suitability of the content. Open-ended questionnaires were also used for additional opinions. About 313 questionnaires or 94.8 per cent were returned. The data were then analysed in terms of percentage, average points and standard deviation.
From the research, it was found that:
1. The two groups correspondingly had a high opinion concerning the importance of the following: the environment, environment problems solving, environment and occupational health education for vocational students.
2. The two groups correspondingly had the highest opinion concerning RIT support for the teachers pre- training, further study, overseas academic visits and training. The two also had a high opinion of the teaching of Occupational Health as a core course rather than an elective at the diploma and the degree levels. In addition, the