Measurements of entrance surface dose and organ dose in four common radiographic examinations : a comparative study between free-in-air method and thermoluminescent dosimetry

การวัดปริมาณรังสีดูดกลืนที่ผิวและในอวัยวะของผู้ป่วยจากการถ่ายภาพเอกซเรย์ทั่วไปจำนวน 4 ท่า : กรณีศึกษาเปรียบเทียบระหว่างวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศและวิธีการวัดปริมาณรังสีด้วยวิธีเทอโมลูมิเนสเซนส์

Name: Khaisang Hemtiwakorn

LCSH: Radiation Dosage

LCSH: Radiation -- Measurement

LCSH: Thermoluminescence dosimetry

Abstract: Entrance surface doses (ESD) and organ doses were measured by the free-in-air and TLD methods, and compared. The dose measurements were investigated in four common radiographic examinations: the AP abdomen, AP lumbar spine, PA chest, and lateral skull. For ESD measurements by the free-in-air method, a calibrated 6 cm3 ionization chamber was used to measure an exposure in free-air and the ESDs was calculated. For ESDs measured using the TLD method, calibrated TLD-100H discs were attached directly to the skin of an Alderson Rando phantom at a central axis of the x-ray beam for measuring the ESD. For organ dose measurements by the free-inair method, tabulated data from the U.S. FDA Handbook No. 89-8031 published in 1988 was used to estimate the organ dose. For organ dose measurements using the TLD method, TLD-100H rods were inserted inside the phantom for measuring the organ dose. Results showed that ESDs measured by the free-in-air method agreed with the TLD method within ±20 percent in both manual and AEC modes (r= 0.982, p<0.001). ESDs measured by the free-in-air method at 10x10 cm2 field size also tended to be lower than the TLD method. For the free-in-air method using clinically used field size as used in the TLD method, ESDs tended to be higher. However, care should be taken when an ESD measurement with a very short exposure time is selected by AEC. For the organ dose measurements, organ doses measured by the free-in-air method agreed with the TLD method within ±30 percent (r= 0.938, p= 0.001) for organs inside the primary beam. There was no linear relationship between the two methods for measuring the scattered doses (r= 0.383, p= 0.309), and it was also underestimated when measuring with the TLD method. This study concludes that the free-in-air method using an ionization chamber is an easy and cost effective method for ESD measurement in diagnostic radiology. Free-in-air method based on tabulated data from the FDA Handbook No.89-8031 can also be used to estimate organ doses inside the primary beam. However, it may not be recommended for estimating the scattered doses to the organs outside the primary beam.

Abstract: งานวิจัยนี้ศึกษาถึงปริมาณรังสีดูดกลืนที่ผิว และอวัยวะที่ผู้ป่วยได้รับ จากการถ่ายภาพเอกซเรย์ทั่วไปจำนวน 4 ท่า ได้แก่ AP abdomen, AP lumbar spine, PA chest, และ lateral skull โดยเปรียบเทียบวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศ โดยใช้หัววัดรังสีชนิดบรรจุอากาศขนาด 6 ซม2 กับวิธีการวัดปริมาณรังสีโดยใช้ TLD ชนิด 100H (TLD-100H) ร่วมกับหุ่นจำลองมนุษย์ นอกจากนี้ สำหรับการวัดปริมาณรังสีดูดกลืนในอวัยวะด้วยวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศนั้น ได้นำข้อมูลจากคู่มือองค์การอาหารและยาของสหรัฐ เลขที่ 89-8031 มาร่วมในการประเมินปริมาณรังสีดูดกลืนที่อวัยวะอีกด้วย ผลการศึกษาพบว่า การวัดปริมาณรังสีดูดกลืนที่ผิวจากวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศ ได้ผลสอดคล้องกับวิธีการวัดด้วย TLD โดยความถูกต้องอยู่ในช่วง ±20% (r= 0.982, p< 0.001) ทั้งในระบบ manual และ AEC นอกจากนี้ การวัดปริมาณรังสีดูดกลืนที่อวัยวะซึ่งได้รับรังสีโดยตรงด้วยวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศยังได้ผลสอดคล้องกับวิธีการวัดปริมาณรังสีด้วย TLD โดยความถูกต้องอยู่ในช่วง ±30% (r= 0.938, p= 0.001) อย่างไรก็ตาม สำหรับการวัดปริมาณรังสีกระเจิงที่อวัยวะได้รับด้วยวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศนั้น ได้ผลการวัดปริมาณรังสีที่ไม่สอดคล้องกับวิธีการวัดด้วย TLD (r= 0.383, p= 0.309) อีกทั้งปริมาณรังสีที่วัดได้ ยังได้ค่าน้อยกว่าที่วัดด้วย TLD อีกด้วย งานวิจัยนี้จึงสรุปได้ว่า การวัดปริมาณรังสีดูดกลืนที่ผิวโดยวิธีการวัดปริมาณรังสีในอากาศสามารถใช้ได้ดีและได้ค่าการวัดที่ถูกต้อง นอกจากนี้ สำหรับการวัดปริมาณรังสีดูดกลืนที่อวัยวะโดยวิธีการจัดปริมาณรังสีในอากาศร่วมกับข้อมูลจากคู่มือองค์การอาหารและยาของสหรัฐ สามารถวัดปริมาณรังสีดูดกลืนได้ถูกต้องกับอวัยวะที่ได้รับรังสีโดยตรงเท่านั้น แต่สำหรับอวัยวะที่ได้รับรังสีกระเจิงนั้นยังมีข้อจำกัดอยู่มาก

Mahidol University

Address: NAKHONPATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Napapong Pongnapang

Role: Thesis Advisors

Created: 2008

Modified: 2553-06-22

Issued: 2010-06-15

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: TH K45me 2008

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Radiological Technology

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4837709.pdf	5.56 MB	55	2023-04-25 17:19:53

ใช้เวลา

0.303625 วินาที