Relationships on quantitative and measurement of TSP and PM10

ความสัมพันธ์เชิงปริมาณและวิธีการตรวจวัดของฝุ่นละอองรวมและฝุ่นท่มีขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน

Name: Thitawadee Suvachananonda

LCSH: Dust

LCSH: Dust -- Measurement

Abstract: The objectives of this research were (1) to study particulate matter (PM) and the relationship between total suspended particles (TSP), coarse particles (CP) and particulate matter of less than 10 microns (PM10); and (2) to study the relationship between the gravimetric high volume method (GHV) and the beta-ray absorption method (BAM) method of PM measurement. PM data were collected between February 15, 2001 and February 15, 2004 at 13 air quality monitoring stations in the Bangkok Metropolitan and suburban area by the Pollution Control Department – Ministry of Natural Resources and Environment. All data were analyzed by simple linear regression and correlation coefficient. The hypotheses were tested by the Independent t-test and one-way ANOVA statistic. The results showed that there is a relationship between TSP and PM10 with 1% level of significance and that the mean PM10/TSP ratio of all monitoring stations was approximately 0.52 with coefficient of determination (r2) of 0.48. Therefore, it is possible to use this correction factor to predict PM10 from TSP. As with TSP and CP, the correlation coefficient is significant at α = 0.01 and the mean CP/TSP ratio of all stations was approximately 0.49 with the r2 of 0.73. However, the correlation coefficient between CP and PM10 is not significant at α = 0.01. This suggests that there is no relationship between CP and PM10. The correlation coefficient of PM10 measurement between the GHV and BAM method is significant at α = 0.01 and shows that there is a relationship between the GHV and BAM method. The mean correction factor of ten stations (except three roadside stations of the MOSTE, Department of Land Transportation and Chulalongkorn Hospital) was approximately 1.26 with the r2 of 0.39. Therefore, it is possible to use this correction factor to estimate the PMGHV from PMBAM concentration in this study area. Mass concentrations of both TSP and PM10 at all stations were systematically higher during the winter than in the summer and rainy seasons. However, the results also showed that there were no seasonal patterns for PM10/TSP and PMGHV/PMBAM ratios.

Abstract: งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณฝุ่นละอองรวม ฝุ่นหยาบ และฝุ่นที่มี ขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน (PM10) รวมถึงศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการตรวจวัดปริมาณฝุ่นด้วยวิธีมาตรฐาน gravimetric high volume และวิธีการเทียบเท่า beta-ray absorption โดยใช้ข้อมูลฝุ่นละอองในเขต กรุงเทพมหานครและปริมณฑล ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2543 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2547 จากสถานีตรวจวัดคุณภาพ อากาศของกรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม บริเวณพื้นที่ทั่วไป พื้นที่ริมถนน และ พื้นที่ทั่วไปในเขตปริมณฑลของกรุงเทพมหานคร การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติใช้วิธีการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นอย่าง ง่ายและสหสัมพันธ์ รวมถึงทดสอบสมมติฐานด้วยวิธี Independent t-test และ ANOVA ผลการศึกษาพบว่า ปริมาณฝุ่นรวมกับฝุ่น PM10 มีความสัมพันธ์กันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 โดย ที่ค่าสัดส่วนของปริมาณฝุ่น PM10 ต่อฝุ่นรวม มีค่าเฉลี่ยรวมทุกพื้นที่เท่ากับ 0.52 และมีค่าสัมประสิทธ์การตัดสินใจ เท่ากับ 0.48 ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้ที่จะนำเอาค่าคงที่ดังกล่าวมาใช้ทำนายปริมาณฝุ่น PM10 ได้จากปริมาณฝุ่น รวม สำหรับปริมาณฝุ่นรวมกับฝุ่นหยาบก็มีความสัมพันธ์กันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 เช่นกัน โดยค่าสัดส่วน ของปริมาณฝุ่นหยาบต่อฝุ่นรวม มีค่าเฉลี่ยรวมทุกพื้นที่เท่ากับ 0.49 และมีค่าสัมประสิทธ์การตัดสินใจเท่ากับ 0.73 ในขณะที่ปริมาณฝุ่น PM10 กับปริมาณฝุ่นหยาบไม่มีความสัมพันธ์กันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 วิธีการตรวจวัดปริมาณฝุ่น PM10 แบบ gravimetric high volume และแบบ beta-ray absorption มีความสัมพันธ์กันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.01 โดยที่สัดส่วนระหว่างทั้งสองวิธี มีค่าเท่ากับ 1.26 และมีค่าสัมประสิทธ์การตัดสินใจเท่ากับ 0.39 แสดงให้เห็นว่า วิธีของ beta-ray absorption ให้ค่าการตรวจวัด ปริมาณฝุ่น PM10 ต่ำกว่าวิธีการของ gravimetric high volume ดังนั้นก่อนการนำผลการตรวจวัดที่ได้จากวิธี beta-ray absorption ไปเทียบกับค่ามาตรฐานฝุ่นละอองในบรรยากาศที่มาจากวิธี gravimetric high volume ควรคูณด้วยค่าแก้ ซึ่งจากการศึกษาครั้งนี้ พบว่า มีค่าเท่ากับ 1.26 จากการพิจารณาค่าสัดส่วนของปริมาณฝุ่นขนาดต่างๆ ในแต่ละฤดูกาล พบว่า ปริมาณฝุ่นรวมและฝุ่น PM10 ของทุกสถานีตรวจวัด มีค่าสูงสุดในช่วงฤดูหนาว ในขณะที่ฤดูกาลไม่มีอิทธิพลต่อค่าสัดส่วนของปริมาณฝุ่น PM10 ต่อฝุ่นรวม และความสัมพันธ์ของวิธี gravimetric high volume และวิธี beta-ray absorption

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Auemphorn Mutchimwong

Role: Thesis Advisors

Created: 2005

Modified: 2553-06-10

Issued: 2010-04-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740457592

CallNumber: TH P573r 2005

eng

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Technology of Environmental Management

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4536399.pdf	1.57 MB	267	2025-02-09 14:06:12

ใช้เวลา

0.397932 วินาที