Self-esteem of the elderly in rural areas of Nakhon Sawan province

ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุในเขตชนบท จังหวัดนครสวรรค์

Name: Arunsiri Makapat

MeSH: Aged

MeSH: Self Concept

MeSH: Social Support

Abstract: The objective of this cross-sectional research was to study self-esteem of the elderly and related factors. The subjects were 270 elderly aged 60 or above in rural areas of Nakhon Sawan. The data were collected by interview questionnaires from May 12 to May 25, 2003. Statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson product moment correlation coefficient, and Stepwise multiple regression. Results revealed that more than half of the elderly (65.6%) had a moderate level of self-esteem, followed by low level (19.3%, and high level 15.1%). The factors that were statistically and significantly related to self-esteem of the elderly (p-value < 0.05) were gender, marital status, educational level, activities of daily living, personality, participation in family activities, participation in social activities, and social support. In addition, social support, participation in social activities, educational level, personality, participation in family activities, and gender could significantly predict self-esteem of the elderly by 59.1%. The factor with highest predictive power of self-esteem is social support. Based on the finding, I recommend that the elderly should be encouraged to participate in family and social activities. The realization of the importance of the elderly should be promoted among family members by regular collective activities. Moreover the level of social support should be high enough for the elderly to maintain their self-esteem so that they can have happy lives without burden to family and society.

Abstract: การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวาง เพื่อศึกษาความรู้สึกมีคุณค่าใน ตนเอง และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปที่อาศัยอยู่ในเขตชนบท จังหวัดนครสวรรค์ จำนวน 270 คน เก็บข้อมูลโดยใช้วิธีการสัมภาษณ์ระหว่างวันที่ 12 – 25 พฤษภาคม 2546 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การ ทดสอบสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองอยู่ในระดับปาน กลาง (ร้อยละ 65.6) รองลงมาคือระดับต่ำ (ร้อยละ 19.3) และระดับสูง (ร้อยละ 15.1) ปัจจัยที่ มีความสัมพันธ์กับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05) ได้แก่ เพศ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือน ความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตร ประจำวัน บุคลิกภาพ การมีส่วนร่วมในกิจกรรมของครอบครัว การมีส่วนร่วมในกิจกรรมทาง สังคมและแรงสนับสนุนทางสังคม เมื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่สามารถทำนายความรู้สึกมีคุณค่าใน ตนเองของผู้สูงอายุ พบว่าแรงสนับสนุนทางสังคม การมีส่วนร่วมในกิจกรรมของครอบครัว ระดับการศึกษา บุคลิกภาพ การมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม และเพศ สามารถร่วมทำนาย ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุได้ร้อยละ 59.1 และแรงสนับสนุนทางสังคมสามารถ ร่วมทำนายได้สูงสุด จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ควรส่งเสริมและสนับสนุนให้ผู้สูงอายุได้มีส่วน ร่วมในการทำกิจกรรมต่างๆ ทั้งในครอบครัวและสังคมมากยิ่งขึ้น สร้างจิตสำนึกให้บุคคลต่างๆ โดยเฉพาะสมาชิกในครอบครัวเห็นความสำคัญของผู้สูงอายุ ด้วยการทำกิจกรรมร่วมกันอย่าง สม่ำเสมอ และให้มีการสนับสนุนทางสังคมอย่างเพียงพอเพื่อให้ผู้สูงอายุเกิดความรู้สึกว่าตน ยังคงเป็นบุคคลที่มีคุณค่า สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขและไม่เป็นภาระให้แก่คนรอบ ข้างและสังคม

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Sutham Nanthamongkolchai

Role: Thesis Advisors

Created: 2003

Modified: 2553-03-30

Issued: 2010-01-04

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740438482

CallNumber: TH A793s 2003

eng

Spatial: Nakhon Sawan

DegreeName: Master of Science

Level: Master's Degree

Descipline: Family Health

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4436944.pdf	3.66 MB	204	2024-10-09 04:43:21

ใช้เวลา

0.318492 วินาที