Effects of symptom management program on characteristics and severity of auditory hallucination in schizophrenic patients

ผลของโปรแกรมการจัดการอาการต่อลักษณะและความรุนแรงของอาการหูแว่วในผู้ป่วยจิตเภท

Name: Thidarat Kanungpairn

keyword: Srithanya Hospital

MeSH: Schizophrenia -- therapy

MeSH: Hallucinations

Abstract: This quasi – experimental research aimed to evaluate the effectiveness of symptom management program on the characteristics and severity of auditory hallucination in schizophrenic patients. Eighteen schizophrenic patients who attended the Outpatient Clinic at Srithanya Hospital, Thailand, and who met the eligible criteria were recruited. The sample was divided into experimental and control groups. The experimental group attended the symptom management program once a week for 10 weeks, while the control group received standard care and usual hospital services. The Symptom Management Model, developed by Dodd and her colleagues, was used as a framework of this study. The member of both groups were interviewed using a questionnaire to assess the characteristics and severity of their auditory hallucination. Data were analyzed using descriptive statistics and ANCOVA. The results revealed that after participation in the program the score of characteristics and severity of symptoms in the experimental group were statistically significantly lower than prior to participation in the program ( p < .001). The score of characteristics and severity of symptom in the experimental group was statistically significantly lower than for the control group (p < .001). The findings of this preliminary study have implications for clinical practice in developing a symptom management program to attenuate distress from auditory hallucination in schizophrenic patients through changing their cognitive perceptions and encouraging them to use their own management strategies.

Abstract: การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของ โปรแกรมการจัดการอาการหูแว่วสำหรับผู้ป่วยจิตเภทต่อลักษณะและความรุนแรงของอาการ หูแว่ว กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยจิตเภทที่มารับบริการแผนกผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลศรีธัญญา จำนวน 18 คน โดยคัดเลือกจากผู้ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่ม ทดลองได้รับโปรแกรมการจัดการอาการหูแว่วสำหรับผู้ป่วยจิตเภท สัปดาห์ละครั้ง เป็นจำนวน 10 ครั้ง ในขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลจากบุคลากรทางสุขภาพจิตตามปกติ การศึกษานี้ใช้ แนวคิดการจัดการอาการ ที่พัฒนาโดย ดอดดและคณะ กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มเก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสัมภาษณ์ลักษณะและความรุนแรงของอาการหูแว่ว ข้อมูลที่ได้จากการทดสอบนำมา วิเคราะห์โดยสถิติ ANCOVA ผลการวิจัยพบว่า ผู้ป่วยจิตเภทที่เข้าร่วมโปรแกรมการจัดการอาการหูแว่วจะมีลักษณะและ ความรุนแรงของอาการหูแว่วน้อยกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) และผู้ป่วยจิตเภทที่เข้าร่วมโปรแกรมการจัดการอาการหูแว่วกลุ่มทดลองจะมีลักษณะและความ รุนแรงของอาการหูแว่วน้อยกว่าผู้ป่วยในกลุ่มควบคุม (p < 0.001) การวิจัยนำร่องมีข้อเสนอแนะว่า การปฏิบัติทางคลินิคควรมีการพัฒนาโปรแกรมการ จัดการอาการเพื่อลดความทุกข์ทรมานจากอาการหูแว่วในผู้ป่วยจิตเภทโดยการเปลี่ยนแปลงการให้ ความรู้เกี่ยวกับอาการหูแว่วและวิธีการจัดการ สนับสนุนให้กำลังใจผู้ป่วยให้นำกลยุทธ์ต่างๆ ไปใช้ ในการจัดการอาการหูแว่วด้วยตนเองที่บ้าน

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Yajai Sitthimongkol

Role: Thesis Advisors

Created: 2005

Modified: 2020-04-19

Issued: 2009-07-30

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740466427

CallNumber: TH T428ef 2005

eng

DegreeName: Master of Nursing Science

Level: Master's Degree

Descipline: Mental Health and Psychiatric Nursing

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4536802.pdf	1.28 MB	235	2025-06-29 12:22:28

ใช้เวลา

-0.780416 วินาที