ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการออกกลางคันของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต

Factors Influencing of Students’ Drop out

Name: อำไพ อินทรประเสร์ฐิ

Name: จิราพร รอดพ่วง

Name: สิริภิญญ์ อินทรประเสริฐ

Name: วัชรี ตระกูลงาม

keyword: ผลกระทบต่อการศึกษา

; มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต การศึกษา

ThaSH: ผลกระทบต่อการศึกษา

ThaSH: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต -- การศึกษา

Abstract: การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อ การออกกลางคันของนักศึกษาภาคปกติในมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิตและศูนย์การศึกษา นอกมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานคร และศึกษาความคาดหวังของนักศึกษาที่มีต่อการแก้ไข ปัญหาการออกกลางคันของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย มี 3 กลุ่ม ได้แก่ 1. ผู้บริหารที่เกี่ยวข้องกับการออกกลางคันของนักศึกษา จำนวน 10 คน 2. นักศึกษาภาคปกติของศูนย์การศึกษาที่มีจำนวนการออกกลางคันสูงสุด 3 อันดับแรก จำนวน 30 คน 3. นักศึกษาภาคปกติที่เข้าศึกษาในปีการศึกษา 2545-2547 โดยเป็นนักศึกษาที่ศึกษา ในมหาวิทยาลัย และศูนย์การศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 242 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มี 2 ประเภท คือ แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม รายละเอียดของแบบสอบถามเป็นเรื่องเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ปัจจัยที่ส่งผล กระทบต่อการออกกลางคันและความคาดหวังที่มีต่อการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากปัจจัยที่ส่งผล กระทบต่อการออกกลางคัน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพื้นฐาน คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน สรุปผลการวิจัยครั้งนี้ พบว่า  1. ผู้ตอบแบบสอบถามเป็นชายมากกว่าหญิง มีอายุระหว่าง 19-21 ปี มากที่สุด บิดามารดาประกอบอาชีพธุรกิจส่วนตัวมากที่สุด มีรายได้เดือนละ 30,000 บาทขึ้นไป จำนวน สูงสุด และมีจำนวนพี่น้อง 2 คน มากที่สุด ขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่จะอยู่หอพัก คอนโด และอพาร์ตเมนท์กับเพื่อน โดยผลการเรียนเฉลี่ยในระดับมัธยมปลายอยู่ระหว่าง 2.01-2.50 มากที่สุด และเรียนโปรแกรมบริหารธุรกิจมากที่สุด ทั้งนี้ก่อนออกจากมหาวิทยาลัย ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่กำลังศึกษาอยู่ชั้นปี 2 และมีผลการเรียนก่อนออกจากมหาวิทยาลัย ระหว่าง 1.00 - 1.50 ส่วนเหตุผลที่ทำให้นักศึกษาออกกลางคันมากที่สุด คือ มีปัญหาด้าน การเรียน 2. ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการออกกลางคันของนักศึกษา สรุปได้ดังนี้ 2.1 ปัจจัยด้านนักศึกษาโดยภาพรวม พบว่า การมีคะแนนเฉลี่ยต่ำกว่าเกณฑ์ ส่งผลกระทบต่อการออกกลางคันในระดับมาก ส่วนในระดับปานกลาง ได้แก่ การขาดเรียนมาก จนหมดสิทธิ์สอบ และไม่มีเพื่อนที่สามารถปรึกษาได้ ส่วนที่มีผลกระทบน้อยที่สุด คือ การติด ยาเสพติด เมื่อแยกพิจารณาเป็น 2 กลุ่ม ปรากฏว่า กลุ่มที่มหาวิทยาลัยให้ออกมีปัจจัยที่ส่ง ผลกระทบในระดับมาก 2 ปัจจัย คือ มีคะแนนต่ำกว่าเกณฑ์และขาดเรียนมากจนหมดสิทธิ์สอบ ส่วนกลุ่มที่ขอลาออกเองไม่มีปัจจัยที่ส่งผลกระทบในระดับมากเลย 2.2 ปัจจัยด้านครอบครัวโดยภาพรวม พบว่า มีเพียงปัจจัยเดียวที่ส่งผลกระทบต่อ การออกกลางคันในระดับปานกลางคือ ปัญหาค่าใช้จ่าย ส่วนปัจจัยด้านอื่น ๆ มีผลกระทบน้อย และน้อยที่สุด เมื่อแยกพิจารณาเป็น 2 กลุ่ม ปรากฏว่า กลุ่มที่มหาวิทยาลัยให้ออกมีปัจจัยที่ส่ง ผลกระทบในระดับปานกลาง 2 ปัจจัย คือ ปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายและบิดามารดาไม่มีเวลาให้ ส่วนกลุ่มที่ขอลาออกเองทุกปัจจัยส่งผลกระทบน้อยและน้อยที่สุด 2.3 ปัจจัยด้านการเรียนการสอน แบ่งเป็น 3 ปัจจัยย่อย ดังนี้ 2.3.1 อาจารย์ผู้สอน พบว่า ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการออกกลางคันระดับ มากที่สุดของทั้ง 2 กลุ่ม คือ ผู้สอนไม่มีเทคนิคการนำเสนอที่น่าสนใจ ส่วนผลกระทบในระดับมาก มี 2 ปัจจัย คือ ให้งานมากเกินไปจนเกิดความท้อแท้ และผู้สอนเคร่งเครียดเกินไป เมื่อ แยกพิจารณาปรากฏว่า กลุ่มที่มหาวิทยาลัยให้ออกมีปัจจัยที่ส่งผลกระทบในระดับมาก ถึง 5 ปัจจัย โดยปัจจัยที่มีคะแนนสูงสุด คือ ไม่มีเทคนิคการนำเสนอที่น่าสนใจ ส่วนกลุ่มที่ ขอลาออกเอง ทุกปัจจัยส่งผลกระทบในระดับปานกลางทั้งหมด โดยปัจจัยที่มีคะแนนสูงสุด คือ ให้ งานมากจนเกิดความท้อแท้  2.3.2 อาจารย์ที่ปรึกษา พบว่า ปัจจัยส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อการ ออกกลางคันในระดับปานกลางของทั้ง 2 กลุ่ม เมื่อแยกพิจารณาปรากฏว่า กลุ่มที่มหาวิทยาลัย ให้ออกมีปัจจัยที่ส่งผลกระทบในระดับมาก 2 ปัจจัย คือ ไม่มีจิตวิทยาในการให้คำปรึกษาและ มีความรู้เรื่องบทบาทอาจารย์ที่ปรึกษาน้อย ส่วนกลุ่มที่ขอลาออกเองไม่มีปัจจัยใดส่งผลกระทบใน ระดับมากเลย โดยปัจจัยที่ส่งผลกระทบระดับปานกลางที่มีคะแนนสูงสุดคือมีความรู้เรื่องบทบาท อาจารย์ที่ปรึกษาน้อย 2.3.3 สิ่งอำนวยความสะดวกและการบริการ พบว่า ปัจจัยส่วนใหญ่ส่ง ผลกระทบต่อการออกกลางคันในระดับปานกลางและน้อยของทั้ง 2 กลุ่ม เมื่อแยกพิจารณา ปรากฏว่ากลุ่มที่มหาวิทยาลัยให้ออกมีปัจจัยที่ส่งผลกระทบในระดับมาก คือ บุคลากรที่ให้บริการ ขาดมนุษยสัมพันธ์ ส่วนกลุ่มที่ลาออกเองปัจจัยส่วนใหญ่ส่งผลกระทบในระดับปานกลางและ ระดับน้อย 3. ความคาดหวังที่มีต่อการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการ ออกกลางคันในภาพรวมส่วนใหญ่มีความคาดหวังในระดับมาก เมื่อแยกพิจารณาปรากฏว่า กลุ่มที่มหาวิทยาลัยให้ออกมีความคาดหวังในระดับมากทุกข้อ โดยปัจจัยที่คาดหวังสูงสุดคือเมื่อ มีปัญหาด้านการเรียนจะได้รับการช่วยเหลือโดยเร็ว ส่วนกลุ่มที่ลาออกเองมีความคาดหวัง ในระดับปานกลางทุกข้อโดยปัจจัยที่คาดหวังสูงสุด คือ อาจารย์ที่ปรึกษามีความรู้เรื่องหลักสูตรดี สามารถให้คำแนะนำได้ 4. ข้อเสนอแนะที่ต้องการให้มหาวิทยาลัยพัฒนาและปรับปรุงเพื่อป้องกันปัญหา การออกกลางคันของนักศึกษา 4.1 อาจารย์ผู้สอน: เข้าใจถึงความแตกต่างของนักศึกษาพร้อมให้ความช่วยเหลือ เรื่องการเรียน ปรับปรุงการสอนให้ไม่น่าเบื่อ อธิบายให้นักศึกษาเข้าใจได้โดยง่าย และใจเย็น ไม่ดูถูกนักศึกษา พูดจาไพเราะ 4.2 อาจารย์ที่ปรึกษา: มีเวลาให้นักศึกษาได้พบ ให้ความช่วยเหลือเมื่อนักศึกษา มีปัญหา และต้องเข้าใจหลักสูตรที่เป็นที่ปรึกษา 4.3 ฝ่ายกิจการนักศึกษา: บอกข่าวสารให้นักศึกษาได้รับรู้ทั่วทุกศูนย์การศึกษา เพิ่มการจัดกิจกรรมที่ทำให้นักศึกษาร่วมมือกันมากขึ้น ตลอดจนปรับปรุงกิจกรรมให้เป็นประโยชน์ และน่าสนใจ 4.4 การให้บริการต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัย: ปรับปรุงการให้บริการของเจ้าหน้าที่ และแก้ไขปรับปรุงระบบคอมพิวเตอร์ Objectives of this research can be classified into 2 aspects. (1) To study factors effecting the drop-out of students in Suan Dusit Rajabhat University and off-campus learning center in Bangkok area. (2) To study students’ expectation toward drop-out problem solving of Suan Dusit Rajabhat University Samples of this research be divided into 3 groups as follows; 1. 10 Administrators relating to drop-out of students 2. 30 Students of Learning Center who are in top three ranking of drop-out 3. 242 Students of Suan Dusit Rajabhat University and Learning Center in Bangkok area whose admissions are from the year of 2545 to 2547 Instruments used in this research consist of (1) Interview and (2) Questionnaire. The questionnaire is divided into 3 sections which are general information of samples, factors effecting the drop-out, and expectation toward drop-out problem solving. Frequencies, percentages, means, and standard deviation are used in the statistical treatment of the data. Based on the findings of this research, the following conclusions are arrived at: 1. For majority of the samples, there’re more male than female. Most of them belong to the ages of 19-21 years. Their parents do private business and belong to the income of 30,000 baht up monthly. Mostly samples stay at the dormitory, apartment, or condominium with friends. Their grade averages during secondary school are in between 2.01-2.50 and MBA program are preferable. Anyhow, before dropping out samples are mostly sophomore and have grade averages in between 1.00-1.50. Problems in learning are main reason. 2. Factors effecting dropping out of student can be concluded bellows : 2.1 Student factor It shows that having grade much below average effecting the drop out in high level. Prohibited from examination-paper due to the absence and having no friends for any consult found to effect the drop out in medium level. And drugs addicted found to effect the least. When considering students in 2 groups; group of students who are forced by university to drop out and group of students who are willing to drop out; it’s found that having grade below averages and having no rights to do the test due to the absence are factors which effect group of students whose drop out are forced by university in high level while group of students who’re willing to drop out have no factors effect in high level. 2.2 Family factor Only one factor effecting the drop out of students in medium level is problem in expenditure. Other factors effect little and least. When considering 2 groups of students as divided it’s found that two factors effect group of students who are forced by university to drop out in medium level are problem in expenditure and in spending time of parents while all factors effect group of students who are willing to drop out in little and least level. 2.3 Learning and Teaching factor This factor consists of three sub-factors as following 2.3.1 Instructor: It shows that factors effecting the drop out of both groups of students in highest level is lacking technique in teaching presentation of instruction while in high level are despondency from getting overload work and strictness of instructor. And when considering two groups of students separately it shows that group of students who are forced by university to drop out have up to 5 factors effect. Highest score belongs to lacking technique in teaching presentation of instructor. For group of students who are willing to drop out, all factors effect in medium level and highest score belongs to despondency from getting overload work. 2.3.2 Advisor: It’s found that most factors effect the drop out of students, for both groups, in medium level. But when considering separately, group of students who are forced by university to drop out have 2 factors effect in high level; lacking psychology in advising and having little knowledge to take a role of advisor. And for group of students who are willing to drop out, there are no factors effect in high level. But having little knowledge to take a role of advisor is shown to effect in medium level with the highest score. 2.3.3 Facilities and Service: Most factors also found to effect the drop out of students, for both groups, in medium and little level, When considering two groups separately, it’s found that group of students who are forced by university to drop out have factor in lacking human relationship skill of service people to effect in high level. But for group of students who are willing to drop out, most factors effect in medium and little level. 3. Expectation toward problem-solving of drop out is in high level. Considering separately, group of students who are forced by university to drop out have expection for all items in high level. The most expectation is promptly help in problems of learning, On the Other hand, group of students who are willing to drop out have expectation for all items in medium level. The most expectation is good knowledge of advisor in curriculum and be able to advice. 4. Suggestion for university to develop an improve in order to protect the problem of dropping out of students. 4.1 Instructor: Understand the differences of each student and ready to help students in study, always improve new teachings techniques which easily for students to understand, be patient and polite with students 4.2 Advisor: Always give students times to ask for any advise and help. Also get deeply understanding in curriculums which are responsible for. 4.3 Division of student Affairs: Informing updated information to students in every learning center, increasing activities for students unity, giving students chances to be a part in university’ s activities, and improving activities to be more useful and interesting. 4.4 University services: Improve services of officers and improve computer systems.

มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: srinakorn_pan@dusit.ac.th

Email: srinakorn_pan@dusit.ac.th

Name: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต

Name: ผู้ให้ทุนวิจัย

Modified: 2558-10-20

Issued: 2551-11-23

งานวิจัย/Research report

application/pdf

ISBN: 978-974-223-929-9

CallNumber: วจ LC145 ว387 ป6 2550

tha

©copyrights มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Cover.pdf	215.13 KB	648	2025-01-26 21:57:14
2	Abstract.pdf	104.45 KB	654	2025-01-26 21:57:16
3	Acknowledgement.pdf	56.85 KB	422	2025-01-26 21:57:18
4	Chapter 1.pdf	264.41 KB	813	2025-01-26 21:57:20
5	Chapter 2.pdf	505.39 KB	853	2025-01-26 21:57:22
6	Chapter 3.pdf	319.7 KB	606	2025-01-26 21:57:25
7	Chapter 4.pdf	416.38 KB	566	2025-01-26 21:57:27
8	Chapter 5.pdf	347.92 KB	576	2025-01-26 21:57:29
9	References.pdf	239.23 KB	576	2025-01-26 21:57:32
10	Appendix.pdf	115.55 KB	558	2025-01-26 21:57:35

ใช้เวลา

0.075535 วินาที